เป็นโรคเกลียดเด็กครับ ถ้าต้องเผชิญหน้ากับเด็ก มีวิธีไหนช่วยให้ใจเย็นขึ้นบ้างครับ ?

ตั้งแต่จำความได้ เราเป็นคนที่เกลียดเด็กมากก  คือไม่ชอบ  แบบรำคาญเสียงเด็ก  ไม่รู้สึกเอ็นดูเด็กคนไหน  

ยิ่งเด็กชอบกรี๊ดนี่จะรำคาญมากกกกกกก

ไม่ได้รู้สึกอยากทำร้ายให้เค้ารู้สึกเจ็บเลยนะ  แต่คือไม่อยากยุ่งเกี่ยวมากกว่า  
ทั้งๆที่ก็ไม่มีปมอะไรนะ  เห็นรูปตัวเองตอนเด็กก็เฉยๆ

เราก็แอบคิดว่าเราผิดปกติอะไรมั้ย
ขนาดดาราคนนึงที่เราเคยชอบ  พอแต่งงานแล้วลงรูปลูกเขารัวๆ  เราก็ unfollow ไป  ทั้งๆที่ลูกเค้าคือคนชอบกันทั้งประเทศ  
ไปเพจไหนก็ชอบมี photo comment เป็นลูกเค้าบ่อย  เราก็รำคาญ

เคยปรึกษาแฟนครับ  เขาก็บอกว่ามันเป็นความไม่ชอบส่วนตัวแหละ  เหมือนกลัวตุ๊กแก  กลัวแมลงสาบ

ก็โอเค พยายามไม่ยุ่งกับเด็ก อมยิ้ม20 แต่ทีนี้ที่ทำงานมีหลานของเพื่อน  จะชอบมาทุกเย็นครับ
แล้วคือชอบวุ่นวาย  เอาของคนโน้นคนนี้ไปเล่น  จนของเค้าพังก็มี
แล้วคือทุกคนก็ให้อภัย เพราะยังเด็กอยู่  โอเค  น่ารักมากกกกกก  น่ารักจังเลยยย  

บางวันเรามีความจำเป็นต้องกลับช้า  ก็ต้องเผชิญหน้ากับหลานเพื่อน  ก็จะพยายามใส่หูฟัง  ไม่รับรู้ว่ามีเด็กคนนี้วิ่งวุ่นอยู่

แต่บางทีเค้าเล่นรถไฟกับก็มาชนเก้าอี้เรา  บางทีก็เขวี้ยงของมา  ต้องระวัง  อยู่แบบหวาดกลัว หวาดระแวง

จะมีวิธีไหนช่วยให้เราใจเย็นขึ้นบ้างมั้ย  
เผื่อนอกจากหลานเพื่อน  ต่อไปชีวิตเราอาจจะต้องเจอกับเด็กปีศาจอะไรแบบนี้อีก  จะได้เอาไปปรับใช้ครับ  ขอบคุณครับ อมยิ้ม17
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 95
ทำไมมีแต่คนบอกว่าก็เคยเป็นเด็ก เป็นธรรมชาติ ใครๆก็เป็นกัน
แต่บังเอิญที่จำความได้ ไม่เคยกรี้ดๆ ซนๆ โหวกเหวกโวยวายให้ชาวบ้านรำคาญ ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องปกติป่ะ อยู่ที่การอบรมตอนเด็กๆล้วนๆ
ในเมื่อพ่อแม่อบรมให้ลูกอยู่นิ่งๆไม่ได้ คนอื่นจะรังเกียจก็เป็นปกติ ไม่ใช่มาโทษว่า ทำไมเกลียดเด็กแบบนี้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
จขกท. คิดมากไปหน่อยนะ เด็กทำผิดก็คือผิด ไม่ใช่ไปพยายามไม่ใส่ใจ พยายามหลอกตัวเองว่าเด็กน่ารัก เด็กทำอะไรก็ดีไปหมด

ถ้าเด็กมากวนคุณ ควรหันไปจ้องตา แล้วบอกไปตรงๆว่ารบกวนผมนะครับ หรือช่วยลดเสียงลงหน่อย อะไรก็ว่าไป สำคัญที่น้ำเสียง อย่าประชดประชัน อย่าตวาด เดี๋ยวจะเป็นการทำเกินกว่าเหตุ กลายเป็นทะเลาะกับเด็กอีก

บอกขนาดนี้ถ้าเด็กไม่รู้สึกเกรงใจเรา หรือไม่เลิกพฤติกรรมรบกวน ก็ควรตีหน้ายักษ์ใส่ไปเลย รับรองเด็กวิ่งกระเจิง

แต่เด็กส่วนใหญ่จะเกรงใจคนแปลกหน้า คือถ้าเด็กทำท่าว่าเข้าใจ ก็ควรบอกขอบคุณเด็ก (ขอบคุณในฐานะทำตามความต้องการของเรา) และชมเชยอย่างคำว่าเก่งมากครับ แค่นี้ก็พอแล้ว

เวลาจขกท.เจอเด็ก ถ้าไม่อยากยุ่งด้วยก็ไม่เป็นไร แต่ควรทักทายบ้าง ตามประสาคนรู้จัก โดยที่ไม่ต้องทำท่าเอ็นดูอะไรเป็นพิเศษ ขอแค่ไม่มองผ่านเป็นอากาศธาตุก็พอแล้ว

เวลามองเด็ก อยากให้มองว่าเขาเป็นปุถุชนคนหนึ่ง ที่สามารถรับรู้การตำหนิ รู้จักความรังเกียจ ความเฉยเมย การยกย่องให้เกียรติ รวมถึงมารยาทสังคม

ถึงเด็กจะไม่ได้น่ารักทุกคน แต่เด็กทุกคนก็ไม่ได้มีอีโก้สูงเหมือนผู้ใหญ่ และปรับตัวเก่งกว่าผู้ใหญ่หลายเท่า เพียงแต่เด็กต้องการการสื่อสารที่มากกว่าผู้ใหญ่เท่านั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่