****ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ****
ต้องขอบอกก่อนนะครับว่า ไม่ได้มีเจตนา จะสร้างเรื่องโกหกแต่อย่างใด อันนี้เจอมากับตัว เลยอยากจะแบ่งปันแชร์ประสบการณ์
เผื่อมีใครเป็นแบบผม จะได้มาปรึกษาหารือกันว่า มันคืออะไร มันเป็นยังไง ตกลงมันใช่ "ความฝัน" หรือไม่ จะได้มาหาคำตอบกัน

เริ่มจากวันนั้นเป็นวันเสาร์ ซึ่งเป็นวันที่ผมหยุดงาน และวันเสาร์นั้นโดยปกติจะมีเรียนตอน 18.00 น. แต่รู้สึกว่าวันเสาร์นั้นอาจารย์ที่มหาลัย
ยกคลาส เลยไม่มีการเรียนการสอนพอดี ผมเลยว่าง นอนอยู่บ้านเฉยๆ ก็นั่งเล่นนอนเล่นอยู่หน้าคอมในห้องนอน ก็ลงไปหาข้าวกิน
กินเสร็จสักพัก ก็เดินไปคุยกับแม่ และวันนั้นแม่ผมก็ใส่เสื้อสีดำ ลายจุด เป็นจุดๆสีๆ ก็ไม่มีอะไร
พอถึงช่วงดึกๆ หลังจากผมเล่นเกมส์กับเพื่อนเสร็จ ก็จะปิดไฟนอน ตอนนั้นก็ราวๆ เที่ยงคืนกว่า ผมจะชอบเปิดคอมทิ้งไว้
เพราะเป็นคนชอบนอนหลับ และฟังเสียงหนังไปด้วย

หลับไปได้พักใหญ่ๆ ก็ฝันว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องของตัวเอง ซึ่งเตียงนอนผมเนี่ย เวลาผมนอน ด้านซ้ายของเตียง จะเป็นโต๊ะคอมติดกับเตียง
ส่วนด้านขวาของเตียงจะเป็นกำแพง ซึ่งกำแพงจะห่างจากเตียงประมาณ 2 ฟุตกว่าๆ 2 ฟุตครึ่ง เอาเป็นว่าคนนอนได้ละกันครับ
โดยปกติบนเตียงผมจะมีหมอนหนุน 2 ใบ หมอนข้าง 2 ใบ ผ้าห่ม 2 ผืน (อ่อลืมบอก ผมนอนคนเดียวนะครับ)
แล้วจู่ๆก็มีความรู้สึกว่า มีใครสักคนนอนอยู่ที่พื้น ข้างๆเตียงด้านขวาฝั่งที่ติดกับกำแพง ในฝันผมขยับตัวไม่ได้ สิ่งที่ผมขยับได้
ก็จะมีแค่มือและหัวของผม ผมก็เลยเอามือของผมไปปัดหมอนหนุนอีกใบนึงที่ไม่ได้หนุน(ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องปัดหมอน)
หล่นลงไปข้างเตียง พอปัดหมอนหล่นลงไปเสร็จแล้ว สักพักหมอนที่หล่นลงไปข้างเตียง
ก็เหมือนมีใครสักคนโยนหมอนกลับขึ้นมาบนเตียง พอผมปัดหมอนหล่นลงครั้งที่ 2 ก็มีใครไม่รู้โยนหมอนขึ้นมาบนเตียงอีก
จนครั้งที่ 3-4 ปัดหมอนหล่นลงไปอีก หมอนหนุนที่หล่นลงไปข้างเตียง ก็เหมือนมีใครโยนกลับขึ้นมาอีก
และในฝันตอนนั้นเหมือนมีใครอีกคนนึง นอนอยู่ข้างๆผม นอนบนเตียงกับผม ทางด้านซ้าย ผมไม่เห็นว่าเป็นใครนะ
แต่ให้ความรู้สึกว่าเหมือนเขานอนกอดนอนโอบผมอยู่ แต่ผมไม่ได้รู้สึกกลัวเลยสักนิด กลับรู้สึกว่า เขาเหมือนจะมาคอยปกป้อง
เหมือนจะมาดูแลเรา พอมีเขามานอนกอดนอนโอบเรา จากที่เรารู้สึกกลัวกับเหตุการณ์หมอนเด้งขึ้นมาบนเตียงเอง
อยู่ๆความรู้สึกกลัวก็หายไปหมดเลย และในฝันผมยังเรียกเขาว่า "แม่" อีกด้วย ทั้งๆที่ผมก็ไม่เห็นหน้า จริงๆคือผมไม่เห็นอะไรของเขาเลย
ไม่ว่าจะเป็นตัวเป็นแขนเป็นขา ไม่เห็นอะไรเลย แต่รู้สึกว่ามีคนนอนโอบกอดผมอยู่ ถึงผมจะไม่เห็นว่าเขาเป็นใคร แต่บอกได้ว่า รู้สึกปลอดภัย
รู้สึกกลัวน้อยลง และเวลาที่ผมปัดหมอนหล่นลงไป ข้างเตียง ผมก็จะเรียกให้เขาดูว่าหมอนมันเด้งขึ้นมาเอง ผมพูดว่า "แม่ๆ ดูดิๆ"
แล้วเขาก็ตอบผมว่า "ช่างมันๆ ไม่เป็นไร" พอคนที่ผมเรียกเขาว่าแม่ พูดเสร็จ ปุ๊บ!!

ผมก็เห็นใครไม่รู้ แต่ดูแล้วเป็นผู้หญิงคนนึง ลุกขึ้นจากข้างเตียงผม และเดินจากข้างเตียงไปยังหน้าประตูห้องนอน
ช่วงที่ผู้หญิงคนนั้นเดินไปหน้าประตู จะต้องผ่านปลายเตียงผม ผมสังเกตลักษณะของผู้หญิงคนนั้น ลักษณะของผู้หญิงคนนั้นคือ
เป็นคนผอมๆ ขาเรียวๆ ขาเรียวและเล็กมาก นุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว นุ่งแบบกระโจงอก รวบผม ลักษณะโดยรวมดูแล้วสวย
ผมก็เห็นเขาลุกจากข้างเตียง เดินผ่านปลายเตียงไปยังหน้าประตูห้องนอน แล้วผู้หญิงคนนั้นเขาก็หยุดอยู่ตรงหน้าประตูห้องนอน
ซึ่งตรงหน้าประตูห้องนอนผม มันจะมีซอก และซอกนั้นผมจะชอบเอาจานข้าวหรือพวกเศษห่อขนมไปวางไว้ เพราะเป็นคนชอบกินดึก
และขี้เกียจเอาลงไปเก็บข้างล่าง เพราะผมนอนชั้น 2 ผมเห็นผู้หญิงคนนั้น ทำท่าขุดคุ้ยตรงซอกนั้น และลักษณะของผู้หญิงคนนั้นก็เปลี่ยนไป
จากที่นุ่งผ้าขนหนู แบบกระโจงอก กลายเป็นอีกแบบนึง

จำตอนแรกที่ผมบอกได้ไหมครับ ว่าตอนเช้าที่ผมกินข้าวเสร็จแล้วไปนั่งคุยเล่นกับแม่ แม่ผมจะใส่เสื้อสีดำ ลายจุด เป็นจุดๆหลายสี
นั่นแหละครับ ลักษณะของผู้หญิงคนนั้นก็กลายไปเป็นเหมือนแม่ผม ทำให้ผมคิดว่า แม่ผมคงจะเข้ามาเก็บขยะในห้องไปทิ้งเหมือนทุกครั้ง
ซึ่งในตอนนั้นผมแยกไม่ออกแล้วว่าผมฝันอยู่หรือผมตื่นแล้ว แต่ก็รู้สึกกลัวขึ้นมาอีกแล้ว จนทำให้ผมเอื้อมมือไปหยิบมือถือจากหัวเตียง
พอหยิบมาได้เท่านั้นแหละ รีบเปิดไฟแฟลชจากมือถือเลย แล้วส่องไฟไปทางหน้าประตูห้องนอน ส่องไฟไปตรงซอกนั้น
ว่าเป็นแม่ผมจริงๆหรือป่าว พอส่องไฟไปเท่านั้นแหละ ในใจคือหวังว่ายังไงก็เป็นแม่แน่ๆ เพราะจำได้ว่าแม่ใส่เสื้อลายนี้ พอส่องไฟไปปุ๊บ
ผู้หญิงคนนั้นก็หายไป ไม่มีใครอยู่ตรงซอกนั้นเลย ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ ดูเวลาในมือถือ ตอนนั้นก็เป็นเวลา ประมาณ ตี 05.30 กว่าๆ ก็เลยนอนต่อ  
พอตื่นมาเช้าวันอาทิตย์ ก็อาบน้ำเสร็จ แต่งตัว จะออกไปเรียนที่มหาลัย ก็เจอแม่ทำความสะอาดห้องของแม่อยู่ ก็เลยเดินไปถามแม่
ว่าเมื่อคืนแม่ได้เข้ามาทำความสะอาดห้องผมหรือเปล่า แม่ก็บอกว่า แม่ไม่ได้เข้าไป ทำให้ผมคิดว่า จริงๆแล้ว สิ่งที่ผมเจอมันคืออะไรกันแน่
มันเป็น "ความจริง" หรือ "ความฝัน" ???

และทุกวันนี้ก็ยังคิดในใจอยู่ว่าที่เจอเนี่ย มันความฝัน หรือ มันความจริงกันแน่ คือถ้ามันเป็นความฝัน ทำไมผมถึงลุกมาเปิดไฟแฟลชส่องดูที่ซอกนั้น ทั้งๆที่ผมควรจะสะดุ้งตื่นมา และเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ถ้ามันเป็นความจริง ทำไมมันถึงเหมือนกับว่าเราฝันอยู่ หรือ ผมไม้ได้ฝันอยู่ อาจจะแค่กึ่งหลับกึ่งตื่น
และที่ยังสงสัย คือ
1. ผู้หญิงที่นอนพื้นอยู่ข้างๆเตียงผม คือใคร ใช่ "ผีหรือวิญญาณหรือเปล่า" ???
2. คนที่นอนโอบกอดผมบนเตียงนั้น แต่ผมไม่เห็นตัวเขานั้นใช่แม่ผมไหม ??? เพราะเวลาผมกลัวอะไรก็จะนึกถึงแม่ขึ้นมาก่อน
3. ตกลงมันคือ ความฝันหรือความจริง ?
ยังไงใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ก็มาแชร์มาเล่าสู่กันฟังได้นะครับผม
จริงๆส่วนตัวผมยังไม่เคยเจอผีเป็นตัวเป็นตน บางทีก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่ก็ไม่เคยลบหลู่ เพราะตัวเองก็เป็นคนขี้กลัวอยู่แล้ว
****ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ****

ปล. เคยฝันแนวๆนี้หลายทีเหมือนกัน ประมาณว่า เห็นเงาดำๆยืนอยู่ข้างตู้เย็น แล้วตัวเองก็ทำอะไรไม่ได้ ขยับตัวก็ไม่ได้
แล้วก็สะดุ้งตื่น พอมองไปทางตู้เย็นก็ไม่เห็นมีอะไร หรือไม่ก็ฝันว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียง และเหลือบตาไปเห็นเงาดำๆ
นอนอยู่ข้างๆ แต่ก็ขยับตัวไม่ได้ ตะโกนแหกปากเท่าไหร่ ก็ไม่มีเสียงออกมาสักแอ่ะ แต่ตอนนั้นที่หลุดมาได้ เพราะว่าในฝัน
เงาดำๆ นอนอยู่ทางด้านขวา แต่ทางด้านซ้าย เห็นมือแม่ตัวเองอยู่ ก็เลยเอื้อมมือไปจับมือแม่ตัวเอง พอจับมือแม่ตัวเองได้ปั๊บ!
สะดุ้งตื่นเลย แต่พอตื่นมา ไม่มีแม่นอนอยู่ข้างๆ ไม่มีอะไรเลย มีแต่ผมที่นอนอยู่ในห้องคนเดียว

หลายๆคนก็บอกว่า "ผีอำ" พอเอาอาการเหล่านี้ไป Search ใน Google
ก็จะได้คำตอบว่า เป็นอาการนอนทับเส้นประสาท หรืออะไรสักอย่างเนี่ยแหละ จะทำให้เราเกิดภาวะประมาณว่า
เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น เหมือนจะรู้ตัวเองด้วย แต่ขยับตัว ขยับแขนขา ไม่ได้สักอย่างเลย ได้แต่มองอย่างเดียว
แต่พอขยับได้ ก็จะสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที ก็เลยมาเล่าให้ฟัง อยากรู้ว่าเพื่อนๆชาว Pantip มีประสบการณ์แบบนี้กันบ่อยแค่ไหน
ลองมาคุยกันดูหน่อยครับ