วันนี้ ผมมาขอบ่นเรื่องส่วนตัวของผมสักหน่อยนะครับ
งานนี้เป็นงานที่ 3 ที่ผมได้ทำ ตามตำแหน่งงานนี่ก็เป็นงานที่เข้ากับที่ผมจบมาที่สุด
เป็นพนักงานราชการ ถึงจะไม่ใช่แบบที่ครอบครัวหวังให้เป็นข้าราชการ
เป็นงานที่ทำให้ตัดสินใจขอเลิกสัญญาการเป็นลูกจ้างรายปี จนต้องเสียเงินไป 2 หมื่นกว่าบาทโดยฟรีๆ
นี่ก็ทำมาได้จนครบปีแล้ว ตำแหน่งสถานที่ทำงาน เงินเดือนก็ถือว่าโอเค
ตอนนี้ ที่บ้านคอยบอกให้อดทนกับงานทุกอย่าง ห้ามบ่น เขาสั่งให้ทำอะไรก็ทำ
จนกว่าจะได้บรรจุ ทั้งๆ ที่เขาก็ไม่ได้มีตำแหน่งเปิดรับที่จะบรรจุแน่ๆ
งานตามตำแหน่งงานที่ควรจะได้ทำ กับงานที่ทำตอนนี้ก็ไม่ได้แบบเดียวกันเลย
งานที่ทำตอนนี้ ขึ้นอยู่กับหัวหน้าจะสั่งให้ทำอะไร ทั้งๆ ที่มีงานที่ต้องทำอยู่
พองานที่ทำเยอะขึ้น ก็เอางานที่ผมควรจะเป็นคนทำให้คนอื่นแทน
เคยพูดกับหัวหน้าว่า ถ้างานที่ผมทำตอนนี้ ผลงานไม่ดีควรจะเปลี่ยนคนอื่นทำแทน
ส่วนผมก็ควรทำอย่างอื่นแทนงานนี้ ก็ถูกว่า หาว่าชอบปฏิเสธงาน
ซึ่งผมและหลายคนก็รู้สึกว่า เธอกำลังใช้งานนี้เร่งทำผลงานซีถัดไปอยู่
แถมหลายๆ คนก็ว่า หัวหน้าใช้คนไม่ถูกงาน แต่หัวหน้าก็ว่าผมไม่ได้มีศักยภาพที่ดี
ตอนมาทำงานแรกๆ ก็มีข่าวลือว่าหัวหน้าคนนี้ โดนคนในแผนกเก่าขอย้ายออกหมด
เลยโดนย้ายมาให้เป็นหัวหน้าฝ่ายผม แล้วหัวหน้าต้องการคนเพิ่ม ผมเลยได้เข้ามา
ซึ่งจะจริงรึเปล่าก็ไม่ทราบ แต่ตอนนี้ก็อยากจะย้ายออกเหมือนกัน
หลายๆ คนก็บอกให้ทนไปก่อน อีกไม่นานหัวหน้าคนนี้ก็จะเกษียณแล้ว
การทำงานช่วงนี้ ก็ทำงานผิดพลาดเยอะขึ้น ผิดในจุดที่ผมไม่ควรจะผิดแท้ๆ
แถมบางครั้งความผิดพลาดของผมก็ผิดในจุดที่จะส่งผลกับคนอื่นๆ ไปอีกด้วย
รู้สึกเครียดมากขึ้น จนอยากจะลองไปพบจิตแพทย์ หรือนักจิตวิทยาดูบ้าง
พักผ่อนก็ยิ่งน้อยลง เวลานอนก็หลับไม่สนิท เหมือนรู้สึกตัวอยู่ตลอด ตื่นมาก็เหมือนนอนไม่พอ
วันนี้ก็มีทะเลาะกลางฝ่าย ซึ่งจริงๆ ผมก็ไม่ควรจะทำ ถึงต่อให้สิ่งที่ผมพูดจะถูก แต่ด้วยตำแหน่งก็ไม่ควรพูดไป
ยิ่งช่วงใกล้ประเมินแบบนี้ แต่ผมกลับรู้อยู่แล้วว่าประเมินให้ต่ำแน่นอน
เพราะปีที่แล้ว ก็ได้ข่าวว่า หัวหน้าประเมินให้ทุกคนในฝ่ายนี้ค่อนข้างต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับฝ่ายอื่น
ตอนนั้นหัวหน้ายังมีเรียกคุยทีละคน ว่างานในฝ่ายไม่ได้เยอะ ประเมินให้ขึ้นเยอะจะดูไม่ดีด้วย
วันนี้ผมขอเล่าเพียงเท่านี้นะครับ ขอบคุณครับ
รู้สึกเหนื่อยกับงานที่ทำอยู่ ทั้งๆ ที่ มันเป็นงานที่เราต้องการจะทำมาตั้งนาน
งานนี้เป็นงานที่ 3 ที่ผมได้ทำ ตามตำแหน่งงานนี่ก็เป็นงานที่เข้ากับที่ผมจบมาที่สุด
เป็นพนักงานราชการ ถึงจะไม่ใช่แบบที่ครอบครัวหวังให้เป็นข้าราชการ
เป็นงานที่ทำให้ตัดสินใจขอเลิกสัญญาการเป็นลูกจ้างรายปี จนต้องเสียเงินไป 2 หมื่นกว่าบาทโดยฟรีๆ
นี่ก็ทำมาได้จนครบปีแล้ว ตำแหน่งสถานที่ทำงาน เงินเดือนก็ถือว่าโอเค
ตอนนี้ ที่บ้านคอยบอกให้อดทนกับงานทุกอย่าง ห้ามบ่น เขาสั่งให้ทำอะไรก็ทำ
จนกว่าจะได้บรรจุ ทั้งๆ ที่เขาก็ไม่ได้มีตำแหน่งเปิดรับที่จะบรรจุแน่ๆ
งานตามตำแหน่งงานที่ควรจะได้ทำ กับงานที่ทำตอนนี้ก็ไม่ได้แบบเดียวกันเลย
งานที่ทำตอนนี้ ขึ้นอยู่กับหัวหน้าจะสั่งให้ทำอะไร ทั้งๆ ที่มีงานที่ต้องทำอยู่
พองานที่ทำเยอะขึ้น ก็เอางานที่ผมควรจะเป็นคนทำให้คนอื่นแทน
เคยพูดกับหัวหน้าว่า ถ้างานที่ผมทำตอนนี้ ผลงานไม่ดีควรจะเปลี่ยนคนอื่นทำแทน
ส่วนผมก็ควรทำอย่างอื่นแทนงานนี้ ก็ถูกว่า หาว่าชอบปฏิเสธงาน
ซึ่งผมและหลายคนก็รู้สึกว่า เธอกำลังใช้งานนี้เร่งทำผลงานซีถัดไปอยู่
แถมหลายๆ คนก็ว่า หัวหน้าใช้คนไม่ถูกงาน แต่หัวหน้าก็ว่าผมไม่ได้มีศักยภาพที่ดี
ตอนมาทำงานแรกๆ ก็มีข่าวลือว่าหัวหน้าคนนี้ โดนคนในแผนกเก่าขอย้ายออกหมด
เลยโดนย้ายมาให้เป็นหัวหน้าฝ่ายผม แล้วหัวหน้าต้องการคนเพิ่ม ผมเลยได้เข้ามา
ซึ่งจะจริงรึเปล่าก็ไม่ทราบ แต่ตอนนี้ก็อยากจะย้ายออกเหมือนกัน
หลายๆ คนก็บอกให้ทนไปก่อน อีกไม่นานหัวหน้าคนนี้ก็จะเกษียณแล้ว
การทำงานช่วงนี้ ก็ทำงานผิดพลาดเยอะขึ้น ผิดในจุดที่ผมไม่ควรจะผิดแท้ๆ
แถมบางครั้งความผิดพลาดของผมก็ผิดในจุดที่จะส่งผลกับคนอื่นๆ ไปอีกด้วย
รู้สึกเครียดมากขึ้น จนอยากจะลองไปพบจิตแพทย์ หรือนักจิตวิทยาดูบ้าง
พักผ่อนก็ยิ่งน้อยลง เวลานอนก็หลับไม่สนิท เหมือนรู้สึกตัวอยู่ตลอด ตื่นมาก็เหมือนนอนไม่พอ
วันนี้ก็มีทะเลาะกลางฝ่าย ซึ่งจริงๆ ผมก็ไม่ควรจะทำ ถึงต่อให้สิ่งที่ผมพูดจะถูก แต่ด้วยตำแหน่งก็ไม่ควรพูดไป
ยิ่งช่วงใกล้ประเมินแบบนี้ แต่ผมกลับรู้อยู่แล้วว่าประเมินให้ต่ำแน่นอน
เพราะปีที่แล้ว ก็ได้ข่าวว่า หัวหน้าประเมินให้ทุกคนในฝ่ายนี้ค่อนข้างต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับฝ่ายอื่น
ตอนนั้นหัวหน้ายังมีเรียกคุยทีละคน ว่างานในฝ่ายไม่ได้เยอะ ประเมินให้ขึ้นเยอะจะดูไม่ดีด้วย
วันนี้ผมขอเล่าเพียงเท่านี้นะครับ ขอบคุณครับ