แต่ก่อนเรามีหัวหน้าที่เก่งมาก... ออกจะเก่งเกินไปจนน่ากลัว เราจึงขับไล่ไปด้วยการตั้งคำถามความมีธรรมาภิบาล
ต่อมาเราได้หัวหน้าที่อ้างสมว่าเป็นคนดี แต่ก็รู้ตัวว่าบริหารไม่ได้ ไม่มีใครยอมรับ ก็เลยจากไป ยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี
ต่อมาอีกเราก็ได้หัวหน้าที่เป็นลูกน้องของคนที่เก่งมากคนแรก ซึ่งเราก็ยังกลัวอยู่จึงเด้งเขาออก ด้วยข้อหาไปรับจ้าง ระดับหัวหน้าไปรับจ้างได้ไงเสียเกียรติชะมัด
แล้วก็มีพวกมาช่วยสานต่อก็ต้องจากไปอย่างรวดเร็วเพราะมาจากพวกเดิม พวกเรากลัววววว
และแล้ว...ในที่สุดพวกที่พวกเราเชื่อมั่นเพราะหน้าตาดี พูดดีก็ได้ขึ้นมาเป็นหัวหน้าจนได้ แต่ก็มาสร้างประวัติศาสตร์ทำเพื่อนๆ ตายเกือบร้อย จะอยู่ยังไงละคับนั่น บ๊ายบายยยย
เราลองหัวหน้าเป็นผู้หญิงบ้างดิ โอ้ย...ไม่รู้ ไม่กล้าตัดสินใจอะไรซักอย่าง ไอ้เรื่องที่ตัดสินใจทำก็ทำเรื่องที่เอาเงินกองกลางไปช่วยพวกรากหญ้า ทำพวกหัวแถวเสียผลประโยชน์เป็นแถบๆ ไม่เอ๊า ออกไป๊ ชิ่วๆ
ล่าสุดได้หัวหน้าใหม่เป็นคนกล้าคิด กล้าทำ กล้าได้กล้าเสียเหมือนคนแรกเบย ต่างกันจุดเดียว "รอยหยักในสมอง" ตอนแรกมาบอกจะมาช่วยทุกคนเอง ไปๆมาๆ ดูพฤติกรรมแล้ว คำว่า "ทุกคน" เนี่ยลืมขยายว่าเป็น "ทุกคนที่เป็นพวกตรู"

เมื่อมาเรียบเรียงดูแล้วไม่ว่าใครเป็นหัวหน้าก็จะมีคนมีปัญหา แต่คนกลุ่มนึงเท่านั้นพอมีปัญหาแล้วจะยอมไม่ได้ต้องให้ได้อย่างใจ ทั้งๆที่ ไม่มีใครดีสมบูรณ์แบบ เพราะคนนั้นอยู่แต่ในละครหลังข่าว ตามหาฮีโร่ในชีวิตจริงเนี่ย ฝันกลางวันแมะ ตื่นเถ๊อะ ...
ความเห็นส่วนตัวนะ ขอแค่เป็นคนจริง กล้าทำกล้ารับ (ผิดชอบ) ไม่สะตรอ (พูดอย่าง ทำอย่าง) ทำตัวอยู่ในกฏหมาย (ไม่ใช่กฏกรูตั้งเอง) ไม่ต้องฉลาดมาก (แต่โง่ขนาดก็ไม่ไหวนะ) ทำเพื่อทุกคนไม่ใช่เพื่อพวกตัวเอง ฟังเสียงทัดทาน เป็นดั่งทะเลที่รองรับได้ทุกอย่าง ... แค่เนี่ยะ (เอ้งงงง)
หลับอยู่ อย่าปลุก