น้ำตกลานรัก...นิยายรักฉากสุดท้าย



น้ำตกลานรัก...นิยายรักฉากสุดท้าย

มา"ลานรัก"ลานช้ำลานความหลัง
เมื่อเรายังอยู่ในวัยหนุ่มสาว
กระแสน้ำเก็บทุกข์สุขทุกเรื่องราว
ดั่งภาพขาวงามเด่นเป็นตำนาน

ได้มาเยือนลานรักเพื่อพักผ่อน
สัมผัสร้อนก็ละมุนอบอุ่นหวาน
เพียงแรกพบสบตาพริ้มที่ริมธาร
ดอกรักบานในกมลของคนไกล

นี่ลานรักลานใจของใครหนอ
เคยเคล้าคลอเคียงกันบนธารใส
รอวันคืนกลับมาหาหัวใจ
ที่ฝากไว้กับสายธารสานสัมพันธ์

จะหวนกลับมาที่นี่อีกกี่ฝน
สู้อดทนคืนมาตามหาฝัน
หลงเฝ้ารออยู่อย่างนี้ทุกวี่วัน
สิ้นวสันต์คงสิ้นแรงแห่งการรอ

มาลานรักครั้งใดใจจะขาด
ด้วยมิอาจลืมได้กระไรหนอ
ทั้งที่เขาทิ้งไปปล่อยให้รอ
ยังคงพ้อพร่ำเตือนไม่เลือนลา

โอ้ลานรักลานใจมาไร้เพื่อน
ไร้คนเยือนเหมือนเก่าเคยเฝ้าหา
นิยายรักบทสุดท้ายได้เวลา
ปิดฉากเศร้าเคล้าน้ำตาลาเวที

"ครูเปี๊ยก"
เขียนไว้ตั้งแต่ปีกลาย
ร้อนมาเยือนลานรักคงแล้งน้ำแล้ว
ขออนุญาตเก็บมาฟื้นความทรงจำนะครับ
26/03/60
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่