เรื่องมีอยู่ว่า เราได้คบกับผู้ชายคนหนึ่งมาสักพักแต่ก้นานพอสมควร ครั้งแรกที่รู้จักกันมันไม่มีคำว่ารักหรือชอบเลยเพียงเพราะเเค่รู้สึกว่าเค้ามีความเป็นสุภาพบุรุษ รู้จักไว้คงไม่เสียหายแต่เค้าเรื่มมาจีบเราก่อน แรกๆเค้าโทรมาหาตลอดชสนไปกินข้าว เที่ยวคือเค้าซัพพอร์ตเราทุกๆเรื่อง แต่เราก้ยังไม่มีความรุสึกว่ารัก จนคุยมาสักพักใหญ่ๆเราเริ่มเปิดใจให้เค้ามากขึ้น (รึเป็นเพราะเรากำลังมีปัญหากับแฟนเก่าด้วยรึป่าว) จนคุยไปมาเราก้ตกลงคบกันแต่สถานะค่อนข้างไม่ชัดเจนเท่าไหร่ จนเราย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกันแต่เรามีเพื่อนมาอยู่ด้วย คือไม่ได้เปิดโอกาสรึใจง่ายกับเค้าขนาดนั้น จนวันหนึ่งคือวันที่ 27 มิ.ย. 59 เราเกิดแอคซิเด้นต้องเข้าโรงพยาบาลกระทันหัน สรุปเราได้ผ่าตัดด่วนเพราะปัญหาสุขภาพ ผู้ชายคนที่เราคิดว่าไม่มีความรู้สึกอะไรให้เลยกลับเป็นคนที่อยู่ข้างๆเรา วิ่งเอกสารสำคัญๆให้เราเฝ้าเราจนไม่ได้หบับได้นอน นั่งเฝ้าหน้าห้องผ่าตัดยันพักฟื้น เค้าเฝ้าเราดูแลแบบนี้จนออกโรงพยาบาล ก้กลับมาพักที่บ้านของเค้า แล้วก้มีความคิดวูปเข้ามาในความรุสึกว่า ผู้ชายคนนี้เค้าเป็นคนที่อยู่ข้างๆเราในวันที่เราเจ็บป่วย จากวันนั้นก้เริ่มเปิดใจมากขึ้น เริ่มมีความรุสึกให้ จนสุดท้ายก้าฝสรุปสถานะชัดเจนคือคบกัน เค้าเป็นคนเที่ยวเราก้เที่ยว แต่คบกันไปด้วยกันตลอด ไปไหนตัวแทบติดกันตลอดเวลา เเต่เค้าเปลี่ยนตัวเองมากจิงๆ  จากคนที่เที่ยว ลั้ลล้าเสเพล เค้าปรับตัวเองทุกอย่างเป็นเที่ยวน้อยลง ดื่มน้อยลงจนไม่ดื่มเลย  เค้าบอกเราว่าเค้ามีความสุขที่มีครอยครัวอบอุ่น ได้อยู่กัยคนที่รักแค่นี้ก็ไม่ต้องกาีอะไร เค้าไม่ให้เราทำงาน ให้อยู่บ้านเฉยๆ ในส่วนของเราๆก้เปลี่ยนทุกๆอย่าง ไม่เที่ยว จากคนเจ้าชู้ก้เลิก เเละคิดว่าจะรักผช.คนนี้คนเดียว เราก้ดำเนินชีวิตมาแบบนี้มาจนถึงปี2560เราก้มืะเลาะกันบ้าง และเราจะเป็นฝ่ายถอยออกจากเค้าเสมอ จนมาเดือนกุมภา60 เค้าเริ่มเปลี่ยบอกจะไปปรึกษาธุระกับเพื่อนๆ เรานอนยุบ้าน ( คบกันมาเราไม่เคยออกไปเี่ยวกับเพื่อนนอกจากจะไปกับเค้าถึงไป ไปคนเดียวเราไม่ไปเลย) เรานอนยุบ้านใช่มะ เราบอกก่อนร่างกายเราไม่ค่อยดี  แล้วเฝปีะมานตี1 เค้าก้ยังไม่กลับ เราปวดท้องมาก เลยโทรตาม สรุปเค้าไม่รับเราโทรยุประมาน4-5สายเค้าถึงรับเราเลยบอกมะไหร่จะกลับ เค้าก้บอกคุยธุระยุแต่เสียงเพลงนี้ดังมาก เรารุล่ะว่าไม่ได้คถยธุระเเน่ๆเพราะที่นัดคุยมันเป็นบ้านไม่ใช่สถานี่เเบบนี้ เราโมโหเลยบอกมาเอารถด้วยเราจะกลับบ้าน  เค้าก้กดวางสายเราไปเลย พอโทรไปเกือบ20สาย line ไปมะอ่านมะรับ เราเลยไปตามสรุปกำบังกินเหล้าร้องเพลง พอเราเข้าไปเรียกก้เฉยบอกร้องเพลงยุ เราเลยออกมารอจ้างนอก พอเพลงจบก็ไม่ออกมา จนเราไปตามอีก2รอบก็ไม่มาจนสุดท้ายหมดความอดทน เข้าไปกระชากเค้าก้ยังนิ่งเรานี้ีร้องไห้เค้าก้ยังเฉย จนพี่ๆที่ไปด้วยบอกเค้าออกมา เค้าเลยออกมาแล้วเราเลยถามว่าืำไมทำแบบนี้  เราไม่มีความหมาย ไม่มีค่าในสายตาเลยหรอ เค้าบอกเค้าเครียดเค้าเลยกินเหล้า ร้องเพลงคลายเครียด แล้วถามเราว่าเครียดไหม เราก้เครียดกัยปัญหาที่เจ้ามา แต่เรานอนร้องไห้เครียดยุบ้าน แต่เค้ากบฝลับคล่ยเครียดแบบสนุกสนาน กินเหล้าร้องเพลง  สรุปทะเลาะกันรุนเเรงจนเราเก็บของทุกชิ้นจะกลับบ้าน  พอเราอารมณ์เย็นขึ้นเค้าก็ไม่ปล่อยเรา รื้อเสื้อผ้ากระจัดกระจาย เค้าจะทำแบบนี้ทุกรอบที่ืะเบาะกันและทุกครั้งจะผิดตลอด ทำเราี้องไห้เสมอ และมาขอโอกาสเราก็ให้แต่ถามส่าลืมไหม!!!!! เราตอบคำเดียวว่าไม่เคยลืม จนถัดมาไม่กี่วันเค้าก้บอกไปคุยธุระอีกที่นี่ไปตั้งแต่1ทุ่ม กบัยมาอีกทีตี1 ข้ออ้างเดิมๆ คิอคุยธุระจิงๆมันไม่นานขนาดนั้นแต่คือเค้าไปกินเหล้าสนุกเฮฮา แต่เราทิ้งยุบ้าน เปนแบบนี้5รอบทะเลาะกันทุกครั้งและรุ่นแรงมาก จนล่าสุดเมื่อไม่กี่วันนี้เองเค้าใช้คำเดิมๆคิอไปธุระ รอบนี้เอาลูกน้องไปด้วย เราเดาออกว่าจะเป็นเหมือนเดิมเราเลนแต่งตัวออกไปหาเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อน เค้ากบับมาไม่เจอเราก้โทรตามใหญ่เลย เราไม่รับเค้าก้เมทเสจมา ว่าเค้ายอมรับว่าเค้าไปกินเหล้าจิงๆแต่ก้ยังอ้างสารพัดอย่าง ยอกให้เรากบัยบ้าน เราก้ไม่กลับ เพราะเรารุสึกว่าน้ำตาเรามันไม่มีคสามหมายที่ผ่านมาครั้งล่าสุดเค้าสัญญากับเราว่าจะไม่ทำอีก แต่เค้าก้ทำเราเกลียดคนโกหก คนรักษาสัญญาไม่ได้ เราเลยไม่กบับบ้านในคืนนั้น เค้าก้เอาความตายมาอ้างกับเราแบะก้จอให้เราให้อภัย เรารุ้สึกว่าเราให้เค้ามากเกินไปจนเค้าคิดอะไรไม่ได้ เค้าเคยบอกเราว่า แฟนเก่าเค้าชอบทิ้งให้เค้าอยู่ย้านคนเดียว แฟนเก่าเค้าจะไปหาเพื่อนเที่ยว และเค้าจะโทรตามตลอด. เราเลยย้อนกบับไปส่าน่าจะเข้าใจความรุ้สึกเราดีนะ จากที่เราไม่รักไม่มีความรุสึกให้ เรารักให้หมดหัวใจแต่สุดท้ายเค้าเห็นเราเหมือนอะไร ที่ตะทำยังไงก้ได้ #อยากถามเพื่อนๆว่า เราควรืำยังงั้ย เค้ารักเราจิงๆรึป่าวเราเองก้สับสน ผช.แบบนั้ใครเคยเจอบ้าง เราจะทนรึจะไปดี