สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
เราจะมาเล่าเรื่องที่มันยืดเยื้อมานานในชีวิตของเรา จนทำให้ชีวิตของเราไขว่เขวไปมากพอสมควร!!!
อยากให้คนที่เข้ามาอ่านแนะนำ จะติก็ได้ เราแค่อยากรู้ว่าเราควรทำอย่างไร?
เข้าเรื่องเลย เรารู้จักกับผชคนหนึ่ง ให้เป็นเอละกัน เรารู้จักกันมานานพอสมควร เราก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวันนึงเขาจะมาจีบเรา พอจีบไปมาเราก้เริ่มจะชอบเขาขึ้นมา แต่นั้นตอนนั้นเราก็ชอบผชคนรึงอยู่ ตอนนั้นถือว่ามีคนมาจีบเยอะมากๆ แต่แล้ว ผช คนที่เราชอบเขาก้มีแฟน เราก้โอเคไม่เป้นไรตัดใจไป ก้ง่ายๆไม่กี่วันก้ลืมเพราะเราไม่ได้หวังไว้มากมาย แล้วเอก้เริ่มรุกจีบเราหนักขึ้นเรื่อยๆ เราก้ใจอ่อนบ้าง แต่เอค่อนข้างที่จะเหลวไหล แต่ไม่ถึงขั้นนิสัยเสีย เราก้ตกลงว่าถ้าจะคบกับเราต้องทำตัวดีกว่านี้ ในใจเราเราอยากเห้นเขาใีอนาคตดีๆ เขามีอะไรเราช่วยทุกอย่าง ช่วงนั้นตัวติดกันทุกวัน จนแม่เราบอกว่าห่างๆกันบ้างมันดูไม่งาม แล้วอยู่ๆมาวันนึง ผช คนที่เราชอบก้ทักมาหาเรา เอก้รู้ เอก้เสียใจ เราบอกว่าไม่ได้คิดอะไร คุยๆตามประสาพี่น้อง แต่คนที่เราชอบก้มีชวนไปนั้นนี่ เราก้ไม่ไปนะ แต่ในใจเราตอนนั้นมันเริ่มกับมาชอบอีกครั้ง ในตอนนั้นเรามีโอกาสได้รู้จักกับผญคนนึง สมมุต บี ละกัน บีเปนแฟนเก่าเอ บีเปนเพื่อนของคนที่เรารุจัก ก้มีโอกาสคุยกัน ตอนที่รุจักแรกๆ เราก้ไม่รุหรอกว่าบีเป้นอฟนเก่าเอ ก้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน เราก้สังเกตว่ามันแปลกๆ เพราะตอนไปเราเอาเอไปด้วย แต่แล้วเราก้มารุว่าเค้าเป้นแฟนเก่ากัน แล้ววันนึงก้มีคนไปบอกเอว่าเราลืมคนที่เราชอบไม่ได้ ใช่ เรายอมรับว่าเรานังตัดใจไม่ได้ในตอนนั้น แต่พอเราได้ใกล้ชิดเราก้แพ้ใจเอ เราเริ่มชอบ เขาทำดีกับเราหลายอย่าง เขาก้ถามเรา เราก้บอกก้ยังรุสึกยุแต่ไม่มากเท่าเมื่อก่อน ก้ยังคุยกันเป้นพี่น้องกันได้ แต่ถ้าเขามาขอเป้นแฟนเราคงไม่เอา แต่เราไม่รุว่าเอไแสนิทกับบีตอนไหน เรารุแค่ว่าวันนั้นบีไปบ้านเพื่อนแต่ไม่มีรถกับก้โทรมาหาเอให้เอไปรับ เราก้ไม่รุจะพุดยังไง แต่เอก้ไม่ไป เราก้รุสึกไม่ดีละ พอมาวันนึงที่เราทะเลาะกับเอ เขาก้หายไปหลายเดือน เราก้เศร้านะ เสรยใจมาก แต่เราคิดว่าเราต้องเดินต่อไป เราก็โอเค พยายามไม่คิดตั้งใจเรียน แล้วอยู่ๆเขาก้กลับมาอีก เข้ามาทำให้เราหวั่นไหวมาขอคืนดี ทำน้นนี่เอาใจเราทุกอย่างจนเราใจอ่อน ยอมกลับไป แต่แล้วก้มีพี่คนนึงมาบอกเราว่าเอกลับไปคบกับบี เราก้ถามเอ แต่รุมั้ยเขาบอกว่าเขายังไม่ตกลง เขาลังเล เขาไม่อยากเสียเราไป เขารักเรา เขาตัดใจจากเราไม่ได้ เขาขอเวลา แล้วเขาก็ไปๆหายๆ แบบนี้หลายครั้ง แต่ละครั้งที่หายไปก้ประมานสองสามเดือน เป้นแบบนี้มาประมานสามปี ล่าสุดเขาชวนเราไปกินข้าว ตอนนี้เรามีแฟนแล้ว ซึ่งเขาเหนสถานะในเฟสที่เราขึ้นคบกับแฟนเรา เขารีบโทรมาชวนเราไปกินข้าวบอกมีเรื่องคุยด้วย เราก้ไปก้ได้ ที่เราไปเพราะเราอยากรุความรุสึกตนเองเราอยากรุง่าถ้าเราเจอเขา เราจะใจเต้นไหม เราจะรุสึกเหมือนทุกๆที่ได้เจอรึป่าว ตอนที่เราเจอ มันก้รุสึกเหมือนทุกๆครั้งแต่มันไม่มากเท่าเดิม เขาก้ถามสาระทุกสุกดิบ พอกินเสดเอชวนเราไปหาที่คุยกันต่อ เราก้โอเค อยากเคลียความรุสึกตนเองเหมือนกัน ประโยคที่เขาพุดกับเราคือ เขาหึง เขาไม่อยากให้เราเป้นของใคร เขาอยากให้ใจเรามีแต่เขา ไม่อยากให้เราไปใกล้ใคร เขาขอให้เราเลิกกับแฟน ขอให้เรารอเขา ในวันที่เขาพร้อม ในวันที่เขามีทุกอย่าง เขาจะกลับมาหาเรา เขาอยากให้เราเป้นแม่ของลูกเขา ซึ่งเราเปนคนที่รักเด้กและชอบมากอยู่แล้ว เราก้ใจอ่อนไปในระดับนึง แต่ในใจเราก้รุลึกๆแล้วเขาทิ้งบีไม่ได้ เราไม่แน่ใจว่าที่เขาคบกันทิ้งกันไม่ได้เพราะอะไร แต่เราเป้นคนที่เวลาเขาหายไปแล้ว เขาจะกลับมาทุกครั้ง ไม่ว่าจะทะเลาะกันร้ายแรงแค่ไหน ไม่ว่าเราจะทำเขาเจ็บปวดแค่ไหน เขาก้ยังกลับมา พร้อมกับคำว่า เขาลืมเราไม่ได้ เขาคิดถึงเราทุกๆเวลา เขาอยากโทรหา อยากได้ยินเสียง อยากนอนหนุนตัก อยากกอดเรา เขาบอกเวลาอยู่กับเราเขาสบายใจ แต่อยู่กับบีเขาทะเลาะกันบ่อยมาก เราเจ็บปวดกับคำพูดของเขา ถ้าเขารักเราทำไมเขาทิ้งบีมาไม่ได้ ในทุกๆครั้งที่บีรุว่าเอมาหาเรา บีไม่พอใจ จนมีครั้งนึงที่โทรมาด่าเราทั้งๆที่เอเป้นคนเดินเข้ามาหาเรา บอกว่าถ้าอยากได้จะยกให้ แต่เอาจริงๆแล้วบีก้ไม่ทิ้งเอ บีรักเอมากอันนี้เรารุ เราก้ไม่อยากทำลายความรักของเรา เราเดินออกมาไกลแล้ว แต่เอก้ยังไม่ปล่อยเราสักที เรายอมรับว่าลึกๆแล้วในใจของเรายังรักเอยุ เราแพ้จริงๆ แพ้ทุกอย่าง ในเวลาที่เราอยู่กับเอเรารุสึกมีความสุขทุกๆอย่าง แต่เราก้รักแฟนของเรา แต่เรากับแฟนพึ่งคบกันได้ไม่นาน แฟนเราก้ดีกับเรามาก เราก้ไม่อยากทำร้ายแฟนเรา เขาก้เปน ผช ที่ดีคนนึง ตอนนี้เราไม่คุยกับเอมาเป้นอาทิตแล้วแต่เขาก้ยังทักเรามาเรื่อยๆ เราเลยคิดว่าเราควรเดินออกมาจากชีวิตพวกเขา เราอยากให้มันจบๆไป เราเจบยืดเยื้อแบบนี้มานานแล้ว เราอยากหยุด เราอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ๆ เราทำถูกแล้วใช่ไหมที่เดินออกมา เราไม่อยากให้เขามีปันหาเพราะเราอีก ถึงแม้ตอนนี้จิตใจของเรามันจะเจบอีกครั้งเพราะเรื่องเดิม แต่เราก้พยายามทำให้ตัวเองโอเค เราคิดว่าเราผิดต่อแฟนเรามาก เราไม่รุจะพุดกับเขายังไง ตอนนี้เราไม่ได้คุยกับแฟนมสามวันแล้ว ซึ่งเขาก้ยุ่งๆ กับงานที่เขาทำ แต่เขาก้สังเกตว่าพักหลังๆเราเปลี่ยนไป เราไม่รุจะตอบยังไง เราเลยบอกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเรียนหนัก งานเยอะเราไม่ค่อยมีเวลา ความรุสึกเราตอนนี้เราสับสนเราไม่รุจะทำยังไงเราแค่อยากให้มันจบๆไป เราไม่อยากเจอเอ แต่ในใจเราก้ยังหวังให้เอโทรมา ทำไมการตัดใจจากใครสักคนมันยากแบบนี้ ถ้าเราขอห่างแฟนตอนนี้เราก้กลัวเขาเสียใจ เพราะเราก้ต้องการเวลาทำใจให้ตัวเองเหมือนกัน เรารุสึกเหนแก่ตัวกับแฟนมาก แต่เขาก้เข้าใจเราเสมอ เราไม่อยากให้เขารุเรื่องนี้ เราควรทำยังไงดี เราเหนื่อยกับทุกๆอย่างในตอนนี้ เราก้รักแฟน แต่จิตใจส่วนลึกๆเราก้รักเอยุ ไม่รุจัพุดยังไง เราควรใช้เวลาอยุกับตัวเองก่อนไหม หรือเราควรตัดทุกคนออกไปจากชีวิตของเราดี???
เขารักฉันแต่เขาทิ้งคนนั้นไม่ได้????
เราจะมาเล่าเรื่องที่มันยืดเยื้อมานานในชีวิตของเรา จนทำให้ชีวิตของเราไขว่เขวไปมากพอสมควร!!!
อยากให้คนที่เข้ามาอ่านแนะนำ จะติก็ได้ เราแค่อยากรู้ว่าเราควรทำอย่างไร?
เข้าเรื่องเลย เรารู้จักกับผชคนหนึ่ง ให้เป็นเอละกัน เรารู้จักกันมานานพอสมควร เราก็ไม่คิดเหมือนกันว่าวันนึงเขาจะมาจีบเรา พอจีบไปมาเราก้เริ่มจะชอบเขาขึ้นมา แต่นั้นตอนนั้นเราก็ชอบผชคนรึงอยู่ ตอนนั้นถือว่ามีคนมาจีบเยอะมากๆ แต่แล้ว ผช คนที่เราชอบเขาก้มีแฟน เราก้โอเคไม่เป้นไรตัดใจไป ก้ง่ายๆไม่กี่วันก้ลืมเพราะเราไม่ได้หวังไว้มากมาย แล้วเอก้เริ่มรุกจีบเราหนักขึ้นเรื่อยๆ เราก้ใจอ่อนบ้าง แต่เอค่อนข้างที่จะเหลวไหล แต่ไม่ถึงขั้นนิสัยเสีย เราก้ตกลงว่าถ้าจะคบกับเราต้องทำตัวดีกว่านี้ ในใจเราเราอยากเห้นเขาใีอนาคตดีๆ เขามีอะไรเราช่วยทุกอย่าง ช่วงนั้นตัวติดกันทุกวัน จนแม่เราบอกว่าห่างๆกันบ้างมันดูไม่งาม แล้วอยู่ๆมาวันนึง ผช คนที่เราชอบก้ทักมาหาเรา เอก้รู้ เอก้เสียใจ เราบอกว่าไม่ได้คิดอะไร คุยๆตามประสาพี่น้อง แต่คนที่เราชอบก้มีชวนไปนั้นนี่ เราก้ไม่ไปนะ แต่ในใจเราตอนนั้นมันเริ่มกับมาชอบอีกครั้ง ในตอนนั้นเรามีโอกาสได้รู้จักกับผญคนนึง สมมุต บี ละกัน บีเปนแฟนเก่าเอ บีเปนเพื่อนของคนที่เรารุจัก ก้มีโอกาสคุยกัน ตอนที่รุจักแรกๆ เราก้ไม่รุหรอกว่าบีเป้นอฟนเก่าเอ ก้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน เราก้สังเกตว่ามันแปลกๆ เพราะตอนไปเราเอาเอไปด้วย แต่แล้วเราก้มารุว่าเค้าเป้นแฟนเก่ากัน แล้ววันนึงก้มีคนไปบอกเอว่าเราลืมคนที่เราชอบไม่ได้ ใช่ เรายอมรับว่าเรานังตัดใจไม่ได้ในตอนนั้น แต่พอเราได้ใกล้ชิดเราก้แพ้ใจเอ เราเริ่มชอบ เขาทำดีกับเราหลายอย่าง เขาก้ถามเรา เราก้บอกก้ยังรุสึกยุแต่ไม่มากเท่าเมื่อก่อน ก้ยังคุยกันเป้นพี่น้องกันได้ แต่ถ้าเขามาขอเป้นแฟนเราคงไม่เอา แต่เราไม่รุว่าเอไแสนิทกับบีตอนไหน เรารุแค่ว่าวันนั้นบีไปบ้านเพื่อนแต่ไม่มีรถกับก้โทรมาหาเอให้เอไปรับ เราก้ไม่รุจะพุดยังไง แต่เอก้ไม่ไป เราก้รุสึกไม่ดีละ พอมาวันนึงที่เราทะเลาะกับเอ เขาก้หายไปหลายเดือน เราก้เศร้านะ เสรยใจมาก แต่เราคิดว่าเราต้องเดินต่อไป เราก็โอเค พยายามไม่คิดตั้งใจเรียน แล้วอยู่ๆเขาก้กลับมาอีก เข้ามาทำให้เราหวั่นไหวมาขอคืนดี ทำน้นนี่เอาใจเราทุกอย่างจนเราใจอ่อน ยอมกลับไป แต่แล้วก้มีพี่คนนึงมาบอกเราว่าเอกลับไปคบกับบี เราก้ถามเอ แต่รุมั้ยเขาบอกว่าเขายังไม่ตกลง เขาลังเล เขาไม่อยากเสียเราไป เขารักเรา เขาตัดใจจากเราไม่ได้ เขาขอเวลา แล้วเขาก็ไปๆหายๆ แบบนี้หลายครั้ง แต่ละครั้งที่หายไปก้ประมานสองสามเดือน เป้นแบบนี้มาประมานสามปี ล่าสุดเขาชวนเราไปกินข้าว ตอนนี้เรามีแฟนแล้ว ซึ่งเขาเหนสถานะในเฟสที่เราขึ้นคบกับแฟนเรา เขารีบโทรมาชวนเราไปกินข้าวบอกมีเรื่องคุยด้วย เราก้ไปก้ได้ ที่เราไปเพราะเราอยากรุความรุสึกตนเองเราอยากรุง่าถ้าเราเจอเขา เราจะใจเต้นไหม เราจะรุสึกเหมือนทุกๆที่ได้เจอรึป่าว ตอนที่เราเจอ มันก้รุสึกเหมือนทุกๆครั้งแต่มันไม่มากเท่าเดิม เขาก้ถามสาระทุกสุกดิบ พอกินเสดเอชวนเราไปหาที่คุยกันต่อ เราก้โอเค อยากเคลียความรุสึกตนเองเหมือนกัน ประโยคที่เขาพุดกับเราคือ เขาหึง เขาไม่อยากให้เราเป้นของใคร เขาอยากให้ใจเรามีแต่เขา ไม่อยากให้เราไปใกล้ใคร เขาขอให้เราเลิกกับแฟน ขอให้เรารอเขา ในวันที่เขาพร้อม ในวันที่เขามีทุกอย่าง เขาจะกลับมาหาเรา เขาอยากให้เราเป้นแม่ของลูกเขา ซึ่งเราเปนคนที่รักเด้กและชอบมากอยู่แล้ว เราก้ใจอ่อนไปในระดับนึง แต่ในใจเราก้รุลึกๆแล้วเขาทิ้งบีไม่ได้ เราไม่แน่ใจว่าที่เขาคบกันทิ้งกันไม่ได้เพราะอะไร แต่เราเป้นคนที่เวลาเขาหายไปแล้ว เขาจะกลับมาทุกครั้ง ไม่ว่าจะทะเลาะกันร้ายแรงแค่ไหน ไม่ว่าเราจะทำเขาเจ็บปวดแค่ไหน เขาก้ยังกลับมา พร้อมกับคำว่า เขาลืมเราไม่ได้ เขาคิดถึงเราทุกๆเวลา เขาอยากโทรหา อยากได้ยินเสียง อยากนอนหนุนตัก อยากกอดเรา เขาบอกเวลาอยู่กับเราเขาสบายใจ แต่อยู่กับบีเขาทะเลาะกันบ่อยมาก เราเจ็บปวดกับคำพูดของเขา ถ้าเขารักเราทำไมเขาทิ้งบีมาไม่ได้ ในทุกๆครั้งที่บีรุว่าเอมาหาเรา บีไม่พอใจ จนมีครั้งนึงที่โทรมาด่าเราทั้งๆที่เอเป้นคนเดินเข้ามาหาเรา บอกว่าถ้าอยากได้จะยกให้ แต่เอาจริงๆแล้วบีก้ไม่ทิ้งเอ บีรักเอมากอันนี้เรารุ เราก้ไม่อยากทำลายความรักของเรา เราเดินออกมาไกลแล้ว แต่เอก้ยังไม่ปล่อยเราสักที เรายอมรับว่าลึกๆแล้วในใจของเรายังรักเอยุ เราแพ้จริงๆ แพ้ทุกอย่าง ในเวลาที่เราอยู่กับเอเรารุสึกมีความสุขทุกๆอย่าง แต่เราก้รักแฟนของเรา แต่เรากับแฟนพึ่งคบกันได้ไม่นาน แฟนเราก้ดีกับเรามาก เราก้ไม่อยากทำร้ายแฟนเรา เขาก้เปน ผช ที่ดีคนนึง ตอนนี้เราไม่คุยกับเอมาเป้นอาทิตแล้วแต่เขาก้ยังทักเรามาเรื่อยๆ เราเลยคิดว่าเราควรเดินออกมาจากชีวิตพวกเขา เราอยากให้มันจบๆไป เราเจบยืดเยื้อแบบนี้มานานแล้ว เราอยากหยุด เราอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ๆ เราทำถูกแล้วใช่ไหมที่เดินออกมา เราไม่อยากให้เขามีปันหาเพราะเราอีก ถึงแม้ตอนนี้จิตใจของเรามันจะเจบอีกครั้งเพราะเรื่องเดิม แต่เราก้พยายามทำให้ตัวเองโอเค เราคิดว่าเราผิดต่อแฟนเรามาก เราไม่รุจะพุดกับเขายังไง ตอนนี้เราไม่ได้คุยกับแฟนมสามวันแล้ว ซึ่งเขาก้ยุ่งๆ กับงานที่เขาทำ แต่เขาก้สังเกตว่าพักหลังๆเราเปลี่ยนไป เราไม่รุจะตอบยังไง เราเลยบอกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเรียนหนัก งานเยอะเราไม่ค่อยมีเวลา ความรุสึกเราตอนนี้เราสับสนเราไม่รุจะทำยังไงเราแค่อยากให้มันจบๆไป เราไม่อยากเจอเอ แต่ในใจเราก้ยังหวังให้เอโทรมา ทำไมการตัดใจจากใครสักคนมันยากแบบนี้ ถ้าเราขอห่างแฟนตอนนี้เราก้กลัวเขาเสียใจ เพราะเราก้ต้องการเวลาทำใจให้ตัวเองเหมือนกัน เรารุสึกเหนแก่ตัวกับแฟนมาก แต่เขาก้เข้าใจเราเสมอ เราไม่อยากให้เขารุเรื่องนี้ เราควรทำยังไงดี เราเหนื่อยกับทุกๆอย่างในตอนนี้ เราก้รักแฟน แต่จิตใจส่วนลึกๆเราก้รักเอยุ ไม่รุจัพุดยังไง เราควรใช้เวลาอยุกับตัวเองก่อนไหม หรือเราควรตัดทุกคนออกไปจากชีวิตของเราดี???