ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ระบายสักนิดนึงก็ยังดี เพราะชีวิตจริง จะพูดอะไรกับใครก็ไม่ได้ ต้องทำเป็นหน้าชื่นอกตรม ในใจมันร้องไห้ มันเหนื่อยมันท้อ ทำดีทุกอย่าง แต่ไม่เคยได้รับแม้แต่คำเชยชม โดนตำหนิทุกอย่างเลยช่วงนี้ คำพูดที่ทำให้เราเจ็บมากกว่าคำว่าโง่ที่แฟนเคยด่า ก็คือคำนี้แหละ ...เทอมันไม่เก่งอะไรสักอย่าง...คำๆนี้ เขาพูดตอนทะเลาะกัน เขารู้ว่าพูดคำนี้แล้วเราจะเจ็บมาก เขาก็เลือกที่จะพูด เราเลยบอกเขาว่า โอเค ที่ผ่านมา สู้ก็สู้มาด้วยกัน สุขก็สุขด้วยกัน แต่พอตอนเราทุกข์ เทอก็ไม่เคยอยู่ข้างเรา เฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกวันว่า เรามาอยู่ตรงนี้ให้เขาดูถูกทำไมว้ะ เงินเดือนเขาก็ไม่ได้ให้เราสักบาท มีสิทธิ์อะไรมาสั่งๆ ทำไมพูดดูถูกเรา พูดเหมือนกับว่าให้เงินเดือนเรา ทุกวันนี้อยู่ด้วยกัน งานบ้านเราทำหมดทุกอย่าง แฟนไม่เคยได้แตะฝุ่นแม้แต่ปลายนิ้ว ซักผ้า ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน คือแฟนไม่ได้ต้องทำงานบ้านเลย เหนื่อยนะ เหนื่อยมาก แต่มันเป็นงานที่ไม่ได้เงิน แต่ด้วยหน้าที่ที่เราคิดว่าพึงกระทำเราก็ทำมาตลอด 4 ปีที่คบกันแรกๆที่คบกัน เขาชมเราว่าเป็นคนขยันนะเนี่ย รีดผ้าเป็นกองๆ ให้หลังมานี่ คงจะชินไปแล้ว ในความคิดเรา เราคิดว่า ที่แฟนด่าเราว่า ...ไม่เก่งอะไรสักอย่าง...เขาน่าจะหมายถึง เราหาเงินได้ไม่มากเท่าเค้า แต่คำๆนั้น ไม่ควรที่จะหลุดออกมาจากคนที่เป็นแฟน เราเองก็เหนื่อย 2 ทาง ทั้งในบ้านและนอกบ้าน โอเควันนี้เราหาได้น้อยกว่าคุณ เราไม่เก่ง ยอมรับ แต่อยากบอกว่า ถ้าคุณคิดว่าคุณเก่งทำไมคุณไม่สอนเราให้ทำยังไงให้ได้หลักแสนเหมือนคุณ   บางทีเราท้อมากกับคำพูดของเขาอยากจะไปไกลๆเลยยิ่งดี ก็โดนขู่อีกว่าจะประจานเราให้อาย สรุป รักไม่รักอ่ะ รักทำไมพูดให้ฉันเจ็บ