เรื่องมีอยู่ว่า บ้านเราเป็นทาวเฮาส์ บ้านเรากับข้างบ้านไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ เพราะข้างบ้านเค้าเลี้ยงหมาใหญ่ซึ้งมันจะมีกลิ่นแรง ส่งกลิ่นลอยเค้าบ้านเราทุกวันตลอดเวลา ซื้อเคยมีปัญหากันไปหลายรอบหลายครั้ง เค้าเลี้ยงไว้บริเวรหน้าบ้านเค้า หมาเค้าดุมาก เห่าทุกคนที่เดินผ่านหน้าบ้านเค้า
บ้านเราแก้ไขปัญหานี้โดยการปิดไม้ด้านข้างตัวบ้านเพื่อลดกลิ่นได้ประมาณนึง แต่ไม่ได้แก้ทั้งหมด ซึ่งบ้านเราก็ทำใจได้แล้ว ต้องยอมทนรับกับกลิ่นกันต่อไป และยังมีเรื่องเปิดเพลงเสียงดังตอนกลางคืนอีก

ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้น คือเรื่องที่จอดรถหน้าบ้าน แม่เราเอากระถางต้นไม้ไปกั้นแบ่งส่วนหน้าบ้านเรากับคนข้างบ้าน เพราะเค้าชอบถอยรถเกินมา ซึ่งบ้านเราก็ต้องการที่จอดรถหน้าบ้านตัวเองเหมือนกัน

ในเมื่อเค้าเกินมา เราก็แค่รักษาเขตแดน แต่กระถางต้นไม้เจ้ากรรม จนเป็นเหตุ วันนั้นพ่อเราจอดรถแล้วรถไหลไปโดนกระถางต้นไม้ ทำให้กระถางนี้ล้มไปโดนที่ท้ายรถของคนข้างบ้าน ล้มแบบแปะ แปะจึกเดียว กระถามเล็กมากอะ (วาง2ชั้น ชั้นล่างคว่ำเป็นกระถางเปล่า ซ้อนด้วยกระถางบนที่มีต้นไม้)

ที่นี่แหละ เป็นเรื่องใหญ่โตมาก มันเป็นรอยแบบนิดเดียวนิดเดียวจริง ก็เลยเรียกตำรวจมาเจรจา ตำรวจมาแบบเค้ายังคิดว่านึกว่ารถชน แบบชนปังเลย

คนข้างบ้านบอกพ่อเราว่า พ่อเราตั้งใจทำ ซึ่งถ้าคนตั้งใจจริงๆอะนะ พ่อเราคงชนปังไปเลย ให้เสียหายกันไปข้างนึง แต่จะทำ ทำไมเมื่อรถพ่อก็จะเสียหายด้วย

คนข้างบ้านบอกว่าเค้ามีปืน เค้าจะเอาเรื่องพ่อให้ถึงที่สุด จะเอาให้ตาย!!! เค้าง้างมือจะต่อยพ่อเรา
พ่อเราตอบกลับว่า ไม่ต้องมาฆ่ากัน อายุแก่ขนาดนี้เดี๋ยวกูก็ตายแล้ว (พ่อเราปีนี้ก็  69 แล้ว)
แล้วก็ด่าสารพัดว่า
บอกบ้านเราสลัมเอากระถางต้นไม้มาวางเกะกะ
บอกพ่อเราไม่มีการศึกษา ไม่มีความรู้
บอกให้จ่ายมา 5,000 บาท พ่อเราบอกไม่จ่าย ให้เรียกประกันมาจะดีกว่า

เค้าบอกว่าเค้าไม่ยอม จะไม่ปล่อยบ้านเราไว้ ขู่แม่เราว่าให้เรียกลูกชายมาเลย (น้องชายเราทำงานตจว นานๆกับที) ให้บ้านเราเรียกพวกมาเยอะๆ มาเยอะแค่ไหนก็ไม่กลัว
และก็ไปคุยต่อที่โรงพัก คุณตำรวจก็ไม่ลงบันทึกประจำวันให้ (ซึ่งเราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรถึงไม่ลง ใครรู้ช่วยตอบหน่อยค่ะ)

ถามเรา เรากลุ้มใจนะ ถึงเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นแต่ฟังจากที่พ่อแม่เล่าให้ฟัง เราใจหายไปอยู่ตาตุ่มเลย

เรามาคิดถึงความใจร้อนของคนข้างบ้านทำไม มันมากมายขนาดนั้น ถึงกล้าพูดว่าเอาชีวิตคนได้ บ้านตัวเองอยู่ยังไม่ปลอดภัย

เราไม่รู้เค้าทำงานอะไรที่ไหนยังไง ชื่อก็ไม่รู้ เค้าอยู่คนเดียว ไม่มีครอบครัว อายุวัยกลางคน

เรื่องที่เราพ่อแม่เราเล่าให้ฟัง คงไม่โกหกใส่ไฟคนข้างบ้านหรอก (จะทำทำไม)
เราเองกลับบ้านอาทิตย์ละครั้งหรือ 2 อาทิตย์ครั้ง
เราคิดหาทางออกเรื่องนี้ได้แค่เรื่องเดียวคือ ย้ายบ้าน
แต่มันไม่ได้ย้ายกันง่ายๆนะสิ ย้ายบ้านนั้นหมายความว่าคุณต้องซื้อบ้านใหม่ ผ่อนใหม่ บ้านเราไม่ได้มีฐานะที่ร่ำรวยมากขนาดนั้นด้วย หลังนี้เราก็ยังผ่อนอยู่ เพิ่งผ่อนได้ 7 ปีเอง บ้านที่เราซื้อมาด้วยความภูมิใจให้พ่อแม่อยู่

เราอยากรู้ปัญหาพวกนี้มีกันทุกหมู่บ้านมั้ย
คนอื่นมีวิธีแก้ไขปัญหากันอย่างไรบ้าง
พวกคุณจะมีวิธีในการป้องกันเหตุการณ์แบบนี้กันยังไง ถ้าเกิดขึ้นกับตัวเอง