นักเตะเราไม่ได้เล่นแย่อะไรมากมาย แต่เราแพ้เพราะรูปแบบการเล่น

การเพรสซิ่ง ใช้ไม่ได้ผลเมื่อเจอการออกบอลที่แม่นยำและเร็ว ใช้ความแน่นอนไม่รีบร้อน
ความคาดหวัง ที่จะฉกฉวยโอกาสจากความผิดพลาดของซาอุฯ และโต้กลับเร็วจึงไม่เกิดขึ้น

ครึ่งหลัง ความผิดพลาดของนักเตะไม่ค่อยมีให้เห็น แต่การเจาะทางริมเส้นคือปัญหา
หรือพูดให้ชัดคือ รูปแบบการเข้าทำมันไม่หลากหลาย เมื่อเจอการตั้งรับ การบุกทางริมเส้นถูกปิด
ตัวริมเส้นถูกบีบให้เล่นทางเดียว มุมถูกปิดเหลือช่องไม่มากจึงเห็นความพยายามยิงนกตกปลา และโยนโด่ง
รูปแบบการเข้าทำไม่มี พอบอลไปอยู่ในเขตหน้าประตู มันจึงกลายเป็นการด้นสด ยึกๆยักๆ ติ๊กๆต๊อกๆ

ผมไม่รู้หรอกนะว่าทำยังไงถึงจะมีการบุกที่หลากหลาย มีรูปแบบการเล่นที่เหมาะสมกับนักเตะที่เรามี
แต่ผมรู้ว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะเปลี่ยนคนขับ เพราะเส้นทางข้างหน้ามันเป็นถนนบนเขา เส้นทางคดเคี้ยว
ไม่ใช่ถนนชานเมืองที่ใครขับก็ได้แชมป์ (มีโค้ช 2 คนเคยกล่าวไว้ โค้ชโชคขับโชว์มาแล้ว)