คือช่วงนึงติดตามข่าว่าพี่แกเอาข้าวมันไก่ไปแข่งขันในรายการsmeตีแตกช่วงที่ขยายสาขาได้เยอะๆแล้วเจออาจารย์การตลาดที่เฮี๊ยบๆกับคุณตันชำแหละเรื่องให้หยุดสาขาจนคุมคุณภาพไม่อยู่จนแกดื้อรั้นไม่ฟังใครจนมีวลีเด็ดว่า"ถ้าจะเจ๊ง ก็ให้มันเจ๊งด้วยมือหนู จบไหม" นั่นแหละและจนมีเสียงคอมเมนต์จากลูกค้าทั้งแพงแบบไม่สมราคา ร้านแย่ร้านเละคุณภาพลงเหว ผมเลยอยากถามว่าเรื่องเกี่ยวด้วยไหมที่ให้ญาติๆไปคุมซึ่งพวกนั้นก็ไม่คิดจะทำไรให้มันสร้างสรรค์มีแต่จ้องจะเกาะจะเขมือบ บริหารทิ้งขว้าง หรือว่าเกี่ยวที่เจ้าตัวไม่มีเวลาคุมด้วย คือผมตั้งข้อสงสัยว่าญาติจ้องจะฮุบเงินลงทุนหรือเปล่าไม่คิดจะทำมาหากิน อันนี้ไม่ได้อยากหาเรื่องกินเผือกร้อนนะ คือสงสัยว่าทำไมพี่แกไม่ลอยแพญาติ ตัดหางปล่อยไปเลย บอกแม่ว่าพวกนี้เหลือขอละ ต้องให้บทเรียน ผมเห็นแล้วผมรับไม่ได้ คือพี่แกไม่ได้จริงจังกับธุรกิจนี้ป่ะถึงปล่อยให้เป็นแบบนี้ เพราะถ้ามันเจ๊งสมใจญาติก็กลับมาทำแบบเดิม แล้วมันแก้ปัญหาได้ตรงไหน คือไม่คิดจะสอนญาติเลยเหรอว่าตั้งใจให้ทำงานต้องคุมให้ดีถ้าสอนในช่วงที่ยังสอนได้อ่ะ คือผมไม่โอเคเลยที่แกยังเป็นมือสมัครเล่นแล้วไม่รับฟังคำแนะนำของเซียนในวงการนี้ ตะแบง ดื้อรั้นแบกอีโก้อยู่นั่นแหละ