กลับมาถึงบ้านปุ๊บลุงเหลืองโทรตามทันที เมือวันอังคารบ่ายๆ   
กริ๊ง... ลุงกลับมาแล้ว วันนี้ว่าไง สี่โมงเย็นเจอกันที่หน้าบ้านลุงเอามั๊ย
ได้ครับ.

เราสูบลมรถพับไว้ว่าจะเอาออกไปขี่วนในหมู่บ้านตอนเย็น พอลุงโทรมาต้องเอาคันนั้นไปเก็บแล้วเอารถคาร์บอนออกมาแทน ขี่ตามหลังลุงเนี่ยต้องรถเบาๆหน่อยไม่งั้นไม่ไหว  ขนาดรถเบาเรายังหอบแฮ่กๆหายใจทางปากเป็นหมาเลย  ก็ต้องปลงละครับ ขี่ๆหยุดๆมันก็อ่อนยังงี้แหละ

ตอนลุงไม่อยู่ขี่ตามหลังบังนี่ไม่ลำบากเพราะบังขี่ประมาณ 20-25 แต่ลุงเหลืองไม่ใช่  ออกปุ๊บลุงเร็ว 27 เผลอหน่อยเร่งเป็น 30  เรากัดฟันตามติดไปเรื่อยๆหอบหายใจทางปากพร้อมกับปลอบใจตัวเองว่า เพื่อความแกร่งที่จะได้เพิ่มขึ้นทีละน้อย จงอย่ายอมแพ้ตามไป แฮ่กๆๆๆๆๆ  สี่คนแยกเป็นสองกลุ่ม ลุงกันเราไปก่อน บังกับคุณอ๊อดตามมาห่างๆ

วันอังคาร..ลุงถามว่าไปไหนกันดี บังบอกว่าไปร้านบ้านๆอีกละกัน ถนนทางไปไม่มีรถปั่นสะดวกปลอดภัย ไปก็ไป  วันนั้นไปเห็นท้องฟ้าสีสวยตอนพระอาทิตย์ตกแถวๆบึงหน้าร้านเข้าก็ชอบใจ  มาเมื่อวานนี้วันพุธ มาพร้อมกันหน้าบ้านลุง เราบอกขอไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกหน่อยนะครับ วันนี้แบกกล้องถ่ายรูปไปด้วย ทุกคนบอกว่าไปเล๊ย....

เปิดด้วยรูปลุงเหลืองยิ้มแฉ่งอยู่ข้างบึงกว้างยามเย็นย่ำ ท้องฟ้าสีสวย
ลุงหน้าตาแจ่มใส ขอให้อายุยืนแข็งแรงแข็งแกร่งไปอีกนานๆครับ