เราเพิ่งเริ่มต้นชีวิตผู้ใหญ่วัยทำงานมาได้สักเกือบๆจะ2ปีแล้วค่ะ รู้สึกว่าไม่เหมือนตอนเรียน แบมือขอเงินพ่อแม่ไปวันๆ นอนตื่นสาย บ่ายกินข้าวเช้า ตกเย็นเล่นเกมส์ออนไลน์จนเช้า แถมตอนเรียนมหา'ลัย วิชาไหนไม่เช็คชื่อก็นอนอยู่บ้าน เฮ้อออออ ตอนนี้กลายมาเป็นมนุษย์เงินเดือนที่แท้จริง จากเด็กติดเกมส์กลายเป็นคนบ้างาน งานเลิก5โมงตรง แต่ประชุมเสร็จเที่ยงคืน ในแต่ละเดือนได้เลิกงานตรงเวลาไม่ถึง5วัน จากเด็กขี้เกียจไปเรียน กลายเป็นคนที่ต้องรีบตื่นไปทำงานทุกวัน จากเด็กงอแงและแบมือขอพ่อแม่ กลายเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านและค่าใช้จ่ายให้น้องสาว และจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกเกือบๆ40ปี เปลี่ยนไปทุกอย่างเลยค่ะ
บ่นมายาวเกินไปแล้ว5555

เพลงพื้นที่เล็กๆกับเพลงทะเลใจ อยากรู้จริงๆตอนที่เค้ากำลังเขียนเพลงนี้ขึ้นมา เค้าดำลังคิดอะไรกันอยู่ เนื้อเพลงมันลึกซึ้งและในทุกๆประโยคมีความหมายที่รู้สึกบีบหัวใจคนวัยผู้ใหญ่เอามากๆเลยค่ะ มันเศร้าไปทั้งหัวใจเลย อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจัง ได้คิดได้ฝัน ได้สนุก ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย ซับซ้อนแบบผู้ใหญ่

การเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย
มันไม่คุ้นไม่เคย ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ
ไม่มีเวลาเหลือ ไว้ฟังไว้คิดถึงใคร
โตแล้ว ต้องทำอย่างไร

เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ
จนตัวเราเองอาจหล่นหาย
เมื่อเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในใจ เขาไปไหน
ทำไมวันนี้เขาหายไปจากเรา

ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม
ในวันนึงเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า
ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป
แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆนี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ
ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้
โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย
เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ เอาไว้


เหมือนชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน

เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา
ตัวเป็นของเราใจของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย
คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน

คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น

คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ

ขออนุญาตTagห้แงที่คิดว่ามีผู้ใหญ่เยอะนะคะ