ผมเองไม่เคยอยู่ในจุดที่ดูถูกใครนะ คนพวกนี้ก็แปลกนะ
ผมจะเล่าอะไรบางอย่าง ลองอ่านดูนะครับ ผมก็ไม่รู้ว่า จขกท จะกลับมาอ่านมั้ย แต่ผมว่ามันคงมีประโยชน์
ผมตอบไปหลายกระทู้และหลายๆกระทู้ผมก็จะยกตัวอย่างจุดเริ่มต้นการเล่นดนตรีของผม ชีวิตดนตรีม.ต้น ม.ปลาย มหาลัย แต่เรื่องนี้ อยู่ตอนมัธยมปลายครับ
ตอนนั้นผมเข้าม.4ใหม่ๆ ที่โรงเรียนประจำจังหวัดในจังหวัดผมครับ จำได้ว่างานแรกที่ได้ขึ้น จะเป็นงานสัปดาห์วิทยาศาสตร์หรือภาษาไทยนี่ล่ะ ผมเข้าใหม่ ไม่มีใครรู้จักผมเลย ผมก็เก็บกีตาร์ของผมไว้ในกล่องล๊อคไว้ข้างหลังเวที แล้วก็มานั่งเล่นโต๊ะม้าหินอ่อนกับกลุ่มๆพวกเพื่อนๆและรุ่นน้องม.ต้น ซึ่ง น้องๆมันก็เล่นกีตาร์กันมันก็หยิบกีตาร์โปร่งมาเล่น มันก็เลยแกล้งผม
"พี่ แน่จริงเล่นกีตาร์ผมนี่"
ก็หยิบมาเล่นครับ ไม่เอาอ่าวเลยตีคอร์ดไม่เป็นคอร์ด เล่นอะไรไม่ได้เลยซักอย่าง แล้วก็มีรุ่นพี่คนนึง ผมยังจำชื่อเข้าได้เลย

"เล่นแบบนี้ ยังกล้าลงชื่อเล่นอีกหรอวะ ตีคอร์ดเพลงง่ายๆยังไม่ได้เลย กลับไปฝึกใหม่ก่อนป่าว เสียเวลาคนรอขึ้นต่อ"
ทุกคนเงียบหมด รอผมตอบโต้ ผมเงียบไม่พูดอะไร... เขาก็หัวเราะทำหน้าเหนื่อยใจเดินท้าวเอวส่ายหัวเหมือนจะหน่ายอะไรซักอย่าง

พอวงแรกเริ่มต้น พวกวงที่เหลือก็ต้องไปเตรียมเช็คชื่อครับ ซึ่งวงพี่คนนั้นคือวงก่อนผมวงนึงครับเขาก็ขึ้นเล่นไป ด้วยเพลงตลาดทั่วๆไปครับ Bodyslam อัลบั้มBelieve แคลชอัลบั้มBrainstorm พอเขาลง พวกผมก็ขึ้นต่อกำลังเดินสวนกัน ผมแบกกล่องกีตาร์ขึ้นเวที
"โหน้อง ฝีมืออย่างนี้ ใช้Ibanezเลยหรอ(สมัยนั้นIbanezยังดังกว่าSchecterครับ 555555) เสียดายตังแทนพ่อแม่จริงๆ" แล้วมันก็เดินส่ายหัวลงมาทำเหมือนตอนแรก ผมก็เลยบอกว่า
"งั้น พี่อย่าพึ่งไปไหนนะครับ พี่ช่วยอยู่ฟังผมเล่น คอยติชมผมหน่อยนะ"
มันก็หัวเราเยาะผมอยู่นะ เมื่อผมหยิบกีตาร์ของผมขึ้นมา พี่เขางงแตกเลยนะ ใช่ครับ ผมเล่นกีตาร์ซ้าย อ่านไม่ผิดครับ ผมเล่นกีตาร์ซ้าย

ผมใช้เวลาSound check 1นาที โดยใช้ท่อนโซโล่ เพลงReturn of palzvinkale ของวงRancorous(วงของคุณป๊อป วรวิทย์)  เปิดเพลงแรกมาคือ เพลง สู้ ของหิน เหล็ก ไฟ เพลงที่ 2 คือ ง่ายเกินไป เพลงที่ 3 ผมจำไม่ได้แล้ว ไม่วัดใจก็เพียงรัก จัดเต็มทุกเพลงครับ ผมเล่นกีตาร์ตั้งแต่เด็กมากๆครับ (สมัยนั้นเด็กม.4 เล่นเพลงพวกนี้ได้ น้อยมากครับ ไม่เหมือนเด็กสมัยนี้ เก่งเร็ว) มือกลองวงผมก็เล่นแต่เด็กเช่นกัน
พอเล่นจบลงมา พี่เขาไม่อยู่แล้วครับ

เจอกันอีกที2-3วันจากนั้น ที่ห้องซ้อมโรงเรียน ผมเดินปรี่เข้าไป แล้วถามเขาว่า
"วันนั้นพี่ได้ดูผมเล่นมั้ยครับ ผมว่าจะขอความรู้จากพี่หน่อย"
ทุกคนในวงพี่เขามองผมด้วยสายตาไม่พอใจนัก เหมือนว่า ผมกัดไม่ปล่อยนั่นเอง
"อ่อ เอ่อ ก็ดี เล่นซ้ายนี่"
พูดแค่นั้นแล้วหลบตาเดินเงียบไป

ที่เล่ามา เหมือนตรงไหนรู้มั้ยครับ จะเหมือนตรงที่ ถ้าน้องซ้อมหนัก จนทำเขาอึ้งได้ เขาจะจ๋อยแบบนี้แหละ
แค่ของผม มันทันตาเห็น แค่นั้นเอง

ถ้าน้องซ้อมหนักพอ คำว่าเกร็ง มันจะทำอะไรน้องไม่ได้หรอกครับ เพราะกล้ามเนื้อมันจะชิน

สู้ๆครับ ฝึกหนักๆ เก็บฝีมือไว้ตบปากพวกมัน