ผมกำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย และมีความฝันอยากเป็นครู จึงรับทำงานพิเศษเป็นติวเตอร์สอนเด็กที่สถาบันกวดวิชาแห่งหนึ่ง ที่ไม่ได้ดังหรือมีชี่อเสียงอะไรมากมาย
ส่วนใหญ่แล้วผมจะได้สอนเด็กป.6 และ ม.3 ที่กำลังเตรียมตัวสอบเข้าในด้านวิชาคณิตศาสตร์เป็นหลัก รวมไปถึงวิทยาศาสตร์ สอนแบบตะลุยโจทย์ตามที่เจ้าของสถาบันมอบหมาย และมีสอนคณิตศาสตร์เนื้อหา ม.ปลายบ้างเป็นครั้งคราว

ปัญหาที่ผมพบส่วนใหญ่คือ เด็กๆหลายคนมีพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ที่ต่ำมากจนน่าใจหาย ทั้งด้านวิเคราะห์และการคำนวณ
ผมเป็นห่วงเด็กๆพวกนี้มาก บางคนยังคูณ หารเลขไม่ค่อยเป็นด้วยซ้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ม.3 แล้ว ผมรู้สึกกังวลมาก ว่าน้องๆเขาจะทำข้อสอบได้อย่างไร
ผมทำได้แค่อธิบายซ้ำๆและให้กำลังใจน้องๆในการทำโจทย์ จากตอนแรกที่ผมตั้งใจว่าจะติวโจทย์อย่างเดียว จึงต้องทบทวนความรู้พื้นฐานให้น้องๆทั้งหมด ตามหลักสูตรที่น้องๆได้เรียนมา(เปิดหาหลักสูตรตามเน็ต) แต่ผมก็ไม่มั่นใจนักว่าน้องๆจะเรียนรู้ได้แค่ไหน

อีกปัญหาหนึ่งก็คือ การรีแอคชั่นในห้องเรียน หรือก็คือการโต้ตอบกับคนสอนอย่างผมนั่นเอง ผมรู้สึกว่า น้องไม่มีความมั่นใจในการตอบในสิ่งที่ผมถาม ท้งๆที่บางครั้งโจทย์ง่ายๆน้องๆก็ทำได้ ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ลองกระตุ้นให้ลองออกไปเขียนก็ทำท่าเขิน กลัวผิดอย่างเดียวเลย นั่นก็เป็นสิ่งที่ผมกังวลเช่นกัน

เด็กที่เรียนเก่งๆก็มี แต่เด็กที่เรียนอ่อนมีมากมายเหลือเกิน ครั้นผมจะสอนข้ามไปให้จบๆตามหน้าที่ก็รู้สึกผิดในใจอย่างไม่ได้ ถ้าผมทำแบบนั้นผมรู้สึกว่าจะทำให้น้องเขาไม่อยากเรียนขึ้นไปอีกเพราะไม่เข้าใจ พอจะให้น้องที่เรียนเก่งๆรอ เพื่ออธิบายน้องที่เรียนไม่เข้าใจก็ใช้เวลานานจนผมเกรงใจน้องเขาที่ตั้งใจเสียเงินมากอบโกยความรู้ ผมไม่รู้ว่าทำอย่างไรจึงจะดีที่สุด ได้แต่ทำตามความสามารถของตัวเองที่พอจะทำได้

จริงๆแล้วมีอีกมากมายหลายปัญหา ทั้งเด็กที่ไม่อยากเรียน เด็กที่ไม่เคารพหรือให้เกียรติคนสอน(ซึ่งผมต้องอดทนมาก) แต่ขอเรียนถามคุณครูแค่เท่าที่จั่วหัวกระทู้ไว้ก็พอครับ จะเป็นพระคุณอย่างสูง ผมเป็นห่วงเด็กที่ตั้งใจเรียนแต่เรียนอ่อนเหล่านี้มากกว่าเคสอื่นๆ

ผมได้ลองหาวิธีตามทฤษฎีทางเน็ตบ้างแล้ว แต่อยากจะใคร่ขอประสบการณ์ตรงของคุณครูทุกท่านเสียมากกว่าว่ามีวิธีการอย่างไรบ้างในการถ่ายทอดความรู้แก่ลูกศิษย์ของท่านที่เรียนได้ช้า
ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ