ประเด็นคือ ผมอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีครอบครัวหนึ่งอยู่ข้างๆบ้านผม  แล้วผลก็คือข้างบ้านผมมีคุณยายคนหนึ่ง น่าจะอายุราวๆ 60ได้ ที่เขาอยู่กับลูกหลาน แต่เขาดูไม่ค่อยมีความสุขคือคุณยายเป็นเบาหวาน ตามองไม่เห็น(ซึ่งไม่รู้ว่าไม่เห็นจริงไหม) แต่ลูกหลานบอกว่าแกแกล้งซึ่งผมก็ไม่ทรายเช่นกันได้แต่ฟังลุกหลานเขามาบ่นให้ฟัง เรื่อยๆ คุณยายเคยมีครอบครัวแค่ว่าสามีและลูกตายเขาจึงมาอยู่กับลูกหลาน (ซึ่งเข้าใจว่าลูกหลานเขานี้เรียกเขาว่า อี้ น่าจะมีความสัมพันธ์เป็นน้าไม่น่าจะใช่แม่ของเขา)และบ้านนี้เขาจะทะเลาะกันทุกวันคำที่ได้ยินก็ประมาณว่า "ทำไมไม่กินยา บางทีก็ขี้เรี่ยราดแบบนี้ บางทีก็แอบกินส้มตำอีกแล้วใช่ไหม"
    ผมได้ยินแบบนี้บ่อยๆ จนผ่านไป 4 ปีคุณยายอาการทรุดหนัก บ้านนี้ทะเลาะกันทุกวันตั้งเเต่แกมาอยูาผมต้องฟังเสียงบ่นดุด่า และคำระบายของลูกหลานเขาเวลามาปรึกษาว่าคุณยายดื้อยาไม่กิน อาหารเตรียมให้ไม่ทาน ชอบออกไปหาไรแสลงๆกินข้างนอก ตาของคุณยายก็เริ่มมองไม่เห็นอยุ่แล้วก็เริ่มเป็นหนักขึ้น เพราะไม่กินยาลดน้ำตาตามหมอสั่ง เวลาลูกหลานพาไปโรงพยาบาลได้ยาลดน้ำตาลมา แกก็ไม่ทาน แอบเอาโยนทิ้งเวลาลูกหลานเห็น นี่คือประเด็นฝนเรื่องยา
    ต่อมาเรื่องอาหาร คุณยายชอบทานอาหารรสจัด แล้วเขาก็แค่อยาก เขาทานอาหารชนิดที่ว่าตามใจปากฉัน เวลาใครเตือนก็ไม่ฟัง ผมเคยเดินกลับบ้านละเจอคุณยายที่ร้านส้มตำ ก็ทักทายปกติ ก็แซวๆ แกว่ายาย กินส้มตำ ระวังนะปวดท้อง อาการทรุดหรอก แผลที่ขาก็หายช้า ทำไมไม่กินอาหารอ่อนๆ แกก็ชอบพูดว่า "ช่างเหอะ เดี๋ยวก็ตายละ เกิดมาครั้งเดียว" ผมฟังแล้วก็ตกใจ แต่ก็ได้เเต่ยิ้มๆ แล้วเดินเข้าบ้าน บางครั้งก็เจอลูกหลานเขาไปตามกลับบ้าน ละด่าทะเลาะกันว่า "บอกแล้วไม่ให้หนีไปกิน อี้กินแบบนี้ละจะหายมั้ย" อารมณ์ผมเข้าใจแกนะว่าคงเบื่ออาหารคนป่วย แต่ถ้าแกไม่รักตัวเองแบบนี้ผมจะทำยังไงดี
    ต่อมาเมื่อ 2-3 วันลูกหลานเขาที่เป็นเพื่อนบ้านผมก็มาปรึกษา ว่าอยากเอาคุณยายไปให้บ้านพักคนชราเลี้ยง อยากให้เขามีกิจกรรมทำ อาจจะเห็นคุณค่าชีวิตมากขึ้นเผื่อแกรักตัวเองเขาจะไปรับกลับมา แต่ประเด็นคือว่า บ้านพักคนชราต้องเสียเงินมากทางครอบครัวเขา มีข้อจำกัดเรื่องเงินผมเลยคิดว่ามันน่าจะมีสถานที่รับเลี้ยงที่ไม่เก็บเงินอยู่บ้างพวกมูลนิธิ เผื่อจะช่วยเขาได้ เพราะพวกเขาบอกกับผมว่าเครียดตั้งแต่มีคุณยายมาอยู่ เห็นเขาบอกว่าอยากไปเอาฝากชั่วคราวเพราะพี่คนที่ดูแลเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดหัวใจต้นเดือน เมษายน เดี๋ยวจะไม่มีคนดูแลแก
    ผมเลยอยากปรึกษาชาวกระทู้ว่าพอจะมีข้อมูลที่ไหนบ้างที่ผมพอจะแนะนำเขาไป ตอนนี้ที้หาๆดุมีสถานสงเคราะห์ผุ้สูงวัยราชสุดา ที่ จ.นครปฐมอยู่ แต่ว่าลูกหลานเขาบอกว่าโทรไปไม่ติด เลยจะลองช่วยหามห้เขาดู ผมสงสารคุณยายครับ แกซึมและดื้อ น่าจะจิตใจห่อเหี่ยวเพราะลูกหลานว่าแกทุกวัน แต่ก็เข้าใจเขานะครับทำงานมาทั้งวันต้องมาเจอคนแก่ที่ดื้อละอาการทรุดหนักอีกแบบนี้ ยังไงช่วยเสนอให้เขาหน่อยนะครับ จริงๆก็แอบเป็นห่วงว่าถ้าคุณยายไปอยู่เขาจะรับไหมเพราะคุณยายมีโรคประจำตัวด้วย