สวัสดีค่ะ ชื่อ จีจี เป็นคนเกเร ดื้อมาก เลยถูกพ่อย้ายโรงเรียนจากโรงเรียนประจำอำเภอมาอยู่โรงเรียนใกล้บ้านมาอยู่กับลุงกับพี่ ซึ่งลุงเป็น ผอ. ส่วนพี่เป็นครู เวลาจะทำอะไรมันเลยยากและต้องไว้หน้าลุงกับพี่บ้าง เราย้ายโรงเรียนมากลางคัน ตอนนั้นอยู่ ม.5 เป็นคนตัวเล็ก ผมยาว ยาวมาก ผิวขาวเหลือง ความรู้ปานกลาง วันแรกที่เข้ามาโรงเรียนแห่งนี้ ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน เหมือนเป็นตัวประหลาด ข่าวเด็กใหม่เริ่มกระจายออกไป เรามีเพื่อนสนิทที่โรงเรียนใหม่อยู่เเล้ว วันแรกที่มาเรียนเลยไม่ต้องเดียวดาย และมันก็เป็นเรื่องปกติที่คนจะมาจีบ ซึ่งมันเยอะมาก จนตอบเฟสไม่ทัน เรามีกลุ่มเพื่อนใหม่อยู่ด้วยกัน 8 คน ผู้ชาย 2 คน ชื่อ ก๊อต และ นิก ผู้หญิง 6 คน ชื่อ หวาน แพน มี่ ริน เตย และเรา จีจี พวกเราสนิทกันมาก ไปไหนไปกัน เราเป็นคนชอบกระบองเพชรและดอกไม้มากกกก คนที่ชอบเราเขาจะพากันซื้อกระบองเพชรมาจีบ 555+ แต่เราไม่ชอบใครเพราะเราถูกหักอกมา เลยรู้สึกว่าเข็ดไปอีกนานไม่มีใครจริงใจกับเราหรอก  แต่พอวันหนึ่งมีเข้าค่าย2 คืน 3 วัน ที่โรงเเรมแห่งหนึ่ง และคืนที่ 2( ขออนุญาติพูดคำหยาบนะคะ) ไอ้นิกกับไอ้ก๊อตมันมาเล่นที่ห้องเรา วันนั้นพวกเรา 8 คน พนันกันว่า ถ้าใครนอนก่อน คนนั้นเลี้ยงข้าวเพื่อน และทุกคนก็ยอมแพ้หมด จนเหลือ เรา นิก ก๊อต ก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ แต่อยู่ดีๆไอ้นิกมันก็บอกชอบเรา ทีแรกนิกว่ามันอำเล่น แต่ไม่ใช่ มันขอเราคบ เราไม่ได้ชอบมัน ด้วยความเป็นเพื่อนกันและสนิทกันมาก เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยบอกมันไปว่า ยังไม่พร้อมจะมีแฟน ยังอยากเรียนอยู่ มันให้เวลาเรา 3 เดือนในการคิด เวลามันมีอะไรมันก็จะเล่าให้ไอ้ก๊อตฟัง ส่วนเราก็เล่าให้ไอ้ก๊อตฟัง ครบกำหนด 3 เดือนดันไปตรงกับที่โรงเรียนพาสภานักเรียนไปเที่ยวทะเล (เราและเพื่อนในกลุ่มเป็นสภานักเรียน ) ตอนนั้นปิดเทอมแล้ว วันนั้นเรานั่งอยู่ทะเล ไอ้นิกมันเดินมาหา มันมาถามว่า
นิก : จีจี จำได้ไหมวันนี้วันอะไร
จีจี : วันไรวะ (ลืม)
นิก : วันที่กูจะมาเอาคำตอบจากไง ตกลงว่าไง
จีจี : ( เห้ย แล้วไง ) กูไปหาอิแพนก่อนนะ
เราก็เดินหนีมันมาเลย เเล้วมาปรึกษาเพื่อน เพื่อนมันก็บอกว่า บอกความจริงมันไปเถอะรู้สึกยังไง มันจะได้ตัดใจ แล้วไอ้นิกมันก็ตามมา
นิก : จีจี ตกลงยังไงวะ
จีจี : กูไม่ได้ชอบว่ะ ตัดใจจากกุนะ กุมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
นิก : (มันร้องไห้ แล้วเดินหนีไปเลย )
เห็นน้ำตาเพื่อนตอนนั้นแบบ เฮ้ย กูขอโทษ อยากพูด อยากรั้งไว้ แต่ก็ทำได้แค่อยู่เฉยๆ สักพักไอ้ก๊อตมันเดินมาด่า
ก๊อต : จีจี ทำไมทำแบบนี้ก็รุ้ว่าไอ้นิกมันชอบแค่ไหน
จีจี : อะไร เป็นเชี้ยไร จะมาด่ากุทำไม กุจะรุ้หรอว่ามันชอบกุแค่ไหน กุรู้แค่กุไม่ได้ชอบมัน
ก๊อต : ไม่น่าพูดคำนั้นออกไป ไอ้นิกมันเสียใจ ยังเห็นมันเป็นเพื่อนอยู่ไหม
จีจี : กูอ่ะเห็นมันเป็นเพื่อน แต่มันเห็นกุเป็นเพื่อนไหม  ( ร้องไห้ )
แพน : หยุดๆ พวกจะทะเลาะกันทำไม (มันลากเรากลับห้อง )
ส่วนเพื่อนที่เหลือก็ไปปลอบใจไอ้นิก
เราไม่คุยกับไอ้นิกและไอ้ก๊อตเป็นเดือน จนเปิดเทอมมา ม. 6 เราก็ไม่คุยกับพวกมัน  จนไอ้ก๊อตมันมาขอโทษ และขอให้เราคุยกับมันเหมือนเดิม การกลับมาของ ก๊อตครั้งนี้ เราสนิทกันมากขึ้นไปไหนมาไหนด้วยกัน จนครอบครัวเราและครอบครัวมันคิดว่าเรากับมันเป็นแฟนกัน เรายังคงไม่คุยกับไอ้นิก แต่ก็ยังไปไหนมาไหนด้วนกันเป็นกลุ่มเหมือนเดิม ตลอดเวลา ที่ผ่านมา ไอ้ก๊อตมันจะพูดให้เรากับไอ้นิกว่า เนี่ยเพื่อนกุดีนะ ทำไมไม่ชอบเพื่อนกุล่ะ แบบเซวใส่ไอ้นิก เราก็ยังคงยืนยันคำเดิม พอม. 6 เทอม 2 ช่วงนี้จะวุ่นๆเพราะต้องสอบนั่นนี่ หาที่เรียน เราจะชอบขาดเรียนอ่านหนังสือบ้าง ช่วงนั้นปัญหาเยอะมาก แต่จะมีไอ้ก๊อตเป็นที่ระบาย เราจะไม่ค่อยได้พูดกับเพื่อน ผญ. เท่าไหร่ เพราะพวกมันมีแฟน ก็เอาเวลาส่วนใหญ่ให้แฟน คัยกลุ่มก็มีแค่เรากับไอ้ก๊อต ไอ้นิกก็ไม่คุยด้วย เราได้ที่เรียนก่อนเพื่อน เราติดพยาบาล ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ชลบุรี ไอ้ก๊อตกับไอ้นิกมันไปสอบทหาร แต่ติดแค่ไอ้ก๊อต ด้วยความที่ว่าเราสนิมกับไอ้ก๊อตมาก เพื่อนในห้องก็แบบแซวใส่ เหมาะกันดีนะ พยาบาลกับทหาร ทำไมไม่ลองคบกันดู น่ารักนะ ไอ้นิกมันจะโกธรและเดินหนีตลอดเลย และไอ้ก๊อตก็จะตามง้อ ปิดเทอมเราก็แยกย้ายกับเพื่อน พวก ผญ. มันก็วุ่นกับการหาที่เรียน เหลือแค่เรากับไอ้ก๊อต ก๊อตมันจะมาปรึกษาเรื่องทดสอบร่างกายมันกลัวมันไม่ผ่าน มันก็ขอให้เราช่วยไปจับเวลาให้มันตอนทันซ้อมว่ายน้ำกับซ้อมวิ่งได้ไหม เราว่างไงไม่มีอะไรทำเลยตอบตกลงมันไป มันเลยทำให้เราสนิทกันเพิ่มขึ้นอีก อยู่ด้วยกันสองต่อสองมากขึ้น ไปไหมมาไหนด้วยกันสองคนบ่อยมาก แชทหาเวลาที่ห่าง มันโทรหาเราตลอด และความรู้สึกมันเริ่มเปลี่ยนไม่รู้ว่ามันเปลี่ยนไปตอนไหน จนแพนมันทักมาหาเรามันถามว่าเรากับก๊อตคบกันหรอ ช่วงนี้ดูไม่เหมือนเพื่อน เหมือนไอ้ก๊อตกำลังจีบเราอยู่ อยากให้เราลองสังเกตดู จนวันหนึ่งก็อตมันบอกกับเราว่า วันที่ประกาศผลสอบทหาร ถ้ามันผ่านคัดร่างกายมันมีเรื่องสำคัญจะบอกเรา เราก็รู้แหละว่ามันคือเรื่องอะไร เราก็เริ่มตีตัวออกห่างมัน แต่เหมือนมันจะไม่ยอม มันตาม มันถาม มันเริ่มเยอะ และมันก็เริ่มทะเลาะกับไอ้นิก เรื่องเรา เมื่อวาน เพื่อนในห้องชวนกันไปเล่นน้ำ ทีแรกเราว่าจะไม่ไป แต่ไอ้ก๊อตมันเสร่อมารับ ก็เลยต้องไป ก็เล่นน้ำกัน  เราอยู่กลางสระ ว่ายน้ำไม่เป็น ไอ้ก๊อตมันว่ายมาจับแขนเราแล้วพาไปที่ลึกๆ เราก็กลัว เลยกอดคอมันไว้ บอกให้มันพากลับไป เพราะขาไม่ถึงเเล้ว แต่มันไม่ยอม มันปล่อยเราลง ที่ลึกๆ มันหวังว่าจะให้ราว่ายน้ำเป็น เราไปจ่มอยู่ก้นสระพยายามเดินไปที่ตื้นๆ แต่มันใจจะขาดเลยโผล่ขึ้นมา แบบจะตายแล้ว คือเหนื่อยมาก ขึ้นลงอยู่ 3 ครั้งมันก็ไม่ช่วย จนคิดว่ามันหนีเราแล้ว ยังไงก็ตาย แต่พอครั้งที่ 4 มันเอามือมาคว้าเอา และแบกขึ้นไหล่ไว้ คือตอนนั้นน้ำตาไหล คิดว่าจะไม้รอดแล้วซะอีกน้ำเข้าปาก เข้าจมูก แสบ จุก เกินคำบรรยาย เราโกธรให้มันมากก เลยไปนั่งอยู่โต๊ะไม่พูดไร มันตามมาขอโทษ มันบอกรักเรา แต่บังเอิญตอนนั้นไอ้นิกมาได้ยินพอดี ไอ้นิกมันเลยเดินหนี กลับบ้านไปเลย เราก็ไปอาบน้ำแล้วกลับบ้าน ไอ้ก๊อตไปส่ง ระหว่างทางก็คุยกัน
ก๊อต : จีจี กุรัก กุไม่รุ้ว่ามันเปลี่ยนไปตอนไหน แต่วันนี้กุแน่ใจแล้วจริงๆ รักกุไหม
จีจี : ( เงียบคิดทบทวนคำพูดเพื่อน คิดทบทวนเรื่องราวที่เกิด )
ก๊อต : อย่าเงียบดิ
จีจี : กุว่ากุก็ชอบนะ
ก๊อต : กูจะทำไงดีวะ
จีจี : กูว่าเราห่างกันเถอะ
แล้วทุกอย่างก็เงียบ จนถึงบ้าน ดึกๆ เราเห็นไอ้นิกมันโพสต์ ประมาณว่า "เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน มีอะไรก็พูดให้ฟังหมดทุกอย่าง ทำกันแบบนี้หรอ มันยากที่จะเป็นเหมือนเดิม" พวกมันสองคนทะเลาะกันเพราะเรา ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก แล้วไอ้ก๊อตโทรมา
ก๊อต : จี เป็นไร (ทำเหมือนทุกอย่างปกติ)
จีจี : จำไม่ได้หรอ กูบอกว่ากับกูห่างกัน อย่ามายุ้งกับกู
ก๊อต : ไม่อ่ะ กูรัก
จีจี : เป็นห่าไรวะ ไอ้นิกล่ะ ไม่เห็นที่มันโพสต์หรอ นี่รุ้ไรบ้างวะ
ก็อต : มันโพสต์ไร
จีจี : ไปดูเองเถอะ
ก๊อต : ทำไมกูเลวจังวะ  กูจะทำไงดี
จีจี : ทำตามที่กูบอกนะ เลิกยุ้งกับกู แล้วกลับไปหาไอ้นิก
ก๊อต : ไม่ กุรัก
จีจี : เหี้_ เอ้ย!!! เป็นบ้าหรอ กับไอ้นิกเป็นเพื่อนกันมากี่ปี
ก๊อต : 8-9 ปี
จีจี : ฟังกูนะก๊อต กับนิก เป็นเพื่อนกันมา 9 ปี มีไรพูดให้กันฟังหมด แต่กู พึ่งรู้จักกุแค่ ปีครึ่ง คิดไรอยู่ เลือกเพื่อนนะ ไปง้อไอ้นิก แล้วทิ้งกู กูสัญญาถ้าวันไหนกูทำใจได้ กูจะกลับมาเป็นเพื่อนรักกับเหมือนเดิม ส่วนเรื่องไอ้นิกเดี๋ยวกูช่วยเคลียร์ให้ วันพรุ่งนี้ค่อยเข้าไปหามันนะ
เราก็โทรหานิก คุยจนมันเข้าใจ แล้วก็ออกมา มานั่งร้องไห้ มานั่งเสียใจ จบแล้วทุกอย่าง. 😭😭😭