เผอิญได้ไปอ่านเจอเรื่องคุณแม่ชีจันทร์ ขนนกยูง ผู้สำเร็จวิชชาธรรมกายขั้นสูง  มีข้อความชวนคิดอยู่ครับ


พ่อแม่ คือพระอรหันต์ของลูก(ในทางพุทธสอนเราไว้แบบนี้)  แต่ถ้าพ่อที่กำลังทำผิดศีลข้อสุราเมรยะ   ลุแก่โทสะสาปแช่งลูก  จำเป็นหรือไม่ที่วาจาพระอรหันต์(พ่อ)จะต้องศักดิ์สิทธิ์ดุจปากพระร่วงคือพูดอย่างไรต้องเป็นไปอย่างนั้น?     แล้วพ่อแท้ๆที่ข่มขืนลูกล่ะ ?   แบบนั้นยังมีความเป็นอรหันต์อยู่ด้วยรึเปล่า ???  ถ้าลูกด่าว่าพ่อที่ข่มขืนลูก  จะบาปมั๊ยครับ???