เอาล่ะครับ คือก่อนจะเข้าสู้เนื้อหากระทู้ ชื่อหัวกระทู้มันอาจจะดูแรงเกินไปสำหรับใครบางคนนะครับ แต่เอาจริงๆผมสงสัยมากว่าน้องคนนี้ เติบโตมาได้ยังไง .. กระทู้นี้อาจจะมีคำที่ไม่สุภาพบ้างนะครับ เพื่อสร้างอรรถรสในการอ่าน ถ้าอันไหนเกินไปก็บอกได้ครับ จะแก้ไขให้

เอาล่ะ เริ่มเลยดีกว่า เรื่องมันเป็นงี้...

วันนี้ตอนประมาณเที่ยงๆ ผมกำลังยืนรอเรืออยู่ที่ท่าน้ำสาทร เพื่อจะไปท่าพระจันทร์ครับ ตอนแรกก็ปรกติไม่มีอะไร ซื้อตั๋วเรือแล้วก็เดินวนๆตามเสาที่เค้ากั้นไว้ก็ไปรอต่อแถวอยู่ช่วงหัวแถว เพราะไม่มีคนยืนต่ออยู่ มีแต่คนนั่งรอ ก็เลยไปยืนต่อฝรั่ง2คนที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งมีระยะห่างระหว่างฝรั่ง2คนนั้นกับผมประมาณผู้ชายผอมๆ1คน ผู้หญิงผอมๆ ตรรกะพังๆคนนึง และผู้หญิงอีกคนซึ่งเป็นเพื่อนนางเข้ามาแทรกได้ ตอนแรกทุกอย่างเป็นไปปรกติครับ ผมยืนถูๆไถๆหน้าจอมือถือไปเรื่อยๆ ไม่ได้คิดอะไร อยู่ดีๆก็มีผู้ชายตัวผอมๆก้มลอดสายกั้นเข้ามายืนแทรกอยู่ตรงระหว่างผมและฝรั่ง2คนที่ยืนอยู่ด้านหน้า แล้วทำทีไม่สนใจอะไรทั้งงั้นบนโลกใบบนี้ ก็กุจะแทรกใครจะทำไม? อ่ะโอเค ไม่ว่ากันที่บ้านอาจจะสั่งสอนมาแบบนี้ ได้ๆ โอเคๆ ..

ผ่านไปประมาณ 1 นาที ก็มีชะนี(ไม่อยากให้เกียรติน้อง เพราะน้องก็ไม่ให้เกียรติพี่เหมือนกัน แฟร์ๆดี) อายุน่าจะยังไม่ถึง25ดี พร้อมกับเพื่อนของนางเดินเข้ามาแทรกด้านหน้าผม ก็คือต่อหลังผช.คนแรกที่แซงมานั่นแหล่ะ สรุปคือพวกนางรู้จักกัน (คือต้องบอกก่อนว่าปรกติผมไม่อยากมีปัญหากับใครอยู่แล้ว แล้ววันนี้ไปคนเดียว ยอมรับว่าไม่ใช่นักเลงตัวจริงฮะ 555) พอนางแทรกเข้ามาได้ ผมก็ยืนมอง นางก็ทำเป็นไม่สนใจคุยกับเพื่อนนางไป ก็เห่าๆๆๆ เอ้ย เม้าๆๆ ไปเรื่อยๆ ผมก็ยืนฟังเพลงอยู่ เลยกดPauseเพลงไว้ แล้วฟังว่านางเห่าว่าอะไร ได้ยินว่านางเคยจะไฝว้กับป้าคนนึงเรื่องรอขึ้นเรือนี่แหล่ะ เนื้อเรื่องประมาณว่า มีป้าคนนึง ยืนต่อแถวเพื่อรอขึ้นเรืออยู่ แล้วนางก็ทำแบบนี้กับป้าเค้าก็คือเดินแทรกเข้าไปด้านหน้า แล้วเหมือนนางว่า ป้าเค้าไม่พอใจว่าทำไมอยู่ๆนางถึงมาแทรก .. ตรงนี้แหล่ะครับที่พี้คมากๆ ไม่รู้ว่านางไปเอาตรรกะพังพินาศมาจากไหน นางบอกว่า "ทำไมอ่ะคะ? ก็เค้าไม่ได้บอกนิว่าต้องต่อแถว เค้าก็แค่บอกให้เดินเข้ามาข้างใน ไหนคะ? ใครบอกให้ต่อแถว?" ผมได้ยินแล้วแบบ .. หึ่ยแกร? เอาจริงอ่อ? ตอนนั้นคำว่า ทำไม ในหัวเยอะมาก งงมากว่าอะไรทำให้เค้ามีแนวคิดการใช้ชีวิตแบบนั้นอ่ะ?

แล้วนางก็เห่าๆๆต่อไปอีกว่า เนี่ย เจอป้าคนนั้นแล้วยังไม่พอ ยังไปไฝว้กับฝรั่งอีก นางว่าคล้ายๆกับเคสของป้า แต่คราวนี้นางบอกนางเถียงภาษาอังกฤษประมาณ "No queue, just walk inside" เห้ยยยยย ตอนนั้นอยากถามน้องเค้า อยากพูดคุยแบบจับเข่าคุย เพราะเป็นห่วง อยากถามน้องเค้าว่า ที่หน้านั่นรองพื้น หรือ ปูซีเมนต์คะ? พี่งงมาก เมทิไม่เข้าใจ เมทิไม่โอเคกับตรรกะพังๆของน้องเลย แล้วนางก็เห่าๆๆ ต่อไปเรื่อยๆ จนต้องแอบหัวเราะคิดคักอยู่ในใจ แล้วจบด้วยการเบ้ปากเป็นรูปไม้ไต่คู้เลยอ่ะ ก่อนนางเห่าเสร็จ นางสรุปความเฟี้ยสของตัวเองว่า สุดท้ายป้าคนนั้นก็ทำหน้าหมั่นไส้นาง แล้วนางก็เบ้ปาก แล้วพูดกับเพื่อนว่า "สุดท้ายหนูก็ชนะ" แล้วยักไหล่1ที แกร๊!!! มันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจหรอ? เอาดีๆสินังหนู หนูมั่นหน้าขนาดนั้นเลยหรอว่าที่หนูทำนั่นมันเฟี้ยสมาก หนูทำแบบนั้นแล้วหนูมั่นใจเหมือนกับการได้เดินใส่ปีกนางฟ้าวิคตอเรียซีเคร็ตหรอคะลูก? อะไรหล่อหลอมนางให้มีแนวคิดแบบนี้อ่ะ? พังๆๆๆ ตรรกะพังมากๆ

เห้ออ สุดท้ายแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรกับนาง เพราะคิดว่าถึงจะพูดไป คำพูดมันก็คงจะไม่สามารถแทรกกลุ่มของขี้เลื่อยในหัวนางไปได้ ถ้าคิดจะแซกแถวฮาร์ดคอร์เบอร์นี้แล้วก็เลยปล่อยให้นางสยายปีกนางฟ้าของนางต่อไป ส่วนเพื่อนนางก็ได้แต่ยืนฟังเงียบๆ ไม่ออกความคิดเห็นอะไร สงสัยจะอยากบอกเพื่อนว่า "อิดรอก ที่ทำอ่ะ เค้าเรียกว่าไม่มีมารยาท จำวรั้ย!!" แต่นางคงไม่กล้า ได้แต่คิดแล้วก็สงสัยจริงๆ ว่าอะไรทำให้นางภูมิใจกับเรื่องแบบนี้ได้ขนาดนั้น เอาจริงๆถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้บอกว่าต้องต่อแถว แต่ยูก็ควรจะมีจิตสำนึกซักนี้ดดดนึงมั้ย? ก็แบบ เออ มีคนรอก่อนหน้าเรา เราก็ไปต่อแถวข้างหลังนะเกรงใจเค้าอะไรแบบนี้ ไม่มี๊! อยู่ๆมาแทรกซะตรงหัวแถว แล้วยังจะมาเห่าความภาคภูมิใจกับตรรกะพังๆของตัวเองให้คนอื่นได้ยินอีก มันใช่หรอ? พี่ช่าว่าน้องไม่ใช่เดอะเฟสค่ะ จริงๆ

จบสุดท้ายคือ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ ได้แต่ฟังนางเห่า เอ้ย เล่าไป แล้วก็ปล่อยนางไปตามยถากรรมของตัวเอง งงมากๆกับตรรกะแบบนี้ ยังไงถ้าเจอคนแบบนี้ก็ช่วยๆกันบอกเค้าหน่อยนะครับ ว่าสิ่งที่เค้าทำอยู่มันไม่ได้เก๋ ไม่ได้เฟี้ยสเลย มันน่ารังเกียจมากกว่า จบกระทู้ไว้เท่านี้แล้วกันครับ เดี๋ยวมันขึ้นนนนน