วันนี้ไปห้างดังย่านอรุณอมรินทร์ ฝั่งธนผมกับเพื่อนยืนต่อคิวขอใบกำกับภาษีเพื่อลดภาษี ยืนประมาณ 5 นาที จู่ๆ มีผู้หญิงอายุราว 50 กว่าๆ คนหนึ่งแต่ตัวดีใช้แบรนด์ ใส่เครื่องประดับน่าจะมีเงินในระดับหนึ่งมาแทรกแถวหน้าเพื่อนผม เพื่อนผมยืนงง ผมก็เลยเขาไปเผื่อคนนั้นจะละอาย 

อยู่ดีๆ เขาก็พูดลอยๆ ว่า มายิ้มเยาะเย้ยทำไม (ไม่มีใครยิ้มเลยแค่ยืนงง งงจริงๆ )  ฉันมายืนต่อคิวก่อนนานแล้ว แต่เดินไปแลกคูปองอีกด้านหนึ่งฉันก็ต้องมาอยู่ที่เดิมนี้สิ แล้วก็ไปสะกิดคนหน้าว่าฉันมาก่อนใช่ไหม (น้องคนหน้าก็พยักหน้า น้องเขาก็ตอบตามซื่อคือป้าเขามาก่อนจริงๆ แต่ได้ไปที่อื่นนานพอสมควรแล้ว เพราะตอนไปต่อไม่เห็นวี่แววแถวๆ นั้นเลย)

ผมนึกในใจถ้ามาขอดีๆ จะไม่ว่าอะไร นี่มาแทรกแถวแถมยังไร้จิตสำนึก  ผมเลยถามว่าทำแบบนี้ได้หรอ แกก็แผดเสียงดังฉันมาก่อน ฉันแค่ไปแลกคูปองแล้วจะมาอะไร เอาสิดังมาผมก็ดังบ้างแล้วพูดว่าทำแบบนีได้หรอไง  ยังงี้มาต่อคิวแล้วก็ไปนั่นนี่ได้สิแล้วกลับมาต่อ ป้าแกก็พูดแต่ว่าฉันมาก่อน ฉันไปแลกของแล้วก็ยกประเด็น ผู้ชายอะไรมายืนว่าผู้หญิง ทั้งๆ ที่ตำด่า และพลังเสียงแกเริ่มก่อนทั้งหมด

ผมล่ะงงตรรกะแปลกๆ ของเขามาก แถมด่าผมว่าปัญญาอ่อน ฉันมากก่อน มาว่าฮันทำไม (ไม่ได้ว่าสักคำแค่อธิบายตรรกะทางสังคม)

ที่สำคัญพนักงานห้างยืนดูเฉยๆ แถมยัง บอกว่าป้าเขามาแล้วไปที่อื่น พนักงานคงจะแก้ปัญหาแหละครับ แต่ทำไม่ถูกต้องเลยแบบนี้ 

555 ผมเลยว่า ปัญญาอ่อนไม่ปัญญาอ่อน เขาดูจากการกระทำ แล้วดูสามัญสำนึก เอาเหอะ ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำไป 

ป้าแกบอกแกสบายใจ 5555

แต่สุดท้ายผมได้ตำหนิไปทางห้างนะครับว่าทำไมไม่แก้ไขปัญหา ให้ลูกค้าทะเลาะกัน

แถมยังสร้างบรรทัดฐานแปลกๆ ตอบลูกค้ามาว่า
ป้าเขามาก่อน แล้วอนุญาตให้ป้าไปที่อื่นได้ แล้วยังได้คิวเดิม

เอาจริงๆ เป็นเราจะรู้ไหมว่าก่อนหน้าเรามีคนมาแล้วไป แบบนี้ห้างควรมีป้ายจองบริการลูกค้าไหม เพื่อคนที่มาหลังจะได้เข้าใจว่าก่อนหน้ามีคนมาต่อคิวแล้วไปทำธุระที่อื่น 

มาคิดอีกทีก็ไม่น่าไปเถียงกับคนเหล่านี้ น่าจะปล่อยให้สูญสลายไปตามธรรมชาติเอง