เราเจอประสบการณ์นี้ด้วยตัวเอง เพื่อนของเราได้หาบ้านเช่าไว้อยู่รอก่อนคลอดลูก ก่อนหน้านี้อยู่อพาร์ทเมนท์
เพราะอยู่อพาร์ทเมนท์ทำให้ไม่สะดวกในการเลี้ยงลูก ก็เลยคิดอยากจะหาบ้านเช่าสักหลังไว้
บ้านหลังนี้อยู่แถวรพ.กรุงเทพภูเก็ต ขอเกริ่นก่อนว่าตอนที่เพิ่งย้ายเข้าไป เมื่อตอนเดือนสิงหาคม 59
บ้าน3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ และมีเคาน์เตอร์ห้องครัว แต่บ้านออกโทรมๆ มีแอร์ที่ใช้ได้อยู่ตัวเดียว
มีเครื่องทำน้ำอุ่นเก่าๆที่เสียไปนานแล้ว เคาน์เตอร์ครัวผุๆนิดหน่อย
ที่เพื่อนเราตัดสินใจอยู่บ้านหลังนี้โดยไม่คิดเลยเพราะว่าใกล้คลอดแล้ว ไม่มีเวลาหาบ้าน
เวลามันกระชั้นชิด ก็เลยตัดสินใจอยู่ไปก่อน เริ่มแรกคืออยู่กันแค่2 คน ความเชื่อตามศานาพุทธแน่นอนว่าก่อนย้ายเข้าไปจะต้องขอเจ้าที่เจ้าทาง
เพื่อนเราก็ขอเจ้าที่ตามปกติ พอคลอดลูก ออกจากโรงพยาบาล พาลูกกลับมาอยู่บ้านก็ขอเจ้าที่เจ้าทางอีกครั้ง
ตัวเราเองอยู่บ้านสามีที่ต่างประเทศ ตอนเรากลับมาอยู่ ลูกของเพื่อนก็ไปอยู่บ้านพ่อแม่สามี
ก็เลยมีแค่เรา4สาวอยู่ด้วยกัน รู้สึกคิดถึงเมืองไทยมากก็เลยมีแพลนจะกลับมาภูเก็ต ได้พูดคุยกับเพื่อนๆไว้ล่วงหน้าแล้ว
ว่าเราจะขอมาอยู่ด้วย เพื่อนก็จัดแจงให้เรานอนอีกห้องหนึ่ง เป็นห้องที่ไม่มีแอร์ เราเป็นคนง่ายๆแค่มีพัดลมก็อยู่ได้แล้ว
ห้องที่เราอยู่มีตู้เสื้อผ้า Build-in ที่เก่าๆ ออกแนววินเทจ เก่ามากจนเปิดตู้ไม่ออก นอกจากตู้เสื้อผ้าที่พังแล้วก็ไม่มีอะไรเลย
เราก็เลยซื้อที่นอนปิคนิคมานอน หลังจากเราถึงไทยได้สองวัน เพื่อนสนิทเราก็มาเที่ยวภูเก็ตเลยมาอาศัยนอนด้วยที่บ้าน
เราก็พาเพื่อนเที่ยว ถ่ายรูป กิน ตามประสา เหนื่อยก็กลับบ้านนอน
เช้าวันต่อมาหลังจากเราอาบน้ำเสร็จ กำลังแต่งตัวอยู่ในห้อง เพื่อนก็พูดขึ้นมาว่า "กูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง"
เราก็บอกให้เค้าเล่ามา เพื่อนก็บอกว่า "เมื่อคืนกูนอนแล้วรู้สึกตัวมากลางดึก เห็นคนยืนอยู่ปลายเตียง ยืนหันข้าง ไม่เหนหน้า ผมสั้น ใส่ชุดนอน"
เราก็ขนลุกซู่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ มันเล่าต่อว่า "กูคิดว่าเป็น ก็เลยเรียกชื่อ แต่กูพลิกตัวไปดู ยังนอนกรนอยู่ข้างๆกูเลย"
เราก็ขำแห้งๆบอกมันไป "กูนอนไม่รู้เรื่องอะไรเลย และไม่ได้ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำกลางดึกด้วย ประตูห้องก็ล็อคแล้ว"
และเพื่อนเราก็ยืนยันว่าไม่ได้ฝัน เห็นกับตาจริงๆ
ตอนแรกที่เราเล่าให้เพื่อนคนอื่นๆในบ้านฟัง ต่างคนต่างหันมองหน้ากัน แล้วก็เงียบ แต่เวลาผ่านไปแปปเดียวเราก็เฮฮากันต่อ
วันนั้นตรงกับวันหวยออกพอดี พวกเราก็เลยเอาไปตีเป็นเลข ซื้อเลขที่บ้าน แต่ก็โดนหวย-ค่ะ 55555+
กลับมาสู่โหมดปกติ ใช้ชีวิตเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือย้ายไปนอนรวมกัน4 คน ต่างคนต่างกลัว ก็ไปนอนเบียดกัน
หลังจากนั้นไม่กี่วัน เจออีกค่าาาา คราวนี้ช็อค อึ้ง มึน งง
เพื่อนเราเดินไปจะเปิดสวิทซ์ปั๊มน้ำ กำลังจะเอื้อมมือเปิดสวิทซ์ แต่ก็เห็นอะไรบางอย่าง มือเนี่ยชูค้างอยู่
เรายืนดูอยู่ห่างๆ เห็นเพื่อยืนแน่นิ่งอยู่ ขนลุกขึ้นมาเองโดยไม่ต้องรอถามว่าเห็นอะไรเลย ทีนี้ละฮะท่านผู้ชม
วงแตก แยก กระจาย ไปนั่งคุยกันสองคนที่หน้าบ้าน ***เพื่อนอีกสองคนไม่อยู่บ้าน***
คนนึงไปนอนกับแฟน อีกคนออกไปเที่ยว เราก็พยายามใจเย็น แต่แล้ววันนั้นมีหมายศาลมาเสียบไว้ที่ประตูรั้วบ้าน
ตอนแรกเราไม่สนใจอะไร แต่เพราะว่างมากเลยเอามาอ่านเล่น ในหมายศาลเขียนถึงผู้จัดการมรดก *ป้าที่ให้เช่าบ้าน*
ให้ชำระหนี้สินแทนผู้ตาย ในหมายศาลเขียนชัดเจน *ผู้ตาย* เห็นแล้วก็รู้เลยว่าที่เราเห็นกันอยู่ไม่ได้คิดไปเองแน่นอน
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ
เช่าบ้านอยู่กับผี ?
เพราะอยู่อพาร์ทเมนท์ทำให้ไม่สะดวกในการเลี้ยงลูก ก็เลยคิดอยากจะหาบ้านเช่าสักหลังไว้
บ้านหลังนี้อยู่แถวรพ.กรุงเทพภูเก็ต ขอเกริ่นก่อนว่าตอนที่เพิ่งย้ายเข้าไป เมื่อตอนเดือนสิงหาคม 59
บ้าน3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ และมีเคาน์เตอร์ห้องครัว แต่บ้านออกโทรมๆ มีแอร์ที่ใช้ได้อยู่ตัวเดียว
มีเครื่องทำน้ำอุ่นเก่าๆที่เสียไปนานแล้ว เคาน์เตอร์ครัวผุๆนิดหน่อย
ที่เพื่อนเราตัดสินใจอยู่บ้านหลังนี้โดยไม่คิดเลยเพราะว่าใกล้คลอดแล้ว ไม่มีเวลาหาบ้าน
เวลามันกระชั้นชิด ก็เลยตัดสินใจอยู่ไปก่อน เริ่มแรกคืออยู่กันแค่2 คน ความเชื่อตามศานาพุทธแน่นอนว่าก่อนย้ายเข้าไปจะต้องขอเจ้าที่เจ้าทาง
เพื่อนเราก็ขอเจ้าที่ตามปกติ พอคลอดลูก ออกจากโรงพยาบาล พาลูกกลับมาอยู่บ้านก็ขอเจ้าที่เจ้าทางอีกครั้ง
ตัวเราเองอยู่บ้านสามีที่ต่างประเทศ ตอนเรากลับมาอยู่ ลูกของเพื่อนก็ไปอยู่บ้านพ่อแม่สามี
ก็เลยมีแค่เรา4สาวอยู่ด้วยกัน รู้สึกคิดถึงเมืองไทยมากก็เลยมีแพลนจะกลับมาภูเก็ต ได้พูดคุยกับเพื่อนๆไว้ล่วงหน้าแล้ว
ว่าเราจะขอมาอยู่ด้วย เพื่อนก็จัดแจงให้เรานอนอีกห้องหนึ่ง เป็นห้องที่ไม่มีแอร์ เราเป็นคนง่ายๆแค่มีพัดลมก็อยู่ได้แล้ว
ห้องที่เราอยู่มีตู้เสื้อผ้า Build-in ที่เก่าๆ ออกแนววินเทจ เก่ามากจนเปิดตู้ไม่ออก นอกจากตู้เสื้อผ้าที่พังแล้วก็ไม่มีอะไรเลย
เราก็เลยซื้อที่นอนปิคนิคมานอน หลังจากเราถึงไทยได้สองวัน เพื่อนสนิทเราก็มาเที่ยวภูเก็ตเลยมาอาศัยนอนด้วยที่บ้าน
เราก็พาเพื่อนเที่ยว ถ่ายรูป กิน ตามประสา เหนื่อยก็กลับบ้านนอน
เช้าวันต่อมาหลังจากเราอาบน้ำเสร็จ กำลังแต่งตัวอยู่ในห้อง เพื่อนก็พูดขึ้นมาว่า "กูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง"
เราก็บอกให้เค้าเล่ามา เพื่อนก็บอกว่า "เมื่อคืนกูนอนแล้วรู้สึกตัวมากลางดึก เห็นคนยืนอยู่ปลายเตียง ยืนหันข้าง ไม่เหนหน้า ผมสั้น ใส่ชุดนอน"
เราก็ขนลุกซู่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ มันเล่าต่อว่า "กูคิดว่าเป็น ก็เลยเรียกชื่อ แต่กูพลิกตัวไปดู ยังนอนกรนอยู่ข้างๆกูเลย"
เราก็ขำแห้งๆบอกมันไป "กูนอนไม่รู้เรื่องอะไรเลย และไม่ได้ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำกลางดึกด้วย ประตูห้องก็ล็อคแล้ว"
และเพื่อนเราก็ยืนยันว่าไม่ได้ฝัน เห็นกับตาจริงๆ
ตอนแรกที่เราเล่าให้เพื่อนคนอื่นๆในบ้านฟัง ต่างคนต่างหันมองหน้ากัน แล้วก็เงียบ แต่เวลาผ่านไปแปปเดียวเราก็เฮฮากันต่อ
วันนั้นตรงกับวันหวยออกพอดี พวกเราก็เลยเอาไปตีเป็นเลข ซื้อเลขที่บ้าน แต่ก็โดนหวย-ค่ะ 55555+
กลับมาสู่โหมดปกติ ใช้ชีวิตเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือย้ายไปนอนรวมกัน4 คน ต่างคนต่างกลัว ก็ไปนอนเบียดกัน
หลังจากนั้นไม่กี่วัน เจออีกค่าาาา คราวนี้ช็อค อึ้ง มึน งง
เพื่อนเราเดินไปจะเปิดสวิทซ์ปั๊มน้ำ กำลังจะเอื้อมมือเปิดสวิทซ์ แต่ก็เห็นอะไรบางอย่าง มือเนี่ยชูค้างอยู่
เรายืนดูอยู่ห่างๆ เห็นเพื่อยืนแน่นิ่งอยู่ ขนลุกขึ้นมาเองโดยไม่ต้องรอถามว่าเห็นอะไรเลย ทีนี้ละฮะท่านผู้ชม
วงแตก แยก กระจาย ไปนั่งคุยกันสองคนที่หน้าบ้าน ***เพื่อนอีกสองคนไม่อยู่บ้าน***
คนนึงไปนอนกับแฟน อีกคนออกไปเที่ยว เราก็พยายามใจเย็น แต่แล้ววันนั้นมีหมายศาลมาเสียบไว้ที่ประตูรั้วบ้าน
ตอนแรกเราไม่สนใจอะไร แต่เพราะว่างมากเลยเอามาอ่านเล่น ในหมายศาลเขียนถึงผู้จัดการมรดก *ป้าที่ให้เช่าบ้าน*
ให้ชำระหนี้สินแทนผู้ตาย ในหมายศาลเขียนชัดเจน *ผู้ตาย* เห็นแล้วก็รู้เลยว่าที่เราเห็นกันอยู่ไม่ได้คิดไปเองแน่นอน
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ