ทำไมเราต้องคุยกับคนที่มีลูกมีเมียเเล้ว.. พยายามทำใจนะ แต่ก็ทำไม่ได้สักที มันฝังใจเกินไป..เราสงสารลูกเมียเค้านะ แต่บางทีก็เกียจ เกียจที่มันเจอเค้าก่อนกู!!!
แต่เราก็ยอมแหละ สงสารเด็ก...ใม่รุ้ทำไม มัน ขนาดนี้แมร่งยังจะรักอีก..หรือมันเป็นเวรกรรม..ปัจจุบัญนี้ยังแอบคุยกันอยุ่เลย..แต่มันทุกวันหรอก..ส่วนมากจะคุยตอนที่คิดถึงมากๆๆ....