ขอบคุณสำหรับกระทู้ที่มาสะกิดเตือนสติให้กับผู้อ่านที่รู้จักนำไปประยุกต์ใช้  เห็นใจเหล่าวีรบุรุษที่โดนใส่ความมาก คราวนี้เราลองมามองมุมพิชัยสงครามกันบ้าง (ที่ให้มองมุมนี้เพื่อเป็นบทเรียนสำหรับผู้ที่หลงเชื่อกันบ้าง ต่อไปจะได้มีวิจารณญาณในการรับฟังข่าวสารมากขึ้น และไม่ตกเป็นเครื่องมือของการใส่ร้ายป้ายสี หรือมอบวกคือพิชัยสงครามด้านกลศึก)


ประหารชัวมอเตียวอุ๋น




ศึกเซ็กเพ็กโจโฉได้ส่งทูตมาหาจิวยี่พร้อมทั้งบอกให้จิวยี่ยอมแพ้ จิวยี่โกรธโจโฉเป็นอันมากฉีกหนังสือทิ้งพร้อมทั้งลากตัวทูตไปประหาร โจโฉรู้ข่าวจิวยี่ประหารทูตตนเองก็โกรธ ด่าจิวยี่ว่า "จิวยี่ไอ้เด็กอมมือชั่งโอหังยิ่งนัก" โจโฉแต่งตั้งชัวมอเตี๋ยวอุ๋นเป็นแม่ทัพเรือ ยกกองทัพเรือออกรบยังลุ่มแม่น้ำซำกั๋ง


จิวยี่ส่งให้กำเหลงเป็นทัพหน้า ฮันต๋งเป็นปีกขวา เจียวขิมเป็นปีกซ้าย จิวยี่เป็นทัพหลวง ยกทัพไปทำศึกกับโจโฉ ในศึกยกแรก จิวยี่ชนะ

โจโฉเห็นว่าทัพตัวเองพ่ายแพ้ก็โกรธจึงเรียกชัวมอและเตียวอุ๋นมา

โจโฉ : "ทหารเรามีมากกว่าเยอะ เหตุใดถึงแพ้? หรือว่าพักเจ้าไม่ตั้งใจทำศึก"

ชัวมอ : "อันเนื่องจากทหารฝ่ายเมืองเกงจิ๋วไม่ได้ทำศึกมานานอีกทั้งทหารทางภาคเหนือรบทางเรือไม่เป็น จำต้องฝึกฝนให้หนัก"

โจโฉจึงสั่งให้ชัวมอเตี๋ยวอุ๋นฝึกทหารเป็นอยางหนัก ทางฝ่ายเจียวก้านขออาสาโจโฉไปเกลี้ยกล่อมจิวยี่เอง  หากสำเร็จโจโฉก็มิต้องออกรบให้เสียทหาร เจี้ยวก้านอ้างว่าเป็นเพื่อนเก่าของจิวยี่ จิวยี่น่าจะฟังตน โจโฉได้ยินเช่นนั้นก็เห็นด้วยจึงส่งจิวก้านไป จิวยี่เมื่อรู้ว่าเจียวก้านมาพบก็เดาสถานการณ์ออก จิวยี่เลยต้องการซ้อนกลเจียวก้านกลับไป จิวยี่แสร้งขุนเคืองเจียวก้าน หากเจียวก้านนั้นมาคุยเรื่องสงคราม เจียวก้านเห็นจิวยี่ดักคอเช่นนั้นจึงไม่กล้าเอ่ยปากเกลี้ยกล่อมจิวยี่ให้ยอมแพ้

จิวยี่จึงพาเจียวก้านไปดูความยิ่งใหญ่ของกองทัพเรือ จิวยี่ต้องการข่มขวัญเจียวก้าน จากนั้นก็พอเจียวก้านไปกินโต๊ะ จิวยี่จึงชัดดาบอาญาสิทธิ์ออกมามอบให้ ไทสูจู้ พร้อมทั้งบอกว่า "วันนี้มีงานเลี้ยง ห้ามใครพูดใดพูดถึงเรื่องศึกสงคราม หากใครพูดขึ้นมาให้เอาดาบนี้ประหารได้ทันที ไม่เว้นแม้แต่เจียวก้านเพื่อนเรา"

เจียวก้านได้ยินเช่นนั้นก็ไม่กล้าที่จะเกลี้ยกล่อมจิวยี่อีกเลย จิวยี่กินเหล้าไปพูดโม้ไปเกี่ยวกับข้าวปลาอาหารของเมืองกังตั๋งนั้นอุดมสมบูรณ์โดยทำสงครามจิตวิทยากับเจียวก้าน เพื่อให้เจียวก้านไปพูดข่มขวัญโจโฉแทน

จิวยีแกล้งกินเหล้าเมามายไม่ได้สติ เมื่อเมาเต็มที่ก็เรียกให้เจียวก้านไปนอนด้วยกัน จิวยี่ได้เตรียมแผนเขียนหนังสือปลอมหลอกทิ้งไว้ในห้องและจิวยี่ก็แสร้งเป็นหลับไป ฝ่ายเจียวก้านเองอาสาโจโฉมายังมิได้ทำตามคำสั่งก็กระวนกระวายนอนไม่หลับ จึงลุกขึ้นมาเหลือบไปเองจดหมายปลอมที่จิวยี่ทำขึ้นมา สำคัญผิดว่าเป็นจดหมายสำคัญ ในเนื่อความจดหมายเขียนว่า "จากชัวโมเตียวอุ๋น บัดนี้พวกเราได้แกล้งเข้าร่วมเป็นไส้ศึกกับโจโฉแล้ว กำลังคิดอ่านสังหารโจโฉ ขอให้ท่าจิวยี่โปรดวางใจ"

เจียวก้านได้อ่านก็ตกใจจึงรีบปลอมจดหมายขึ้นมาฉบับที่ 2 โดยเอาจดหมายฉบับนี้รีบนำไปให้โจโฉ เพื่อที่จะได้เป็นผลงานของตน โจโฉเมื่อได้อ่านจดหมายก็ตกใจ ด้วยความนิสัยขี้ระแวงอยู่แล้วก็เชื่อเจียวก้านสนิทใจ จากนั้นจึงเรียกชัวมอเตียวอุ๋นมาพบ




โจโฉ : "วันนี้ขอให้พวกเจ้า เตรียมเรือรบ ออกไปทำศึกกับจิวยี่"

ชัวมอ : "ยังมิควรจะไปทำศึกตอนนี้เนื่องจากยังฝึกทหารยังไม่เสร็จ ทหารยังไม่พร้อมที่จะออกรบในตอนนี้"

ชัวมอพูดไปตามความจริงว่าทหารเองก็ยังไม่พร้อมรบ แต่โจโฉคิดระแวงคิดว่า 2 คนนี้ไม่ออกรบเนื่องจากเป็นพวกเดียวกันกับจิวยี่ อีกทั้งการรบครั้งแรกกับจิวยี่ก็แพ้มาไม่เป็นท่า

โจโฉ : "หากรอให้ทหารฝึกเสร็จ หัวเรามิถูกพวกเจ้าตัดหัวไปมอบให้จิวยี่แล้วหรอกหรือ ทหารนำ 2 คนนี้ไปตัดหัว"

ชัวมอเตียวอุ๋นทั้ง 2 คนต่างก็ตกใจทั้งที่ตนเองก็หมั่นฝึกทหารอย่างหนักแต่สุดท้ายก็ต้องถูกตัวหัว เจียวก้านเห็นโจโฉนั้นปลอดภัยแล้วคิดว่าเป็นผลงานตนก็ยิ้ม โจโฉเมื่อรู้สึกตัวอีกที สำนึกผิดว่านี่คือแผนการของจิวยี่ก็สายไปเสียแล้ว ทหารนำหัวของ ชัวมอและเตียวอุ๋นมามอบให้ โจโฉเมื่อรู้สึกตัวก็รู้ว่าเจี้ยวก้านต้องกลเจียวยี่เสียแล้ว โจโฉเห็นตัวเองพลาดท่าก็เสียหน้าเช่นกันจึงกำชับเจียวก้านว่า เรื่องนี้อย่าได้ไปบอกใคร เจียวก้านจึงรับปาก


เหล่าทหารเมื่อรู้ว่าชัวมอและเตี๋ยวอุ๋นถูกประหารก็รีบเดินทางมาพบโจโฉ ถามว่าเหตุอันใดจึงประหาร 2 แม่ทัพคนนี้ เพราะ 2 แม่ทัพคนนี้ก็ฝึกฝนทหารเป็นอย่างดี โจโฉจึงพูดปัดๆไปว่า "2 คนนี้ฝึกทหารมาช้านานแล้วไม่คืบหน้า เราจึงประหารเสีย" จากนั้นโจโฉจึงแต่งตั้งให้ อิกิ๋มและมอกายเป็นแม่ทัพฝึกทหารเรือ


ก็ยังดีที่โจโฉรู้ตัวว่าเงิบอยู่เต็มอกแต่ได้หาทางออกในการบริหารกองทัพของตัวเองต่อ แต่สังคมสมัยนี้จะมีสักกี่คนที่ยอมรับในความผิดพลาดของตัวเอง  สิ่งนี้จึงเป็นอีกบทเรียน ที่อยู่ในส่วนของผู้รับฟังว่าจะต้องใช้วิจารณญาณมากน้อยเพียงใดในการรับรู้รับฟังข่าวสาร