ผมกำลังสงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือมีนิสัยขี้เกียจกันแน่ คือทุกวันนี้ผมจะทรมานมากเวลาตื่นนอน คือผมว่าผมไม่ใช่คนตื่นสายนะ จะตื่นได้เองทุกเช้าเวลา 6 - 7 โมง แต่พอตื่นมาแล้วจะรู้สึกแย่แบบมากๆ เหมือนว่าไม่อยากออกไปไหนมาไหน ไม่อยากเจอใครทั้งนั้น ต้องทำใจอยู่นานมาก กว่าจะลุกขึ้นได้ เป็นแบบนี้ทุกวันไม่เว้นวันเสาร์อาทิตย์ อีกอย่างนึงคือผมตื่นมาแล้วจะไม่ค่อยมีแรง บางทีก็ปวดเหมื่อยตามตัว จนบางทีแม้แต่จะออกไปไหนกับเพื่อน หรือมีคนชวนไปไหนมาไหน ต้องคิดหนักมาก ประมาณว่าไปแล้วจะคุ้มไหม กลัวเหนื่อย กลัวหมดแรง แล้วไม่สนุก บางทีเสาร์อาทิตย์จะออกไปจ่ายบัตรเครดิตที่ห้างแถวบ้านแล้วอยากไปเที่ยวหาอะไรทำต่อ แต่จ่ายเสร็จก็หมดแรงแล้ว ไปไหนต่อไม่ได้ สมัยก่อนผมเป็นคนค่อนข้างไฮเปอร์ แบบกิจกรรมเยอะ วันๆนึงทำหลายอย่าง ทุกวันนี้ทำได้อย่างนึงก็ดีแล้ว บางทีตั้งใจว่าเสาร์อาทิตย์จะเล่นเกมที่ซื้อมาเก็บไว้ให้จบๆ ยังรู้สึกเบื่อ ขี้เกียจ ไม่อยากเล่นเลย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมเป็นแบบนี้ กับเรื่องง่ายๆ หรือเรื่องสนุกๆ บางทีก็ขี้เกียจ เรื่องงานยิ่งแล้วใหญ่เลยครับ เวลาตื่นเช้ามาทำงานแล้วมันรู้สึกแย่ไปหมด เจอใครก็ไม่อยากคุย ไม่อยากทักทาย พยายามหลบหน้าหลบตาคนกลัวจะมี conversation เกิดขึ้น อารมณ์มันจะเบลอๆแล้วสมองไม่แล่น ใครทักมาก็ไม่รู้จะตอบไปว่ายังไง บางทีคำถามง่ายๆว่า "สบายดีไหม ?" หรือ "ไปทำอะไรมา ?" ยังคิดคำตอบไม่ออกเลยครับ พอเดินออกมาแล้วพึ่งจะนึกได้ "เออ ทำไมไม่ตอบๆเขาไปวะ" อะไรประมาณนี้ แล้วประเด็นคือผมทำงานไกลบ้านด้วย ไม่ได้อยู่กับครอบครัว เพื่อนก็น้อย คนที่ทำงานมีแต่รุ่นพี่ห่างกัน 10-20 ปี มีครอบครัวกันหมดแล้ว เลิกงานก็แยกย้ายกันไป ส่วนผมก็กลับบ้านไปอยู่คนเดียว อย่างมากก็แวะหาอะไรกินนิดๆหน่อยๆ แล้วค่อยกลับ ตกกลางคืนบางทีก็นอนไม่หลับ หรือนอนหลับไม่สนิท เคยมีช่วงนึงพยายามไปออกกำลังกาย อาทิตย์แรกก็นอนหลับดี แต่พออาทิตย์ที่สอง ก็กลับไม่สนิทเหมือนเดิม แถมทรมานด้วยเพราะไอ้ที่ปวดเมื่อยจากการออกกำลังกายก็ไม่หาย สุดท้ายเลยไปหาหมอ หมอให้ยาคลายเครียดมากิน เขาว่าช่วยให้นอนหลับ แต่ก็ไม่หลับอยู่ดี เป็นแบบนั้นอยู่อาทิตย์กว่าๆ ถึงจะดีขึ้น ทุกวันนี้คือระหว่างทำงานจนเลิกงานมาก็ไม่มีแรงทำอะไรทั้งนั้น แล้วงานที่ผมทำค่อนข้างจะเป็นงานใช้แรง ต้องเดินกลางแดด เดินไกลๆ มันก็มีบางวันที่อยู่ดีๆผมฟิตขึ้นมาก็ทำงานได้ปกติ ทำได้ดีด้วยซ้ำ แต่บางวันเหมือนพยายามจะปลุกตัวเองแต่ปลุกไม่ขึ้น ได้แต่นั่งซึมมันทั้งวัน เหมือนมันสั่งตัวเองไม่ได้อ่ะครับว่าตอนไหนต้องทำงานตอนไหนต้องพัก ช่วงหลังๆมานี่เริ่มมีคนทักบ่อยขึ้นว่าทำไมทำตัวเหมือนคนขี้เกียจ เฉื่อยชา ไม่สดชื่น ผมเองก็เห็นด้วยกับเขานะ อยากจะพัฒนาตัวเอง แต่บางทีลองฟิตดูได้ไม่นานก็กลับไปเป็นแบบเดิม รู้สึกแย่กับตัวเองมาก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าที่เป็นอยู่นี้มันคืออาการของคนขี้เกียจ หรืออาการของคนเป็นโรคซึมเศร้ากันแน่