เราขึ้นรถเมลล์สายหนึ่งมา ขนาดที่แอบงีบหลับอยู่ เนื่องจากทำงานเสร็จตี 2 แล้วขึ้นรถเมลประมาณ 8 โมงกว่า ง่วงมากกก ข้างๆเรา มีคุณป้าท่านหนึ่ง นั่งข้างๆเรา มันเป็นเบาะคู่ แล้วที่นั่งไม่ค่อยจะดี มันเลยโยกแรง ทีนี้ ป้าท่านก็ขยับตัวแบบกระแทกแรงๆตลอด เราก็เลยให้ไปมอง ประจวบเหมาะที่ลืมตาแล้วคิ้วเรามันขมวดพอดี ป้าแกเลยมองเรา ซักพัก ป้าแกก็ขยับกระแทกเราอีก เราก็เลยหันไปมอง ณ ตอนนั้นคือเราไม่รู้ว่ามันเกิดอะไร เพราะพิงขอบหน้าต่าง เสียบหูฟัง แล้วป้าแกก็ขยับอย่างงี้ตลอด แล้วที่นั่งก็ไม่ดี เราก็เลยหันไปมองป้าแก ว่าเป็นอะไร ทั้งขยับกะแทกเบาะ กระแทกเรา ป้าแกก็เลยด่าเราเฉย แกบอกว่า เป็นอะไรมากมะ มองทำไม ง่วงมากก็ไปนอนที่บ้าน ขยับนิดๆหน่อยๆไม่ได้ อ้าวว ดราม่าใส่เราเฉย เราก็เลยตอบกลับไปว่า ก็มองเพราะคิดว่าเป็นอะไร ขยับตัวบ่อย (แต่ตอนนั้นคือไม่ได้บอกงัยว่ามันกระแทกเราด้วย) ป้าแกก็บอกว่า เธอไม่ต้องมาพูด คิดอะไรรู้อยู่แกใจ (ตรูคิดอะไรฟร่ะ??) เราก็หันไปพูดว่า ป้าคะ หนูคิดจะมีเรื่องหนูด่าไปนานแล้วคงไม่หันมามองอย่างนี้หรอก ป้าแกก็ตอบกลับมา ก็ลองมาด่าดูสิ อ้าวววว คือเราไม่ได้อยากจะมีเรื่อง เราแค่อยู่ของเรา เราก็เลยตัดปัญหาโดยการที่ไม่พูดอะไร แต่ที่สงสัยคือ เรามอง มันผิดด้วยหรอ ???!!