ด้วยการที่เราเป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษารายวิชา วิชาหนึ่ง ซึ่งอาจารย์ผู้สอนท่านนี้เขามีหน้าตาที่โอเคพอดูได้ ไม่แก่เกินวัย บุคคลิกท่าทางเก็กนิดหน่อย และไม่ว่าจะเด็กสาขาไหนที่ได้เรียนกับอาจารย์ทางนี้ต่างก็บ่นเป็นเสียงเดียวกันประมาณว่า อาจารย์ใช้คำพูดทีไม่ค่อยเหมาะสมใช้สื่อสารกับนักศึกษา และมีการชักสีหน้าทุกครั้งที่ได้เรียนด้วย ถึงแม้ว่าจะเดินผ่านกันเวลาที่นักศึกษายกมือไหว้ อาจารย์ท่านนี้ก็จะชักสีหน้าทุกครั้ง และบางครั้งอาจตอบกลับด้วยคำพูดที่ไม่ค่อยสุภาพ เช่นคำว่า ,กู ในบทสนทนาทุกๆครั้ง บางทีก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะคะว่านักศึกษาอย่างเราไปทำอะไรให้อาจารย์ไม่พอใจหรือป่าว ทั้งๆที่ไม่สนิทกันเลยแม้กระทั้งเจอหน้าทุกๆครั้ง นักศึกษาแทบจะไม่อยากคุยด้วยเลย เพราะเวลาคุยด้วยสิ่งที่ได้กลับมาคือคำด่าล้วนๆพร้อมกับการชักสีหน้าทุกครั้ง จากการสังเกตุทุกๆครั้ง ทุกคำพูดที่อาจารย์ท่านนี้สื่อสารกับนักศึกษาจะไม่มีคำพูดดีๆหรือคำสอนดีๆให้นักศึกษาเลย แต่พอในช่วงเวลานั้น ถ้ามีอาจารย์ท่านอื่น(ที่มีอายุเยอะกว่าอาจารย์ท่านนี้ เดินผ่านมา. อาจารย์ท่านนี้ก็จะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือทันที และจากการสังเกตุอีกอย่างหนึ่งอาจารย์ท่านนี้ทำไมชอบเอาหน้า ต่อหน้าผู้คนเยอะๆมักพูดจาเป็นผู้ดี อวดเก่งไปซะทุกเรื่อง แต่พออยู่กับนักศึกษา(ในห้องเรียน) มักจะใช้ถ่อยคำหยาบๆทุกครั้ง ฟรือเป็นเพราะว่าอาจารย์ท่านนี้อายุยังน้อย ประสบการณ์หรือทักษะในการสอนไม่ค่อยมี และเวลาที่นักศึกษาอยากปรึกษาหรืออยากได้คำแนะนำจากรายวิชานี้ก็ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าหาอาจารย์ท่านนี้เลยคะ ซึ่งมันดูแย่มากสำหรับนักศึกษาบางคนที่ต้องการสิ่งที่ชัดเจนแต่กลับไม่กล้าที่จะปรึกษา ซึ่งไม่ชอบเลยคะที่มีอาจารย์แบบนี้อยู่สอนในการศึกษาไทย ไม่ใช่ว่ามีอคติกับอาจารย์นะคะ แต่ผู้อ่านควรเข้าใจว่า การศึกษาจะดีและทำให้นักศึกษาสนใจในการเรียนการสอน ต้องเกิดจากทักษะการสอนที่ดีการใช้คำพูดและเทคนิคที่ดีของอาจารย์ผู้สอนก่อน จึงจะส่งผลให้นักศึกษาเกิดแรงจูงใจและสนใจในการศึกษาในรายวิชานั้นๆ ที่ออกมาระบายความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าจะเหมารวมนะคะ แต่มันคือความรู้สึกที่ไม่โอเคกับการสอนแบบนี้จึงอยากออกมาระบายความในใจ.