จากกระทู้ก่อน คือพ่อแม่บอกให้เราทนเรียนอีก4ปีนะคะ แต่อาจจะด้วยมหาลัยที่พาเราใจเสียตั้งแต่แรกเลยลามมาทำให้เรารู้สึกแย่ในทุกๆ วันนี้ เราโดนรุ่นพี่ตกมาค่ะ จึงได้เลือกเข้าแต่ว่าก็สอบชิงทุนนะคะ แต่ว่าได้ทุนที่น้อยกว่าแทนและมันไม่พอค่าเทอมด้วย ถ้าหากตอนนั้นเราเปลี่ยนใจไปเอาม. เดียวกันกับเพื่อนก็คงจะดี เพราะพอเรามาเป็นนักศึกษาศิลปะเพียวแล้วมันรู้สึกว่าตัวเองไม่เก่งและไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่เลยค่ะ แต่พอคิดอีกครั้งว่าถ้าหากย้อนไปได้จะเรียนอะไรก็ไม่รู้จะเรียนอะไรเพราะสิ่งที่ชอบที่สุดคือการวาดรูป 

ค่ะ ความสัมพันธ์เรากับการวาดรูปมัน toxic relationships มาก แต่ก็นั่นแหละค่ะ พอเรียนเพียวและทางมหาลัยไม่มีงานที่ทำให้ใส่พอร์ตหรืออะไรได้เลยมันก็แบบแอบรู้สึกเฟลเหมือนกัน เหมือนเงินที่จ่ายมาเอาแต่ connection ของแต่ละคนเฉยๆ เราไม่ได้อยากรู้จักคนบนโลกขนาดนั้นน่ะค่ะ การเรียนที่เขาเคลมว่าเข้มข้นมันก็ไม่เข้มข้นจริงสักเท่าไหร่ บางรายวิชาเราก็ไม่รู้ใส่มาให้เปลืองค่าเทอมทำไม ค่าเทอมก็แพงแบบไม่รู้แพงอะไร benefits บางอย่างที่เขาควรเตรียมความพร้อมมันก็ไม่มี ม. ก็รับนักศึกษามาเยอะเกินจนเราไม่มีห้องเรียนแล้วมหาลัยค่อนข้างทรีตเราแย่มากค่ะ คือตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนก็ทรีตแย่แล้ว เราเป็นเด็กได้ทุน เขาไม่ใส่ที่ลดให้ อะไรแบบนี้ แล้วฝ่ายรับนักศึกษาใหม่คือชักสีหน้าเองมากเลย 😔 มันแบบทุกอย่างข้างนอกสวยแต่มันจูบไม่หอมอ่ะคุณ ถ้ากลับไปได้คงจะเลือกอีกม. ที่มีความเข้มข้น ถึงui มันจะแย่และเชยไปหน่อยแต่เพื่อนเคลมแล้วว่าเรียนหนักจริง ได้ทำงานจริงน่ะค่ะ เราแบบปี.1 มาด้วยความแบบwtf กับชีวิตมาก บางวิชาไม่รู้ใส่มาทำไม อาจารย์ก็แบบเป๋อๆ นิดหน่อย เนื้อหาก็เด็กป.4 คือเราจบศิลป์คำนวณมาคือแบบให้กุเรียนอะไรเนี้ยยยย มีแต่เรื่องให้ด่าทุกวันเลยค่ะ ไม่เว้นวัน 

เราโอเคกับเพื่อนและอาจารย์นะคะ แต่ว่าระบบม. เนี่ยทั้งหลังบ้านในบ้าน หรือการทะเบียนมันแย่มากๆ เลยค่ะ จนแบบไม่คุ้มค่าเทอมแพงๆ ที่เสียไป หรืออาจจะเป็นที่เราที่โง่เอง ที่ไม่ยอมไปสอบม.รัฐ เพราะเชื่อคำโฆษณาของที่นี่ 

ฝากถึงทุกคนว่าอย่าหาทำนะคะ แบบที่ว่ามุ่งไปทางเดียวแบบนี้ไม่งั้นอาจจะเป็นแบบเรา รักศิลปะอย่าเรียนสาขาศิลปะเลยค่ะ ถ้ายังไม่อยากทำให้สิ่งที่รักเป็นสิ่งที่เกลียด แล้วก็มหาลัยค่ะ ทางที่ดีไปเข้าม.รัฐหรือม.อื่นที่ไม่ใช่ม. ที่เราเรียนเถอะค่ะ ถ้าคุณไม่ได้ทุน100% เพราะมันลดเหมือนไม่ลดเลยค่ะ เราโง่ที่เข้ามาม. นี้จริงๆ