ชีวิตคนเรามันช่างสั้นจริงๆเลยนะคะ วันวานเพิ่งเข้าอนุบาล ไม่ทันไรก็วัยทำงาน แป๊บๆก็วัยกลางคน ไม่นานก็เกษียณ

เวลามีน้อยนิด แต่หลายคนรวมทั้งหนู หมดไปกับงานซ้ำๆเดิมๆ พอเคลียร์เอกสารเดิมเสร็จ ของใหม่ก็วนมา เป็นแบบนี้ไม่จบสิ้น

คนทำโรงงานผลิตสินค้า ก็ผลิตสินค้าแนวเดิมๆทั้งวันทั้งปี หนูว่าคงส่วนน้อยจริงๆที่หลุดจากวงจร ได้เลื่อนตำแหน่ง ได้ทำงานอื่นที่เติมเต็มหัวใจมากกว่า แต่คนส่วนใหญ่ยังวนเวียนอยู่ในวงจรเดิมๆเป็นสิบปี

ไม่เบื่อกันบ้างเหรอคะ?

หนูเพิ่งทำงานไม่กี่ปี ยังรู้สึกเบื่อเลยค่ะ ถึงมีเงินซื้อข้าวกิน ผ่อนไอโฟนมากดเล่น ไปเที่ยวต่างประเทศปีละหนสองหน แต่มันก็ว่างเปล่า หนูถามตัวเองบ่อยๆว่าชีวิตหนูเกิดมาเพื่อแค่นี้เองเหรอ จากนั้นพอหนูงานยุ่งก็จะลืมไปพักนึง จนมีเวลาว่างนึกถึงเรื่องนี้อีก

คนที่ทำงานซ้ำๆน่าเบื่อ เค้าทำใจยังไงให้สนุกกับงานคะ บางคนคีย์เอกสารเดิมๆ ตอบอีเมลเนื้อหาเดิมๆ บางคนผลิตชิ้นส่วนเครื่องจักรเดิมๆทุกวัน เป็นแสนเป็นล้านชิ้น ความสุขมันมาจากไหน ช่วยบอกหนูทีค่ะ