เฉยๆค่ะ

ไม่ได้รู้สึกว่าการแชร์มีความพิเศษอะไร

สำหรับเรา ตั้งแต่เกิดมา เดทมา มีแฟนมาจนแต่ง จะเป็นแนวผู้ชายออกส่วนมากผู้หญิงออกส่วนน้อย เช่นถ้าผู้ชายเลี้ยงข้าว เราเลี้ยงขนม ผู้ชายเลี้ยงหนัง เราซื้อป๊อบคอร์น น้ำต่างๆ ผู้ชายมารับ เราเสนอออกค่าทางด่วน  ทำโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องพูดสร้างเงื่อนไขหรือข้อตกลงอะไร

อันนี้ไม่ใช่งกหรือเห็นแก่ได้ แต่มันเป็นเทคนิคส่วนตัวในการวางตัวระหว่างเพศค่ะ  เราไม่ใช่แฟมินิสต์สุดโต่ง เรารักในความเป็นผู้หญิงเพศอ่อนแอที่ไม่เอาเปรียบใครและไม่ให้ใครเอาเปรียบ

แต่เราไม่นิยมผู้ชายหยุมหยิม บาทสองบาทก็ต้องหาร คิดเยอะ ถ้าลำบากมากก็อย่ามีคู่เลยจะดีกว่าต่างคนต่างหาเลี้ยงชีพไปก็ได้

บางทีอ่านกระทู้พันทิปแล้วรู้สึกขอบคุณผู้ชายทุกคนในชีวิตมากๆที่ไม่เคยทำให้เราต้องปวดหัวกับเรื่องบ้าบอแบบนี้เลย ชีวิตคู่มีอะไรให้คิดมากกว่ามานั่งถามหาความแฟร์ด้วยการหารสอง และการตอบแทนบางอย่างก็ไม่ใช่ตัวเงิน

ผู้หญิงสมัยนี้จะมีคู่ทีดูลำบาก ผู้ชายเงื่อนไขเยอะ ต้องหารสองเป๊ะ ต้องช่วยทำมาหากิน สินสอดห้ามมีไม่งั้นจะด่าพ่อแม่เราว่าขายลูกสาว (หลายบ้านเขาคืนสินสอดให้บ่าวสาวนะเออ โปะเงินให้บ่าวสาวอีกด้วย) มีแฟนรวยก็หาว่าหน้าเงิน แช่งให้ช้ำใจ(คนจนเลวๆเยอะแยะ)  บางทีก็แอบคิดนะ ถ้าโลกนี้มีแต่ผู้ชายงก เห็นแก่ได้ จน เรื่องมาก หยุมหยิม ปากร้าย เราจะยังอยากได้มาเป็นคู่อยู่ไหม

แต่มีแบบนี้ก็ดี รักสามีมากขึ้นทุกวันเลย รู้สึกโชคดีมากๆที่ไม่ต้องเจออะไรแบบนั้น