สวัสดีค่ะ พอดีเราต้องมารับช่วงกิจการต่อจากที่บ้าน เป็นกิจการเล็กๆ แต่ต้องมีลูกน้องช่วย ซึ่งต้องอาศัยความซื่อสัตย์เป็นอย่างมาก (ขายของหน้าร้าน รับเงินสด)

ที่ผ่านมาที่บ้านจะมีทั้งลูกน้อง ไทย ต่างด้าว(มีบัตร)

คนไทยอยู่ไม่ค่อยทน นึกอยากหยุดก็หยุด คนที่เก่งๆ พอมีประสบการณ์เก็บเงินได้ก็ออกไปเปิดร้านเป็นของตัวเองบ้าง บางคนลาออกไป พอไปทำเองหรือที่อื่นไม่รอด ก็ขอกลับมาทำ พอให้ทำมีเงิน ก็ไปอีก 3-4 รอบ สุดท้ายไม่รับกลับ (เรทเงินเดือนทำงานรวมโอที 2 หมื่นกว่า) ล่าสุดเจอลูกน้องดีให้วันละ 650 แต่อยู่ได้แปบเดียว เพราะดันมีปัญหาครอบครัว ต้องกลับต่างจังหวัด


คนต่างด้าว ทนอึด แต่มีบ้าง ที่เห็นว่าไม่ซื่อสัตย์ พอเก็บเงินได้ ก็กลับบ้าน (คนเก่งๆ ทำมา3 ปี อยู่ดีๆก็ไปเลย แล้วก็ไม่กลับมา เงินเดือนรวม 2 หมื่นเหมือนกัน)
ลักษณะงานก็ค่อนข้างเหนื่อยและยาวนานพอสมควรค่ะ

ตัวแม่ จขกท เอง ก็ไม่ปล่อยให้ลูกน้องขายกันเอง เพราะกลัวลูกน้องไม่ซื่อสัตย์ แม้ลูกน้องบางคนพอจะวางใจได้ แต่ก็กลัวอยู่ดี เพราะเรื่องเงินไม่เข้าใครออกใคร ทำให้ตัวนายจ้าง(แม่)เองเหนื่อยมากๆๆๆ (เปิดร้านเจ็ดโมงเช้าถึงห้าทุ่มทุกวัน)

อยากทราบความเห็นของนายจ้าง และเจ้าของกิจการ ว่าจ้างกันลูกน้องยังไง ให้เค้าให้ใจเราอยู่กับเรานานๆ

และที่ผ่านมาเจอลูกน้อง ดี ไม่ดี ซื่อสัตย์ ไม่ซื่อสัตย์ยังไงกันบ้างคะ

จะได้นำความคิดเห็นมาพัฒนาการบริหารคน ให้มีประสิทธิภาพค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นค่ะ