สวัสดีค่ะ
ตามหัวกระทู้เลยค่ะ ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นกันไหม
เราไม่รู้เป็นอะไร ทุกๆวันตื่นเช้าไปทำงาน เลิกงานกลับบ้านทำกับข้าวกินข้าวนอน วนอยู่แค่นี้แหละค่ะ
แต่ทำไมตื่นนมาบางวันรู้สึกกระปี้กระเปร่า มีความสุข อยากทำงาน อยากทำนู้นทำนี่
แต่บางวันรู้สึกหง่อยๆ เหงาๆ เศร้าๆ ไม่อยากทำอะไร
แล้วก็จะรู้สึกแบบนี้ทั้งๆไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
และมีเหตุการณ์อะไรทำให้เศร้า หรือทำให้มีความสุข แตกต่างจากวันอื่นๆเลย
วันที่รู้สึกเศร้ากับวันที่มีความสุข เหตุการณ์ทุกอย่างก็เหมือนๆกัน
แต่ความรู้สึกมันออกมาจากข้างใน มันรู้สึกแบบนั้นเองจริงๆ
เหมือนตอนนี้เรากำลังรู้สึกเศร้าอยู่ เป็นตั้งแต่เมื่อวานตอนตื่นเช้า แล้วก็รู้สึกแบบนี้ตลอดเวลา เหมือนคนมีเรื่องเศร้าในใจสักอย่าง
ไม่อยากกินข้าว นอนไม่หลับ ไม่อยากทำอะไร แล้วก็จะพลานไปถึงคนใกล้เคียง โมโหหงุดหงิด ทำให้คนรอบข้างรำคาญ
เราก็ไม่อยากเป็นนะ แต่มันจะรู้สึกหงุดหงิดง่ายมากเลย เรื่องนิดเดียวก็หงุดหงิดมาก จนบางทีหงุดหงิดมากๆ ต้องเดินหนีไปอยู่คนเดียว
แต่เราเป็นไมเกรนเป็นโรคประจำตัวอยู่แล้วนะคะ บางทีหมอก็จ่ายยาคลายเครียดมาให้ด้วย
เราป่ายทางจิตหรือเปล่าหรือว่าเป็นปรกติของคนทั่วไป
บางวันก็รู้สึกมีความสุขมากบางวันก็รู้สึกเศร้าจากข้างในทั้งๆที่ทุกๆวันก็ดำเดินชีวิตเหมือนกันตลอด
ตามหัวกระทู้เลยค่ะ ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นกันไหม
เราไม่รู้เป็นอะไร ทุกๆวันตื่นเช้าไปทำงาน เลิกงานกลับบ้านทำกับข้าวกินข้าวนอน วนอยู่แค่นี้แหละค่ะ
แต่ทำไมตื่นนมาบางวันรู้สึกกระปี้กระเปร่า มีความสุข อยากทำงาน อยากทำนู้นทำนี่
แต่บางวันรู้สึกหง่อยๆ เหงาๆ เศร้าๆ ไม่อยากทำอะไร
แล้วก็จะรู้สึกแบบนี้ทั้งๆไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
และมีเหตุการณ์อะไรทำให้เศร้า หรือทำให้มีความสุข แตกต่างจากวันอื่นๆเลย
วันที่รู้สึกเศร้ากับวันที่มีความสุข เหตุการณ์ทุกอย่างก็เหมือนๆกัน
แต่ความรู้สึกมันออกมาจากข้างใน มันรู้สึกแบบนั้นเองจริงๆ
เหมือนตอนนี้เรากำลังรู้สึกเศร้าอยู่ เป็นตั้งแต่เมื่อวานตอนตื่นเช้า แล้วก็รู้สึกแบบนี้ตลอดเวลา เหมือนคนมีเรื่องเศร้าในใจสักอย่าง
ไม่อยากกินข้าว นอนไม่หลับ ไม่อยากทำอะไร แล้วก็จะพลานไปถึงคนใกล้เคียง โมโหหงุดหงิด ทำให้คนรอบข้างรำคาญ
เราก็ไม่อยากเป็นนะ แต่มันจะรู้สึกหงุดหงิดง่ายมากเลย เรื่องนิดเดียวก็หงุดหงิดมาก จนบางทีหงุดหงิดมากๆ ต้องเดินหนีไปอยู่คนเดียว
แต่เราเป็นไมเกรนเป็นโรคประจำตัวอยู่แล้วนะคะ บางทีหมอก็จ่ายยาคลายเครียดมาให้ด้วย
เราป่ายทางจิตหรือเปล่าหรือว่าเป็นปรกติของคนทั่วไป