พลิกรักจากหลังไมค์ ตอนที่ 6 ค่ะ :)

จู่ๆ ก็มีสายของนักศึกษา ที่เธอเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิจัยโทรเข้ามา
โดยที่ปีนี้ก็มีเด็กที่มาทำวิจัยกับเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เพราะรินเพิ่งเริ่มทำงานมา
ได้แค่เทอมเดียว ก็เลยสนิทสนมกับนักศึกษาคนนี้ค่อนข้างมาก

“ยายแป้ง โทรมาตอนนี้มีอะไรด่วนหรือเปล่าจ้ะ?” อาจารย์สาวรีบกรอกเสียงถาม
ไปตามสายด้วยความสงสัย

“อาจารย์คะ คือหนูเห็นรถบิ๊กไบค์ของอาจารย์จอดอยู่ที่ลานจอดรถด้านหลังคณะ
อาจารย์อยู่แถวนี้รึเปล่าคะ มาถ่ายรูปกับพวกหนูไหมคะ วันนี้พวกหนูสวยวิ้งกัน
ทุกคนเลยนะคะ” ยายแป้งพูดตามสายมาด้วยน้ำเสียงสดใส ท่ามกลางเสียง
งานอันอึกทึกครึกโครมด้วยเสียงดนตรี

“ครูทำงานอยู่บนชั้นห้าจ้า ขอเวลาครูเขียนงานอีกสักชั่วโมงครึ่งนะ เดี๋ยว
ไว้ค่อยเจอกัน ตอนงานครูเสร็จแล้วกันนะจ้ะ”

“โอเคคร่า... อาจารย์ แล้วเจอกันนะคะ”



        

หลังจากนั้นชั่วโมงเศษ...

รินก็เก็บของเตรียมจะกลับหอเพราะเริ่มเหนื่อยจนไม่มีหัวจะมานั่งเขียนงานแล้ว แต่จู่ๆ
ก็มีเสียงเคาะประตูห้องทำงานของเธอดังขึ้นมา หญิงสาวที่แอบกลัวๆ อยู่แล้วก็เลยรีบ
เดินไปดูว่าใครมาแบบใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ

‘ขอให้หน้าประตูมีคน ทีเถอะ...’ เธอภาวนาในใจไปด้วย

หญิงสาวถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีที่มองผ่านช่องกระจกออกไป แล้ว
เห็นแป้งยืนอยู่ตรงหน้าห้อง

“โห... วันนี้สวยเชียวนะจ้ะ แป้ง แต่ทำไมไม่โทรขึ้นมาบอกก่อนล่ะว่าจะขึ้นมา ครู
ได้ยินเสียงเคาะประตูนี่ แบบแอบกลัวแทบแย่” อาจารย์รินพูดยิ้มขำๆ ตอนเปิด
ประตูออกไปทักลูกศิษย์สาว

“ก็หนูมีกุญแจชั้นนี้ ฝั่งนี้ กับกุญแจห้องแลปข้างๆ ตั้งแต่ตอนทำวิจัยนี่คะจารย์
เลยเข้ามาได้” แป้งพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ ซึ่งฟังดูเหมือนคนที่เริ่มจะเมาๆ อยู่บ้าง

“วันนี้ดื่มมาด้วยเหรอ หน้าแดงเชียวนะเรา อื้ม แต่ขอครูเก็บของอีกห้านาทีนะ
แล้วเดี๋ยวครูจะลงไปถ่ายรูปด้วย ถึงสภาพครูจะยับเยินหัวฟูไปนิดก็เถอะ แต่
ลูกศิษย์สวยกันขนาดนี้ ก็ต้องเก็บไว้ดูสักหน่อย” อาจารย์รินพูดยิ้มๆ

“อาจารย์ชอบที่หนูแต่งตัวแบบนี้หรือคะ” แป้งพูด แล้วยิ้มกว้าง        

รินที่เก็บของไปด้วย จึงหันมายิ้มตอบ “แหม อะไรสวยๆ งามๆ คนเราก็ชอบ
ทั้งนั้นแหละจ้ะ”

        

เมื่อเดินออกมากับลูกศิษย์ จนถึงที่ตรงประตูทางเข้าชั้นในฝั่งที่เธอทำงานอยู่
โดยฝั่งตรงข้ามก็เป็นที่ตั้งของอีกภาควิชาหนึ่ง แป้งก็เอ่ยขึ้นมาว่า

“อาจารย์ขา แป้งมีอะไรจะบอกครูค่ะ”

“มีอะไรรึเปล่า รึผลสอบเข้า ป.โท ออกแล้ว?” รินถามอย่างสงสัย ขณะที่กำลัง
ก้มล็อคกุญแจฝั่งห้องแลปและห้องทำงานของเธออยู่



        เมื่อรินหันมารับของจากแป้งที่ช่วยถือเสร็จเท่านั้น แป้งก็จู่โจมเข้าจูบเธอทันที
โดยที่รินก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ปนออกมากับลมหายใจอย่างชัดเจนเลยทีเดียว
อาจารย์สาวตกใจมากจนของที่เธอรับมาถือเมื่อครู่ ถึงกับลื่นหลุดออกจากมือตกลง
ไปกระแทกพื้นเสียงดังโครมคราม

เมื่อลูกศิษย์ตัวดีถอนริมฝีปากออกไปแล้ว รินก็ยืนทื่อเป็นสากกะเบือเลยทีเดียว
ในหัวสมองของเธอตอนนี้มันเหมือนมีใครเอาอะไรหนักๆ มาทุ่มใส่หัว จนเธอแทบ
นึกอะไรไม่ออก จับต้นชนปลายไม่ถูกกันเลยทีเดียว ว่านี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันขึ้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่