สวัสดีครับทุกท่านที่เข้ามานะครับ คดีใหมีของปิแอร์มาแล้วนะครับ คราวนี้เป็นตอนสั้น ๆ ตอนเดียวจบ อาจจะเป็นอีกสไตล์หนึ่งลองอ่านกันนะครับ
ตอนที่แล้วครับ
Knight of Clues คดีที่ 1 : แม้ตัวตาย มือก็ไม่คลายดาบ [บทปัญหา]
http://ppantip.com/topic/34126383
Knight of Clues คดีที่ 1 : แม้ตัวตาย มือก็ไม่คลายดาบ [บทเฉลย]
http://ppantip.com/topic/34174838
Knight of Clues คดีที่ 2 : คมหอกบนภูผา [บทปัญหา]
http://ppantip.com/topic/34194149
Knight of Clues คดีที่ 2 : คมหอกบนภูผา [บทเฉลย]
http://ppantip.com/topic/34227507
Knight of Clues คดีที่ 3 : ดาบที่ฟันได้ทุกสิ่งกับโล่ที่ป้องกันได้ทุกอย่าง [บทปัญหา]
http://ppantip.com/topic/34674198
Knight of Clues คดีที่ 3 : ดาบที่ฟันได้ทุกสิ่งกับโล่ที่ป้องกันได้ทุกอย่าง [บทเฉลย]
https://ppantip.com/topic/34698948
Knight of Clues คดีที่ 4 : สามเส้าสังหาร [บทปัญหา]
https://ppantip.com/topic/36089173
Knight of Clues คดีที่ 4 : สามเส้าสังหาร [บทเฉลย]
https://ppantip.com/topic/36110602
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คดีที่ 5 : วจีชี้เป็นตาย
อาณาเขตของนครลัวร์นอกจากจะมีพื้นที่ที่กว้างใหญ่แล้ว ยังมีพื้นที่ทางตอนใต้ติดกับทะเล จึงไม่แปลกที่จะมีการติดต่อซื้อขายกับแผ่นดินอื่น
ท่าเรือคิงโดร่าอยู่ทางใต้ของนครลัวร์ถือเป็นท่าเรือขนาดใหญ่ที่ใช้ในการเทียบเรือที่จะมาทำการค้า ทุกวันจะมีพ่อค้าวาณิชต่างแดนนำเรือมาเทียบท่าหลายสิบลำ มีผู้คนต่างแดนวนเวียนมาที่นี่มากมาย
การค้าที่นครลัวร์มีกฎเกณฑ์ให้ปฏิบัติอยู่พอสมควร เพื่อเป็นการควบคุมและดูแลไม่ให้มีปัญหาใด ๆ
จริงอยู่ว่าหากปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของนครลัวร์จะไม่มีปัญหา แต่ใช่ว่าทุกคนจะปฏิบัติตาม
ในชนชั้นพ่อค้ามักมองกำไรเป็นสำคัญ หลายครั้งไม่ยอมรับการกติกาของที่นี่
และครั้งนี้ก็เช่นกัน มีปัญหาเกิดขึ้นแล้ว
แต่ว่าปัญหานี้ไม่ได้เกิดขึ้นที่ท่าเรือคิงโดร่า ต้นตอของปัญหาอยู่กลางทะเล
เรือขนสินค้าต่างแดนสีดำทมิฬแล่นวนเวียนไปมาอยู่ห่างจากฝั่งพอสมควร ไม่ยอมเข้าเทียบท่า เรือลำนี้เป็นเรือขนาดกลาง คาดว่ามีลูกเรือหลายสิบคน หัวเรือของเรือลำนี้เป็นรูปค้างคาวปีศาจซึ่งเป็นสัญลักษณ์สำคัญของชนเผ่าชิวู
ชิวูเป็นชนเผ่าเล็ก ๆ ที่อยู่แถบดินแดนอีกฝากทะเลของแผ่นดิน เป็นชนเผ่าที่ชำนาญการสืบหาอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่หาได้ยาก และที่ชำนาญที่สุดคือการหาอาวุธ
อาวุธพิสดารต่างแดนมักมาจากชนเผ่านี้
นี่แสดงว่าต้องมีการติดต่อซื้อขายอาวุธกับชาวชิวูเป็นแน่
และเป็นจริงดังนั้น ผู้ติดต่อซื้อขายกับชาวชิวูคือ กองทหารแห่งนครลัวร์ แม่ทัพใหญ่ เฟอร์ดินัน เซเบอร์ ผู้ครอบครองโล่อิจิส
เฟอร์ดินัน เซเบอร์ได้ติดต่อซื้อขายอาวุธกับชาวชิวู โดยตกลงกันว่าจะรับซื้อสินค้านั้นในราคาห้าแสนบาที (บาทีเป็นหน่วยเงินของนครลัวร์)
อาวุธราคาห้าแสนบาทีย่อมไม่ใช่สิ่งธรรมดา จึงได้นัดเจรจาซื้อขายส่งมอบสินค้ากันบนฝั่งบริเวณท่าเรือคิงโดร่า แต่ว่าสุดท้ายแล้วชาวชิวูกลับไม่ยอมทำตาม
พ่อค้าชาวชิวูไม่ยอมนำเรือเข้าเทียบท่า จะไม่ขายและส่งสินค้าให้หากทางเฟอร์ดินัน เซเบอร์ หากไม่ยอมให้ราคาเพิ่มอีกหนึ่งเท่าตัวคือ หนึ่งล้านบาที
พอเช่นนี้ทางเซเบอร์จึงส่งคนไปเจรจากับชาวชิวูบนเรือกลางทะเลนั้น แต่ว่าการเจรจาไม่คืบหน้า ชาวชิวูยังแข็งข้อไม่ยอมทำตามข้อตกลงเดิมแม้แต่น้อย
ด้วยเหตุนี้เฟอร์ดินัน เซเบอร์ได้ขอให้องค์ราชาเรียกตัวผู้ที่แก้ปัญหาเก่งที่สุดในนครลัวร์อย่างปิแอร์มาช่วยเหลือในสถานการณ์นี้
ปิแอร์ ผู้ตรวจการณ์พิเศษได้รุดเดินทางมายังท่าเรือคิงโดร่าพร้อมกับองค์รักษ์ข้างกาย ฮาคาน
“ท่านไม่น่าซื้อขายกับชาวชิวูเลยนะท่านเซเบอร์” ปิแอร์พูดกับแม่ทัพใหญ่แห่งลัวร์ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังพูดคุยอยู่ที่ทำการท่าเรือคิงโดร่า
“ครั้งนี้มันจำเป็น มีแต่ชาวชิวูเท่านั้นจึงจะได้ตามหาสิ่งนี้ได้” เฟอร์ดินัน เซเบอร์กล่าว “หวังว่าท่านจะเข้าใจข้า ช่วยเหลือข้าในครั้งนี้”
“เอาเถอะ มันเป็นหน้าที่ของข้าที่จะแก้ปัญหาอยู่แล้ว ยังไงข้าก็ขอรายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย” ปิแอร์กล่าวต่อ
“ได้เลย แล้วท่านจะไปเจรจาด้วยตัวเองเลยหรือไม่”
“เป็นเช่นนั้น คงมีข้ากับฮาคาน และก็ข้าขอเรือเล็กหนึ่งลำพร้อมคนขับในการเดินทางไปที่เรือของพวกชิวูในวันพรุ่งนี้ด้วย”
“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา แต่ว่าท่านไปกันแค่สองคน จะไม่เป็นไรหรือ ให้ข้าไปด้วยหรือส่งทหารไปคุ้มกันด้วยดีไหม”
“ยังไม่จำเป็น” ปิแอร์ตอบ ครุ่นคิดครู่หนึ่ง พลางดูรายละเอียดการซื้อขายครั้งนี้
เฟอร์ดินัน เซเบอร์เองก็อยากเดินทางไปปิแอร์เช่นกัน เพราะฝีมือระดับเขา อย่างไรก็ช่วยเหลืออะไรได้อยู่แล้ว แต่ด้วยความที่ตัวเองเป็นแม่ทัพใหญ่ที่เป็นชื่อเสียงของนครลัวร์ การออกลุยแบบนี้ต้องคิดอ่านเพิ่มเติมให้มาก เพราะหากผิดพลาดไปไม่ใช่แค่ตัวเองที่ลำบาก นครลัวร์จะลำบากด้วยเช่นกัน
ไม่ต่างจากปิแอร์ ผู้ตรวจการณ์พิเศษมากความสามารถอย่างเขา จำเป็นต้องคิดอ่านอย่างสูงสุดการเจรจาในเวลานี้ทางนครลัวร์ค่อนข้างเสียเปรียบพอสมควร เพราะสินค้ายังอยู่บนเรือของชาวชิวู และจากข้อมูลของสินค้าที่ได้ ทางลัวร์จำเป็นต้องซื้อสินค้านี้ให้ได้เพียงอย่างเดียว
“คงต้องมีการเตรียมตัวกันหน่อย ข้าขอท่านอีกเรื่องได้ไหม” ปิแอร์เอ่ยถาม
“ได้อยู่แล้ว เชิญท่านกล่าวมาได้เลย”
ปิแอร์กล่าวสิ่งที่ต้องการกับเฟอร์ดินัน เซเบอร์ จากนั้นเขาก็ขอตัวไปเตรียมการอะไรบางอย่าง เพื่อเตรียมพร้อมที่จะเดินทางไปเจรจาบนเรือกับชาวชิวูในวันพรุ่งนี้
(มีต่ออีก)
Knight of Clues คดีที่ 5 : วจีชี้เป็นตาย
ตอนที่แล้วครับ
Knight of Clues คดีที่ 1 : แม้ตัวตาย มือก็ไม่คลายดาบ [บทปัญหา]
http://ppantip.com/topic/34126383
Knight of Clues คดีที่ 1 : แม้ตัวตาย มือก็ไม่คลายดาบ [บทเฉลย]
http://ppantip.com/topic/34174838
Knight of Clues คดีที่ 2 : คมหอกบนภูผา [บทปัญหา]
http://ppantip.com/topic/34194149
Knight of Clues คดีที่ 2 : คมหอกบนภูผา [บทเฉลย]
http://ppantip.com/topic/34227507
Knight of Clues คดีที่ 3 : ดาบที่ฟันได้ทุกสิ่งกับโล่ที่ป้องกันได้ทุกอย่าง [บทปัญหา]
http://ppantip.com/topic/34674198
Knight of Clues คดีที่ 3 : ดาบที่ฟันได้ทุกสิ่งกับโล่ที่ป้องกันได้ทุกอย่าง [บทเฉลย]
https://ppantip.com/topic/34698948
Knight of Clues คดีที่ 4 : สามเส้าสังหาร [บทปัญหา]
https://ppantip.com/topic/36089173
Knight of Clues คดีที่ 4 : สามเส้าสังหาร [บทเฉลย]
https://ppantip.com/topic/36110602
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คดีที่ 5 : วจีชี้เป็นตาย
อาณาเขตของนครลัวร์นอกจากจะมีพื้นที่ที่กว้างใหญ่แล้ว ยังมีพื้นที่ทางตอนใต้ติดกับทะเล จึงไม่แปลกที่จะมีการติดต่อซื้อขายกับแผ่นดินอื่น
ท่าเรือคิงโดร่าอยู่ทางใต้ของนครลัวร์ถือเป็นท่าเรือขนาดใหญ่ที่ใช้ในการเทียบเรือที่จะมาทำการค้า ทุกวันจะมีพ่อค้าวาณิชต่างแดนนำเรือมาเทียบท่าหลายสิบลำ มีผู้คนต่างแดนวนเวียนมาที่นี่มากมาย
การค้าที่นครลัวร์มีกฎเกณฑ์ให้ปฏิบัติอยู่พอสมควร เพื่อเป็นการควบคุมและดูแลไม่ให้มีปัญหาใด ๆ
จริงอยู่ว่าหากปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของนครลัวร์จะไม่มีปัญหา แต่ใช่ว่าทุกคนจะปฏิบัติตาม
ในชนชั้นพ่อค้ามักมองกำไรเป็นสำคัญ หลายครั้งไม่ยอมรับการกติกาของที่นี่
และครั้งนี้ก็เช่นกัน มีปัญหาเกิดขึ้นแล้ว
แต่ว่าปัญหานี้ไม่ได้เกิดขึ้นที่ท่าเรือคิงโดร่า ต้นตอของปัญหาอยู่กลางทะเล
เรือขนสินค้าต่างแดนสีดำทมิฬแล่นวนเวียนไปมาอยู่ห่างจากฝั่งพอสมควร ไม่ยอมเข้าเทียบท่า เรือลำนี้เป็นเรือขนาดกลาง คาดว่ามีลูกเรือหลายสิบคน หัวเรือของเรือลำนี้เป็นรูปค้างคาวปีศาจซึ่งเป็นสัญลักษณ์สำคัญของชนเผ่าชิวู
ชิวูเป็นชนเผ่าเล็ก ๆ ที่อยู่แถบดินแดนอีกฝากทะเลของแผ่นดิน เป็นชนเผ่าที่ชำนาญการสืบหาอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่หาได้ยาก และที่ชำนาญที่สุดคือการหาอาวุธ
อาวุธพิสดารต่างแดนมักมาจากชนเผ่านี้
นี่แสดงว่าต้องมีการติดต่อซื้อขายอาวุธกับชาวชิวูเป็นแน่
และเป็นจริงดังนั้น ผู้ติดต่อซื้อขายกับชาวชิวูคือ กองทหารแห่งนครลัวร์ แม่ทัพใหญ่ เฟอร์ดินัน เซเบอร์ ผู้ครอบครองโล่อิจิส
เฟอร์ดินัน เซเบอร์ได้ติดต่อซื้อขายอาวุธกับชาวชิวู โดยตกลงกันว่าจะรับซื้อสินค้านั้นในราคาห้าแสนบาที (บาทีเป็นหน่วยเงินของนครลัวร์)
อาวุธราคาห้าแสนบาทีย่อมไม่ใช่สิ่งธรรมดา จึงได้นัดเจรจาซื้อขายส่งมอบสินค้ากันบนฝั่งบริเวณท่าเรือคิงโดร่า แต่ว่าสุดท้ายแล้วชาวชิวูกลับไม่ยอมทำตาม
พ่อค้าชาวชิวูไม่ยอมนำเรือเข้าเทียบท่า จะไม่ขายและส่งสินค้าให้หากทางเฟอร์ดินัน เซเบอร์ หากไม่ยอมให้ราคาเพิ่มอีกหนึ่งเท่าตัวคือ หนึ่งล้านบาที
พอเช่นนี้ทางเซเบอร์จึงส่งคนไปเจรจากับชาวชิวูบนเรือกลางทะเลนั้น แต่ว่าการเจรจาไม่คืบหน้า ชาวชิวูยังแข็งข้อไม่ยอมทำตามข้อตกลงเดิมแม้แต่น้อย
ด้วยเหตุนี้เฟอร์ดินัน เซเบอร์ได้ขอให้องค์ราชาเรียกตัวผู้ที่แก้ปัญหาเก่งที่สุดในนครลัวร์อย่างปิแอร์มาช่วยเหลือในสถานการณ์นี้
ปิแอร์ ผู้ตรวจการณ์พิเศษได้รุดเดินทางมายังท่าเรือคิงโดร่าพร้อมกับองค์รักษ์ข้างกาย ฮาคาน
“ท่านไม่น่าซื้อขายกับชาวชิวูเลยนะท่านเซเบอร์” ปิแอร์พูดกับแม่ทัพใหญ่แห่งลัวร์ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังพูดคุยอยู่ที่ทำการท่าเรือคิงโดร่า
“ครั้งนี้มันจำเป็น มีแต่ชาวชิวูเท่านั้นจึงจะได้ตามหาสิ่งนี้ได้” เฟอร์ดินัน เซเบอร์กล่าว “หวังว่าท่านจะเข้าใจข้า ช่วยเหลือข้าในครั้งนี้”
“เอาเถอะ มันเป็นหน้าที่ของข้าที่จะแก้ปัญหาอยู่แล้ว ยังไงข้าก็ขอรายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย” ปิแอร์กล่าวต่อ
“ได้เลย แล้วท่านจะไปเจรจาด้วยตัวเองเลยหรือไม่”
“เป็นเช่นนั้น คงมีข้ากับฮาคาน และก็ข้าขอเรือเล็กหนึ่งลำพร้อมคนขับในการเดินทางไปที่เรือของพวกชิวูในวันพรุ่งนี้ด้วย”
“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา แต่ว่าท่านไปกันแค่สองคน จะไม่เป็นไรหรือ ให้ข้าไปด้วยหรือส่งทหารไปคุ้มกันด้วยดีไหม”
“ยังไม่จำเป็น” ปิแอร์ตอบ ครุ่นคิดครู่หนึ่ง พลางดูรายละเอียดการซื้อขายครั้งนี้
เฟอร์ดินัน เซเบอร์เองก็อยากเดินทางไปปิแอร์เช่นกัน เพราะฝีมือระดับเขา อย่างไรก็ช่วยเหลืออะไรได้อยู่แล้ว แต่ด้วยความที่ตัวเองเป็นแม่ทัพใหญ่ที่เป็นชื่อเสียงของนครลัวร์ การออกลุยแบบนี้ต้องคิดอ่านเพิ่มเติมให้มาก เพราะหากผิดพลาดไปไม่ใช่แค่ตัวเองที่ลำบาก นครลัวร์จะลำบากด้วยเช่นกัน
ไม่ต่างจากปิแอร์ ผู้ตรวจการณ์พิเศษมากความสามารถอย่างเขา จำเป็นต้องคิดอ่านอย่างสูงสุดการเจรจาในเวลานี้ทางนครลัวร์ค่อนข้างเสียเปรียบพอสมควร เพราะสินค้ายังอยู่บนเรือของชาวชิวู และจากข้อมูลของสินค้าที่ได้ ทางลัวร์จำเป็นต้องซื้อสินค้านี้ให้ได้เพียงอย่างเดียว
“คงต้องมีการเตรียมตัวกันหน่อย ข้าขอท่านอีกเรื่องได้ไหม” ปิแอร์เอ่ยถาม
“ได้อยู่แล้ว เชิญท่านกล่าวมาได้เลย”
ปิแอร์กล่าวสิ่งที่ต้องการกับเฟอร์ดินัน เซเบอร์ จากนั้นเขาก็ขอตัวไปเตรียมการอะไรบางอย่าง เพื่อเตรียมพร้อมที่จะเดินทางไปเจรจาบนเรือกับชาวชิวูในวันพรุ่งนี้
(มีต่ออีก)