คบแฟนจะปีละ เขาเป็นทอม เรียนไม่จบ ถานะทางเขาแต่ก่อนรวยถูกเลี้ยงตามใจ แต่พอมาคบกะเราเขาไม่มีสิ่งเหล่านั้นแล้ว เดือนแรกที่คบเราเขาบอกขายผลไม้ ที่จริงเขาไม่มีงานเป็นหลักแหล่งตั้งแต่ทีแรกแล้วค่ะ เราก็พูดให้เขาทำงานเป็นหลักแหล่งนะเขาก้เหมือนจะเข้าใจ ผ่านมา8เดือนขายก๋วยเตี๋ยวช่วยป้าเหมือนกำลังจะดีแต่พี่ชายตายก่อนเราก้อยุเคียงข้างเขามาตลอด ส่วนดิฉันกำลังเรียนมหาลัยค่ะ ที่ผ่านมาเขา ก็ดูแลเราดีตลอด ไม่เคยนอกใจ แต่บุหรี่ ส่วนเราเจ้าชู้คะเขาชอบหึง จนทะเลาะกันรุนแรงลงไม้ลงมือเลยก็มี เขาเปนทอมค่ะ ทะเลาะแต่ละครั้งก็แรงนะ ล่าสุดนี่เราจิกหน้าเขาพังเลย (ป้องกันตัวค่ะ)ซักผ้าล้างจานก็ทำให้นะจนมาช่วงปลายปี59เขาได้งานทำที่เดียวกับแม่เขาได้วันละ200คิดว่าพอมั้ย ไม่พอแน่นอนส่วนเราอะทำงานประจำอยุแล้วไง ช่วงเรียนก็ทำพาสทามที่เดิมทำตลอดค่ะ แต่ช่วงเรียนจะหนักเพราะตังไม่พอใช้ ค่าเช่าบ้านเราจ่าย เงินออกมาเหมือนจะดีนะคะเขาให้เราเก็บตลอดแต่รุสึกเสียเปรียบยังไม่รุนะ ให้เก็บแต่เราก้ต้องให้มันทุกวัน เงินเขาออกเป็นวิกนะคะวิกนึงก้2พันกว่าบาทจ่ายค่าแชวิกละพัน ส่วนเราก็ใช้จ่ายเยอะอยุแล้ว พูดถึงความรุสึกหรอ...เราอยุกะเขาก็สบายใจดีนะ..แต่คือเราเปนเด็ก ตจว.อยุคนเดียว ไม่รู้เขามาช่วยหรือภาระก็บอกไม่ถูก ทำงานตอนเช้าชอบอ้างว่าปวดหัวๆๆไปทำงานไม่ไหว เขาชอบปวดหัวบ่อยเวลาปวดก็จะไม่ทำห่าอะไรเลยทั้งวัน เห้อ...พิมพ์มาทั้งกระทู้ก็เหมือนมาบ่นให้ฟังละค่ะ อยากเลิกเพราะเงินเพราะงานเนี่ยแหละ บอกเขาหลายรอบก็ได้แต่สร้างความมั่นใจทางคำพูดแต่ไม่ทำอะไรเลย ท้อมากพอคิดถึงพวกอนาคต การศึกษาต่างไม่เท่าไหร่ แต่ความมุ่งมั่นเขามันไปไหนความพยายามอะ เราอะไปได้แต่ ไปกับเขาจะรอดรึป่าวอีกเรื่องนึง เห้ออ ขอบพระคุณที่มาอ่านคนท้อพิมบ่นด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะนึกไรได้จะมาต่อ
(ระบาย)เรื่องรักที่ท้อด้วยเรื่อง.....