อย่าถือส่า หนูเลยค่ะ มันเปนแค่ความคิดปัญญาอ่อนของเปนคนๆนึง
เอาจริง หนูไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงชอบเปรียบเทียบลูกตัวเองกับลูกคนอื่นด้วย มันดีนักหรอไง ไม่คิดบ้างหรอว่า คุนอาจทำให้ลูกคุนเปนเด้กเก็บกด ทำให้เกิดความกดดัน. แล้วที่ยิ่งนักเข้าไปใหญ่คือ การที่คุนตีกรอบชีวิตไว้ให้ลูก ถามหน่อยเถอะ มันดีนักหรอ หนูรุ้หนูเข้าใจว่า ทำไมถึงตีกรอบ เพราะอยากให้ลูกได้ดี มีการงานหน้าที่ที่มั่นคง แต่คุนลืมอะไรบ้างอย่าง ที่สำคัญ. คือ ความรุ้สึกของลูกคุน ไม่คิดหน่อยหรอว่าลูกคุนจะอึดอัด รุ้สึกเหมือนโดนกักขัง ไม่มีอิสระ หนูยอมรับว่าเด้กสมัยนี้ดื้อรัง ไม่ฟัง ไม่คิด คิดไม่เปน บลาๆๆๆ แต่!! ลูกคุน คุนน่าจะรุ้นิสัยลูกของคุนดี บางทีที่เด้กสมัยนี้เปนแบบนี้ก้เพราะการเลี้ยงดูที่ผิด สั่งสอนในทางที่ผิด แต่สิ่งที่หนูจะอธิบายคือ ทั้งๆที่คุนรุ้นิสัยของลูกคุนดี ทำไมถึงต้องเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ถ้าลองมาคิดดูอีกแง่นึง คือ จากการที่เอาลูกไปเปรียบเทียบกับคนอื่น หันมาใส่ใจและสั่งสอนลูกตัวเองให้ดีที่สุดดีกว่าไหม ไม่ใช่มานั่งพูดๆๆๆๆ ให้ลูกฟัง เปนสิบๆเปนร้อยครั้งกับเรื่องเดิมๆ ในความคิดของหนูมันอาจทำให้ลูกของคุนเย็นชาใส่คุน ไม่อยากพูดกับคุน รำคาญคุน การโดนเปรียบเทียบมันเปนความรุ้สึกที่แย่มากสำหรับหนูหรืออาจจะสำหรับเด็กทุกๆคนก้เปนได้ การตีกรอบชีวิตให้ลูกอีก..รุ้ไหมว่ามันเปนอะไรที่แย่สำหรับหนูมาก พ่อแม่เขาจะรุ้ไหมว่าลูกคนนี้รุ้สึกยังไง จะห่วงอะไรกะนักะหนา ไม่คิดบางหรอว่าลูกคนนี้ก้คิดเปนนะ ไม่คิดบางหรอว่าลูกคนนี้ทำอย่างนี้เพราะอยากให้รุ้ว่าสิ่งที่พ่อแม่ทำนั้นมันไม่ถูก มันทำร้ายความรุ้สึกของลูกคนนี้มาก พ่อแม่บางคนเขาตีกรอบให้ลูก อายุเท่านี่เท่านี้นะฉันจะปล่อยลูก แต่พ่อแม่หนูไม่มีใครคิดถึงเรื่องนี้ มีแต่บอกว่า เดี๋ยวอีก5ปี แม่จะให้ไปเรียนที่ มหาลัยนี้ เวลากลับให้พ่อไปรับ แล้วก้อย่าเถลไถล นี้จะไม่คิดปล่อยลูกบางหรอ หนูก้อึดอัดเปนเหมือนกันนะ ขนาดหนูเคยพูดว่า หนูไปเรียนที่อื่นไม่ได้หรอ แม่หนูบอกว่า ทำไมเรียนที่นู้นก้ใกล้บ้าน // แล้วไม่คิดจะให้ลูกหาประสบการณ์บางหรือไงกัน นี้คนนะไม่ใช่อะไรที่จะทำได้ตามที่คุนต้องการอ่ะ รุ้ไหมว่ามันแย่มากที่คิดอย่างนี้ ไม่ปล่อยหาประสบการณ์เลย ทำอะไรต้องอยุ่ในสายตาตลอด ! รุ้ไหมว่าทำไมลูกคนนี้ทำอะไรไม่ค่อยได้ เพราะขาดประสบการณ์ไง นี้กรูโตแล้วนะไม่ใช่เด้กๆแล้ว (ขอโทดค่ะ ทนไม่ไหว) เอาจริงนะค่ะ พ่อแม่หนูสอนเรื่องการพูดจาดี แต่ทำไมหนูถึงพูดเพราะ 1 พ่อแม่ทุกคนรุ้ เพราะเพื่อน แต่กลุ่มหนูเวลาอยุ่ด้วยกันจะไม่ใช้คำหยาบ 2 เพราะเก้บกด หนูไม่เคยใช้คำหยาบกับพ่อแม่จะมีบางแต่ไม่พูดออกมา มันน่าหงุดหงิดอ่ะ คงไม่มีใครเข้าใจความรุ้สึกหนูอ่ะ ขนาดพ่อแม่ยังไม่เข้าใจหนูเลย มีแต่เพื่อนที่เข้าใจหนู เพื่อนหนูบอกว่า เพราะพ่อแม่เปนทหารเปนครูรึป่าวถึงเปนแบบนี้ มันเกี่ยวไหมค่ะ หนูไม่เข้าใจ หนูเปนแบบนี้จนเพื่อนหนูบอกว่า แกเหมือนเด้กเก้บกดอ่ะ ไม่ดิ แกเปนเด้กเก้บกด หนูอยากรุ้ว่า ท่านจะไม่คิดบางหรอว่าหนูคิดเปนคิดได้ว่าอะไรมันคือะไร อะไรไม่ควรอะไรควร และหนูอยากรุ้ว่าท่านจะตีกรอบให้หนูจนหนูตายเลยไหม หนูว่ามันมากเกินไปแล้ว หนูอึดอัด หนูอยากมีอิสระ รุ้ไหมค่ะ เรื่องแบบนี้ การที่พ่อแม่หนูตีกรอบเอาไว้เรื่องบางเรื่องจนมันเปนนิสัยของหนูมันเกือบทำให้หนูเปนคนที่เพื่อนไม่คบ ทุกวันนี้แค่ใช้ชีวิตปกติ เพื่อนก้แทบจะไม่คบแล้ว มันทำให้หนูอยากจะอยู่กับเพื่อนๆให้มากที่สุดกว่าการที่จะอยุ่กับพ่อแม่ เพราะอยุ่กับเพื่อนมันทำให้หนูมีประสบการณ์มากขึ้นและทุกครั้งที่หนูอยู่กับเพื่อนทำให้หนูรุ้สึกสบายใจ มีความสุขมากกว่าอยุ่กับพ่อแม่ ไม่ใช่หนูไม่รักพ่อแม่นะ แต่หนูอยุ่แล้วอัดอึด ไม่มีความสุข เพราะงี้หนูเลยอยุ่กับหน้าจอโทรศัพท์
ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ. เปนงี้หนูก้ยังไม่สบายใจอยุ่ดี ถ้าหนูคิดผิดหรือว่าอะไรก้แล้วแต่หนูขอโทด มันก้แค่ความคิดที่ปัญญาอ่อนของหนู .. ขอบคุณมากค่ะ
แค่อยากระบาย
เอาจริง หนูไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงชอบเปรียบเทียบลูกตัวเองกับลูกคนอื่นด้วย มันดีนักหรอไง ไม่คิดบ้างหรอว่า คุนอาจทำให้ลูกคุนเปนเด้กเก็บกด ทำให้เกิดความกดดัน. แล้วที่ยิ่งนักเข้าไปใหญ่คือ การที่คุนตีกรอบชีวิตไว้ให้ลูก ถามหน่อยเถอะ มันดีนักหรอ หนูรุ้หนูเข้าใจว่า ทำไมถึงตีกรอบ เพราะอยากให้ลูกได้ดี มีการงานหน้าที่ที่มั่นคง แต่คุนลืมอะไรบ้างอย่าง ที่สำคัญ. คือ ความรุ้สึกของลูกคุน ไม่คิดหน่อยหรอว่าลูกคุนจะอึดอัด รุ้สึกเหมือนโดนกักขัง ไม่มีอิสระ หนูยอมรับว่าเด้กสมัยนี้ดื้อรัง ไม่ฟัง ไม่คิด คิดไม่เปน บลาๆๆๆ แต่!! ลูกคุน คุนน่าจะรุ้นิสัยลูกของคุนดี บางทีที่เด้กสมัยนี้เปนแบบนี้ก้เพราะการเลี้ยงดูที่ผิด สั่งสอนในทางที่ผิด แต่สิ่งที่หนูจะอธิบายคือ ทั้งๆที่คุนรุ้นิสัยของลูกคุนดี ทำไมถึงต้องเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ถ้าลองมาคิดดูอีกแง่นึง คือ จากการที่เอาลูกไปเปรียบเทียบกับคนอื่น หันมาใส่ใจและสั่งสอนลูกตัวเองให้ดีที่สุดดีกว่าไหม ไม่ใช่มานั่งพูดๆๆๆๆ ให้ลูกฟัง เปนสิบๆเปนร้อยครั้งกับเรื่องเดิมๆ ในความคิดของหนูมันอาจทำให้ลูกของคุนเย็นชาใส่คุน ไม่อยากพูดกับคุน รำคาญคุน การโดนเปรียบเทียบมันเปนความรุ้สึกที่แย่มากสำหรับหนูหรืออาจจะสำหรับเด็กทุกๆคนก้เปนได้ การตีกรอบชีวิตให้ลูกอีก..รุ้ไหมว่ามันเปนอะไรที่แย่สำหรับหนูมาก พ่อแม่เขาจะรุ้ไหมว่าลูกคนนี้รุ้สึกยังไง จะห่วงอะไรกะนักะหนา ไม่คิดบางหรอว่าลูกคนนี้ก้คิดเปนนะ ไม่คิดบางหรอว่าลูกคนนี้ทำอย่างนี้เพราะอยากให้รุ้ว่าสิ่งที่พ่อแม่ทำนั้นมันไม่ถูก มันทำร้ายความรุ้สึกของลูกคนนี้มาก พ่อแม่บางคนเขาตีกรอบให้ลูก อายุเท่านี่เท่านี้นะฉันจะปล่อยลูก แต่พ่อแม่หนูไม่มีใครคิดถึงเรื่องนี้ มีแต่บอกว่า เดี๋ยวอีก5ปี แม่จะให้ไปเรียนที่ มหาลัยนี้ เวลากลับให้พ่อไปรับ แล้วก้อย่าเถลไถล นี้จะไม่คิดปล่อยลูกบางหรอ หนูก้อึดอัดเปนเหมือนกันนะ ขนาดหนูเคยพูดว่า หนูไปเรียนที่อื่นไม่ได้หรอ แม่หนูบอกว่า ทำไมเรียนที่นู้นก้ใกล้บ้าน // แล้วไม่คิดจะให้ลูกหาประสบการณ์บางหรือไงกัน นี้คนนะไม่ใช่อะไรที่จะทำได้ตามที่คุนต้องการอ่ะ รุ้ไหมว่ามันแย่มากที่คิดอย่างนี้ ไม่ปล่อยหาประสบการณ์เลย ทำอะไรต้องอยุ่ในสายตาตลอด ! รุ้ไหมว่าทำไมลูกคนนี้ทำอะไรไม่ค่อยได้ เพราะขาดประสบการณ์ไง นี้กรูโตแล้วนะไม่ใช่เด้กๆแล้ว (ขอโทดค่ะ ทนไม่ไหว) เอาจริงนะค่ะ พ่อแม่หนูสอนเรื่องการพูดจาดี แต่ทำไมหนูถึงพูดเพราะ 1 พ่อแม่ทุกคนรุ้ เพราะเพื่อน แต่กลุ่มหนูเวลาอยุ่ด้วยกันจะไม่ใช้คำหยาบ 2 เพราะเก้บกด หนูไม่เคยใช้คำหยาบกับพ่อแม่จะมีบางแต่ไม่พูดออกมา มันน่าหงุดหงิดอ่ะ คงไม่มีใครเข้าใจความรุ้สึกหนูอ่ะ ขนาดพ่อแม่ยังไม่เข้าใจหนูเลย มีแต่เพื่อนที่เข้าใจหนู เพื่อนหนูบอกว่า เพราะพ่อแม่เปนทหารเปนครูรึป่าวถึงเปนแบบนี้ มันเกี่ยวไหมค่ะ หนูไม่เข้าใจ หนูเปนแบบนี้จนเพื่อนหนูบอกว่า แกเหมือนเด้กเก้บกดอ่ะ ไม่ดิ แกเปนเด้กเก้บกด หนูอยากรุ้ว่า ท่านจะไม่คิดบางหรอว่าหนูคิดเปนคิดได้ว่าอะไรมันคือะไร อะไรไม่ควรอะไรควร และหนูอยากรุ้ว่าท่านจะตีกรอบให้หนูจนหนูตายเลยไหม หนูว่ามันมากเกินไปแล้ว หนูอึดอัด หนูอยากมีอิสระ รุ้ไหมค่ะ เรื่องแบบนี้ การที่พ่อแม่หนูตีกรอบเอาไว้เรื่องบางเรื่องจนมันเปนนิสัยของหนูมันเกือบทำให้หนูเปนคนที่เพื่อนไม่คบ ทุกวันนี้แค่ใช้ชีวิตปกติ เพื่อนก้แทบจะไม่คบแล้ว มันทำให้หนูอยากจะอยู่กับเพื่อนๆให้มากที่สุดกว่าการที่จะอยุ่กับพ่อแม่ เพราะอยุ่กับเพื่อนมันทำให้หนูมีประสบการณ์มากขึ้นและทุกครั้งที่หนูอยู่กับเพื่อนทำให้หนูรุ้สึกสบายใจ มีความสุขมากกว่าอยุ่กับพ่อแม่ ไม่ใช่หนูไม่รักพ่อแม่นะ แต่หนูอยุ่แล้วอัดอึด ไม่มีความสุข เพราะงี้หนูเลยอยุ่กับหน้าจอโทรศัพท์
ขอบคุณที่อ่านนะค่ะ. เปนงี้หนูก้ยังไม่สบายใจอยุ่ดี ถ้าหนูคิดผิดหรือว่าอะไรก้แล้วแต่หนูขอโทด มันก้แค่ความคิดที่ปัญญาอ่อนของหนู .. ขอบคุณมากค่ะ