ผมเรียนอยู่ปี1 ม.เอกชนแห่งหนึ่ง แต่ที่มาอยู่ที่นี้ใหม่ๆผมยังไม่รู้จักแถวนี้เลยผมเลยต้องอาศัยอยู่ หอพักมหาลัย ผมอยู่คนเดียวครับ ช่วงนั้นผมเหงามากเพราะไม่เคยใช้ชีวิตคนเดียวเลยอยู่ในโอวาทของพ่อกับแม่มาตลอด นี่คือครั้งแรกในชีวิตของผมที่ต้องใช้ชีวิตด้วยตนเอง
ช่วงเดือนพฤษภาคม มหาลัยให้ปี1ทุกคนเรียนซะมเมอร์ครับผมก็เข้าเรียนปกติก็ผมเป็นคนตลกอ่ะนะเลยเข้ากับเพื่อนง่ายมีเพื่อนหลายคน แต่พอปิดเทอมช่วงเดือนกรกฎาคม เพื่อนๆผมต่างกับบ้านกันหมดที่หอพักแทบจะไม่มีคนเลยช่วงนั้นผมเหงามากครับ ผมเลยต้องหาอะไรทำแก้เหงาเลยไปสมัครเป็นคณะกรรมการหอพัก ช่วงนันก็มีนักศึกษาจีนกำลังจะเข้ามาพักที่หอในทางคณะกรรมการหอพักก็เตรียมการต้อนรับ แต่ว่าไม่มีใครพูดจีนได้เลยโชคดีที่เพื่อนผมมีเพื่อนเป็นคนจีนชื่อ n (นามสมมุติ) เพื่อนผมเลยให้ n มาช่วย นั่นแหละครับคือจุดเริ่มต้นที่ผมและ n ได้รู้จักกัน หลังจากนั้นผมกับ n ก็ร่วมงานกันหลายครั้ง ความสนิทของเราเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ (ช่วงนั้นเธอพึ่งจะเลิกกับแฟนที่จีนพอดี) เราทำงานด้วยกัน เล่นกีฬาด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนเพื่อนๆผมกับเธอแซวว่าเป็นแฟนกันแต่ผมกับเธอก็ตอบไปว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน จนช่วงเดือน กันยายน ผมก็ชวนเธอไปดูหนังเนื่องแฟนเดย์ ระหว่างที่ดูผมก็พูดกับเธอว่า"พระเอกนี่เหมือนผมเลยไม่มีสนใจเหมือนกัน" เขาก็ตอบว่า "ไม่เหมือนหรอก เธอยังมีฉัน ฉันจะไม่ทิ้งเธอให้อยู่คนเดียวหรอก" ตอนนั้นหัวใจผมเต้นแรงมากผมอยากจะร้องไห้แล้วไปกอดเธอ แต่ก็เก็บไว้ในใจแหละ ตอนนั้นผมก็เริ่มรู้ตัวว่าผมชอบเธอ วันที่19กันยา เป็นวันเกิดผมก็ไม่มีอะไรพิเศษผมก็ไม่ได้ของขวัญเหมือนทุกปี แต่ของขวัญที่ฟ้ามอบให้ผมคือวันที่20 วันนั้นตอนเดินไปกินข้าว เวลาประมาณ 5ทุ่ม n ถามผมว่า "เคยคิดมั้ยว่าจะแต่งงานตอนอายุเท่าไหร่" ผมก็ตอบเธอไป "ไม่รู้สิผมไม่เคยคิดเลยเพราะผมไม่เคยมีแฟน" ผมก็ถามเธอกลับ เธอก็ตอบว่า "อยากแต่งงานตอน อายุ28 " ผมก็บอกเธอไปว่า "งั้นผมก็คงแต่งงานตอนอายุ27 เพราะคุณก็อายุ28พอดี" หลังจากนั้นผมก็ขอเธอเป็นแฟน เธอก็บอกว่าเธอจะไม่เสียใจหรอฉันอยู่ที่นี่แค่1ปีแล้วก็จะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกนะ ผมก็บอกเธอแค่1ปีก็ดีมากแล้ว ขนาดในหนังที่เราดูกันยังเป็นแฟนกันแค่วันเดียวเอง แต่นี่ตั้ง1ปีผมก็ดีใจแล้ว แล้วเขาก็ตอบตกลงเป็นแฟนกับผมแล้วเธอก็บอกผมว่าถ้าฉันกลับจีนคุณต้องหาแฟนใหม่นะฉันไม่อยากให้คุณเสียใจเพราะยังไงเราก็แต่งงานกันไม่ได้ที่บ้านของฉันบังคับให้แต่งงานกับคนจีนด้วยด้วยกันแล้วต้องเป็นคนภาคเหนือเหมือนกันกับฉัน) ผมก็บอกเธอต่อให้คุณกับจีนผมก็จะไม่มีแฟนใหม่หรอกถึงคุณจะแต่งงานกับคนอื่นแต่ผมก็จะรักคุณคนเดียว(จริงๆคือไม่มีใครเอา555)
ผมรู้ว่าผมกับเธอมีเวลาอยู่ด้วนกันแค่1ปีผมเลยเต็มที่กับความรักมากเธออยากไปไหนผมก็พาไป ผมไม่เคยทิ้งให้เธออยู่คนเดียว แต่แล้ววันนึงเธอกะเริ่มไม่ค่อยคุยกับผมเริ่มเฉยชากับผม ตอนนั้นเธอเริ่มฝึกงานเลิกดึกผมก็นั่งรอเธอตั้งแต่เลิกเรียนจนกว่าเธอจะกลับมาหอผมถึงจะสบายใจ ทุกวันผมจะนั่งรอเธอพร้อมข้าวกล่องเพราะผมรู้เธอคงเหนื่อยคงอยากพักผ่อนเลยไม่ว่างที่จะตอบแชทผม เวลาเธอเลิกงานผมก็จะชอบโทรไปหาเขา ว่าหิวมั้ยเหนื่อยรึป่าว เพื่อเช็คว่าเขาปลอดภัย แต่เธอบอกผมว่าทำไมชอบโทรตามฉันไม่มีคนอื่นหรอกมันน่ารำคาญนะ(ผมก็เสียใจนะตอนนั้นสิ่งที่ผมทำเพื่อเขาแต่เขากับมองอีกแบบ)
หลังจากผมก็เลยเซอร์ไพรส์เธอด้วยการใช้เทียนจุดไฟเรียงเป็นตัวอักษรว่ารักเธอพร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ตอนรั้นเธอดีใจมากแต่เธอก็ยังเหมือนเดิม ตอนนั้นผมคิดหนักมากผมก็รู้แล้วความรักของผมใกล้จะจบแล้วผมเริ่มมีน้ำตานี่คือน้ำตาครั้งแรกที่ผมมีตั้งต่ที่ผมโตมา ทันใดนั้นเธอก็โทรเรียกผมไปคุยข้างล่างหอพักเธอเห็นผมร้องไห้เธอก็ด่าผมว่าเป็นผู้ชายทำไมร้องไห้ เขาก็โกรธแล้วไปหาเพื่อนเขาแล้วให้เพื่อนเขาส่งข้อความมาบอกเลิกผม ผมพยายามยื้อขอโอกาสเธออีกครั้ง แต่เมื่อเจอข้อความของเพื่อนประโยคนี้ผมเลยต้องยอมเลิก "ทำไมเห็นแก่ตัวแบบนี้ไม่อยากเห็น n มีความสุขหรอ"
ผมเคยคิดว่าเรามีเลาอยู่ด้วยกันตั้ง 1 ปี กลายเป็นว่าจบใน 1เดือนครึ่ง เราเลิกกันปลายเดือนตุลาคม
หลังจากนั้น3วันผมไปคุกเข่าเอาดอกกุหลาบขอเคาคืนดีที่สระว่ายน้ำแต่เขาไม่ยอมรับดอกกุหล่บแถมจะปาทิ้งแต่เพื่อนๆห้ามเขาไว้ แต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มไปยุ่งกะผู้ชายคนอื่นต่อหน้าผมเธอเริ่มไปเกาะแขนคนนู้น กอดคอคนนี้ต่อหน้าผมทั้งๆที่ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยทำนิสัยแบบนี้ผมเลยคิดว่าที่เธอทำเธออยากให้ผมเกลียดเขา อยากให้เลิกรักเพราะเขาจะกงับจีนรึป่าว หลังจากนั้นทุกเช้าผมก็ทำแซนวิทให้เธอโดยฝากเพื่อนคนจีนที่ฝึกงานที่เดียวกับเธอไปให้ทีแรกผมก็นึกว่าเธอจะไม่กินแต่เธอก็ยอมกินผมทำแบบนี้ไปปรัมาณ1เดือน เพื่อนผมก็บอกผมเลิกโง่ได้แล้วจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรเขาไม่ได้รักมุงแล้วยอมรับความจริงสักที สุดท้ายผมก็เลยเลิกทำผมก็เลยอยากลองแชทไปคุยกับเธอดูกลายเป็นว่าตั้งแต่นั้นผมโดนเธอบล๊อคทุกอย่าง ตอนนี้เธอตัดขาดกับผมแล้วเราไม่คุยกันอีก เจอหน้าผมเขาก็ไม่มองไม่คุยกับผมจนตอนนี้ผมตัดใจเลยไม่พูดอะไรกับเธออีก แปลกนะเราใช้เวลาตั้งมากมายเพื่อกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน เพื่อนทุกคนบอกผมว่า"มุงน่ะทำเต็มที่แล้ว ใครๆที่เห็นคู่เขาก็อิจฉา n ที่แฟนดูแลดีแบบ" แต่ตอนนี้ผมแค่อยากรู้สาเหตุที่แท้จริงที่เธอเลิกกับผมเพราะหมดใจ หรือไม่อยากให้เราเสียใจมากเวลาจากกัน
มีแฟนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนแล้วโดนบอกเลิก"เพราะเขาหมดรัก" หรือเพราะว่าเรา "แต่งงานกันไม่ได้"
ช่วงเดือนพฤษภาคม มหาลัยให้ปี1ทุกคนเรียนซะมเมอร์ครับผมก็เข้าเรียนปกติก็ผมเป็นคนตลกอ่ะนะเลยเข้ากับเพื่อนง่ายมีเพื่อนหลายคน แต่พอปิดเทอมช่วงเดือนกรกฎาคม เพื่อนๆผมต่างกับบ้านกันหมดที่หอพักแทบจะไม่มีคนเลยช่วงนั้นผมเหงามากครับ ผมเลยต้องหาอะไรทำแก้เหงาเลยไปสมัครเป็นคณะกรรมการหอพัก ช่วงนันก็มีนักศึกษาจีนกำลังจะเข้ามาพักที่หอในทางคณะกรรมการหอพักก็เตรียมการต้อนรับ แต่ว่าไม่มีใครพูดจีนได้เลยโชคดีที่เพื่อนผมมีเพื่อนเป็นคนจีนชื่อ n (นามสมมุติ) เพื่อนผมเลยให้ n มาช่วย นั่นแหละครับคือจุดเริ่มต้นที่ผมและ n ได้รู้จักกัน หลังจากนั้นผมกับ n ก็ร่วมงานกันหลายครั้ง ความสนิทของเราเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ (ช่วงนั้นเธอพึ่งจะเลิกกับแฟนที่จีนพอดี) เราทำงานด้วยกัน เล่นกีฬาด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนเพื่อนๆผมกับเธอแซวว่าเป็นแฟนกันแต่ผมกับเธอก็ตอบไปว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน จนช่วงเดือน กันยายน ผมก็ชวนเธอไปดูหนังเนื่องแฟนเดย์ ระหว่างที่ดูผมก็พูดกับเธอว่า"พระเอกนี่เหมือนผมเลยไม่มีสนใจเหมือนกัน" เขาก็ตอบว่า "ไม่เหมือนหรอก เธอยังมีฉัน ฉันจะไม่ทิ้งเธอให้อยู่คนเดียวหรอก" ตอนนั้นหัวใจผมเต้นแรงมากผมอยากจะร้องไห้แล้วไปกอดเธอ แต่ก็เก็บไว้ในใจแหละ ตอนนั้นผมก็เริ่มรู้ตัวว่าผมชอบเธอ วันที่19กันยา เป็นวันเกิดผมก็ไม่มีอะไรพิเศษผมก็ไม่ได้ของขวัญเหมือนทุกปี แต่ของขวัญที่ฟ้ามอบให้ผมคือวันที่20 วันนั้นตอนเดินไปกินข้าว เวลาประมาณ 5ทุ่ม n ถามผมว่า "เคยคิดมั้ยว่าจะแต่งงานตอนอายุเท่าไหร่" ผมก็ตอบเธอไป "ไม่รู้สิผมไม่เคยคิดเลยเพราะผมไม่เคยมีแฟน" ผมก็ถามเธอกลับ เธอก็ตอบว่า "อยากแต่งงานตอน อายุ28 " ผมก็บอกเธอไปว่า "งั้นผมก็คงแต่งงานตอนอายุ27 เพราะคุณก็อายุ28พอดี" หลังจากนั้นผมก็ขอเธอเป็นแฟน เธอก็บอกว่าเธอจะไม่เสียใจหรอฉันอยู่ที่นี่แค่1ปีแล้วก็จะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกนะ ผมก็บอกเธอแค่1ปีก็ดีมากแล้ว ขนาดในหนังที่เราดูกันยังเป็นแฟนกันแค่วันเดียวเอง แต่นี่ตั้ง1ปีผมก็ดีใจแล้ว แล้วเขาก็ตอบตกลงเป็นแฟนกับผมแล้วเธอก็บอกผมว่าถ้าฉันกลับจีนคุณต้องหาแฟนใหม่นะฉันไม่อยากให้คุณเสียใจเพราะยังไงเราก็แต่งงานกันไม่ได้ที่บ้านของฉันบังคับให้แต่งงานกับคนจีนด้วยด้วยกันแล้วต้องเป็นคนภาคเหนือเหมือนกันกับฉัน) ผมก็บอกเธอต่อให้คุณกับจีนผมก็จะไม่มีแฟนใหม่หรอกถึงคุณจะแต่งงานกับคนอื่นแต่ผมก็จะรักคุณคนเดียว(จริงๆคือไม่มีใครเอา555)
ผมรู้ว่าผมกับเธอมีเวลาอยู่ด้วนกันแค่1ปีผมเลยเต็มที่กับความรักมากเธออยากไปไหนผมก็พาไป ผมไม่เคยทิ้งให้เธออยู่คนเดียว แต่แล้ววันนึงเธอกะเริ่มไม่ค่อยคุยกับผมเริ่มเฉยชากับผม ตอนนั้นเธอเริ่มฝึกงานเลิกดึกผมก็นั่งรอเธอตั้งแต่เลิกเรียนจนกว่าเธอจะกลับมาหอผมถึงจะสบายใจ ทุกวันผมจะนั่งรอเธอพร้อมข้าวกล่องเพราะผมรู้เธอคงเหนื่อยคงอยากพักผ่อนเลยไม่ว่างที่จะตอบแชทผม เวลาเธอเลิกงานผมก็จะชอบโทรไปหาเขา ว่าหิวมั้ยเหนื่อยรึป่าว เพื่อเช็คว่าเขาปลอดภัย แต่เธอบอกผมว่าทำไมชอบโทรตามฉันไม่มีคนอื่นหรอกมันน่ารำคาญนะ(ผมก็เสียใจนะตอนนั้นสิ่งที่ผมทำเพื่อเขาแต่เขากับมองอีกแบบ)
หลังจากผมก็เลยเซอร์ไพรส์เธอด้วยการใช้เทียนจุดไฟเรียงเป็นตัวอักษรว่ารักเธอพร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ตอนรั้นเธอดีใจมากแต่เธอก็ยังเหมือนเดิม ตอนนั้นผมคิดหนักมากผมก็รู้แล้วความรักของผมใกล้จะจบแล้วผมเริ่มมีน้ำตานี่คือน้ำตาครั้งแรกที่ผมมีตั้งต่ที่ผมโตมา ทันใดนั้นเธอก็โทรเรียกผมไปคุยข้างล่างหอพักเธอเห็นผมร้องไห้เธอก็ด่าผมว่าเป็นผู้ชายทำไมร้องไห้ เขาก็โกรธแล้วไปหาเพื่อนเขาแล้วให้เพื่อนเขาส่งข้อความมาบอกเลิกผม ผมพยายามยื้อขอโอกาสเธออีกครั้ง แต่เมื่อเจอข้อความของเพื่อนประโยคนี้ผมเลยต้องยอมเลิก "ทำไมเห็นแก่ตัวแบบนี้ไม่อยากเห็น n มีความสุขหรอ"
ผมเคยคิดว่าเรามีเลาอยู่ด้วยกันตั้ง 1 ปี กลายเป็นว่าจบใน 1เดือนครึ่ง เราเลิกกันปลายเดือนตุลาคม
หลังจากนั้น3วันผมไปคุกเข่าเอาดอกกุหลาบขอเคาคืนดีที่สระว่ายน้ำแต่เขาไม่ยอมรับดอกกุหล่บแถมจะปาทิ้งแต่เพื่อนๆห้ามเขาไว้ แต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มไปยุ่งกะผู้ชายคนอื่นต่อหน้าผมเธอเริ่มไปเกาะแขนคนนู้น กอดคอคนนี้ต่อหน้าผมทั้งๆที่ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยทำนิสัยแบบนี้ผมเลยคิดว่าที่เธอทำเธออยากให้ผมเกลียดเขา อยากให้เลิกรักเพราะเขาจะกงับจีนรึป่าว หลังจากนั้นทุกเช้าผมก็ทำแซนวิทให้เธอโดยฝากเพื่อนคนจีนที่ฝึกงานที่เดียวกับเธอไปให้ทีแรกผมก็นึกว่าเธอจะไม่กินแต่เธอก็ยอมกินผมทำแบบนี้ไปปรัมาณ1เดือน เพื่อนผมก็บอกผมเลิกโง่ได้แล้วจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรเขาไม่ได้รักมุงแล้วยอมรับความจริงสักที สุดท้ายผมก็เลยเลิกทำผมก็เลยอยากลองแชทไปคุยกับเธอดูกลายเป็นว่าตั้งแต่นั้นผมโดนเธอบล๊อคทุกอย่าง ตอนนี้เธอตัดขาดกับผมแล้วเราไม่คุยกันอีก เจอหน้าผมเขาก็ไม่มองไม่คุยกับผมจนตอนนี้ผมตัดใจเลยไม่พูดอะไรกับเธออีก แปลกนะเราใช้เวลาตั้งมากมายเพื่อกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน เพื่อนทุกคนบอกผมว่า"มุงน่ะทำเต็มที่แล้ว ใครๆที่เห็นคู่เขาก็อิจฉา n ที่แฟนดูแลดีแบบ" แต่ตอนนี้ผมแค่อยากรู้สาเหตุที่แท้จริงที่เธอเลิกกับผมเพราะหมดใจ หรือไม่อยากให้เราเสียใจมากเวลาจากกัน