ก่อนหน้านี้..ไม่มี..เรื่องกลุ้มใจเรากินแหลกอะไรที่กินได้เรากินร้านอาหารหรือที่ไหนก็กิน
..แต่ตอนนี้มีเรื่องเครียดมากๆ กินอะไรไม่ลงมันเหมือนคนกลืนไม่ลง แต่จำเป็นต้องกินเพราะถ้าเราไม่กินข้าวตามเวลาใจจะสั่น
บางทีเห็นคนนั่งกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยก็แอบมองเราอยากกินบ้างแต่มันกลืนไม่ลง กินได้แค่ไม่เกิน10ช้อน ฝืนสุดๆ
หรือเห็นใครโพสรูปอาหารเราแอบอิจฉาเบาๆ เราอยากกลับไปกินได้บ้าง
เรื่องเครียดของเราเมื่อไหร่จะจบเสียที บางทีแอบร้องไห้คนเดียวไม่รู้จะบอกใครได้
มีใครเป็นแบบเราบ้างเข้ามาคุยกันหน่อยเผื่อหายเครียด
ปล.ไม่ได้เป็นโรคอะไรนะคะ เครียดเกี่ยวกัยเรื่องครอบครัว
แอบอิจฉาเวลาคนที่กินอาหารได้อร่อยมั้ย
..แต่ตอนนี้มีเรื่องเครียดมากๆ กินอะไรไม่ลงมันเหมือนคนกลืนไม่ลง แต่จำเป็นต้องกินเพราะถ้าเราไม่กินข้าวตามเวลาใจจะสั่น
บางทีเห็นคนนั่งกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยก็แอบมองเราอยากกินบ้างแต่มันกลืนไม่ลง กินได้แค่ไม่เกิน10ช้อน ฝืนสุดๆ
หรือเห็นใครโพสรูปอาหารเราแอบอิจฉาเบาๆ เราอยากกลับไปกินได้บ้าง
เรื่องเครียดของเราเมื่อไหร่จะจบเสียที บางทีแอบร้องไห้คนเดียวไม่รู้จะบอกใครได้
มีใครเป็นแบบเราบ้างเข้ามาคุยกันหน่อยเผื่อหายเครียด
ปล.ไม่ได้เป็นโรคอะไรนะคะ เครียดเกี่ยวกัยเรื่องครอบครัว