จะเห็นได้ว่าหลังจากที่ละครตอนแรกออนแอร์ ก็เกิดกระแสสิพากวิจารณ์กันมากมาย แต่วันนี้จะขอหยิบยกประเด็นที่มีคนตั้งคำถามมากมายอยู่เหมือนกัน คือ พระเอกจะรักนางเอกได้อย่างไร  ถ้าเป็นคุณจะรักคนที่ฆ่าแฟนเราตายได้หรือไม่ ซึ่งประเด็นนี้เป็นประเด็นที่น่าสนใจดี  เพราะเปิดเรื่องมา ep แรก เราก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกเกลียดที่พระเอกมีต่อนางเอก มันไม่ใช่แค่ความโกรธ แต่เป็นความเกลียดชัง ซึ่งความรู้สึกนี้ยากนักที่จะแปรเปลี่ยนเป็นความรัก มันเป็นไปได้ยากแต่ไช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ และความรักของทั้งคู่จะไม่มีวันเกิดขึ้นถ้าหากนางเอกจะรู้สึกเกลียดพระเอกสักนิดเวลาที่โดนเขากระทำ แต่นี่ไม่ใช่ จีราวัจน์ไม่เคยโกรธหรือเกลียดสาธิต ความรู้สึกผิดในใจทำให้จีราวัจน์เข้าใจในทุกการกระทำ ทุกคำพูดของเขา ยิ่งหลังจากที่ได้อ่านสมุดบันทึกของติวดีแล้วยิ่งทำให้นางเอกรู้สึกผิดมากกว่าเดิม สงสารและเห็นใจพระเอกมากกว่าเดิม และอาจจะแอบอิจฉาติวตีที่ได้รับความรักมากล้นจากผู้ชายคนนี้ในขณะที่เธอได้รับแต่ความเกลียดชัง เธอพยายามปกป้องเขา หลายๆเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งคู่ต้องติดอยู่ด้วยกันมันทำให้สาธิตได้เห็นจีราวัจน์ในมุมที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน และมันทำให้เขาสับสนกับตัวเองว่าควรจะรู้สึกอย่างไรกับผู้หญิงคนนี้ดี(ซึ่งหมากถ่ายทอดอารมณ์นี้ได้ดีมากๆ ทำให้เรารับรู้ได้ถึงความอึดอัด สับสนในใจ)แม้จะยังไม่ใช่ความรักแต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้หลงเหลือความเกลียดชังในหัวใจอีกต่อไปแล้ว
            บางคนอาจจะสงสัยว่าพระเอกจะรักคนที่ฆ่าแฟนตัวเองตายได้อย่างไร เพราะพล็อตมาแบบนี้ถ้าบทหาเหตุผลมารองรับที่สมเหตุสมผลไม่มากพอก็อาจจะโดนว่าเอาได้ง่ายๆ เรื่องนี้หาเหตุผลมาซับพอร์ตได้ดี คือนางเอกโดนวางยามา มันไม่ใช่อุบัติเหตุที่เกิดจากความประมาท อีกทั้งติวดีก็ไม่ได้ยืนอยู่บนฟุตบาธนางลงมายืนบนถนนเพราะตอนแรกเข้าใจว่าแท็กซีจะจอดรับแล้วจีราวัจน์ก็ดันขับตามแท็กซี่คันนี้มาติดๆ ทำให้เบรคไม่ทัน ดังนั้นความสมเหตุสมผลตรงนี้มันทำให้คนดูไม่รู้สึกผิดที่จะเชียร์ให้ทั้งคู่รักกัน เพราะคนดูรู้แบล็คกราวน์ชีวิตของนางเอกและรู้สาเหตุของอุบัติเหตุครั้งนั้น ตอนนี้เหลือแค่ลุ้นว่าเมื่อไหร่พระเอกจะรู้ความจริงข้อนี้ก็เท่านั้น