คือ จขกท.ได้มีโอกาสไปเที่ยวฮ่องกงเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แล้วดันทำกระเป๋าตังค์หายก่อนเข้า ตม. ฮ่องกง มานึกได้อีกทีก็หลังผ่าน ตม.มาแล้ว ช่วงจังหวะที่รอรับกระเป๋าตรงสายพาน ซึ่งกว่าจะได้คืนนี่ลำบากลำบนมากกกกกมาย เลยคิดว่าอยากจะแชร์เรื่องราวลงโซเชียลบ้าง อย่าสงสัยว่าทำไมถึงเพิ่งจะมาเขียน คือตั้งแต่กลับมาวันที่ 14 เที่ยงคืน ตอนเช้าก็ทำงานต่อเลย สตรองงงไปอี๊ก วันอื่นก็ไม่ว่างจริงจัง งั้นวันนี้จะเขียนว่าไปทำยังไงอิท่าไหนกระเป๋าตังค์ถึงได้หาย และทำยังไงถึงจะได้กระเป๋าตังค์คืน ก็หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่เพื่อนๆ กันไม่มากก็น้อยนะฮะ ฝอยมาเยอะละ เข้าเรื่องเลยดีกว่าเนอะ
จขกท. ไปฮ่องกง ด้วยสายการบิน Emirates flight EK384 วันที่ 11 ก.พ. ที่ผ่านมา ไปถึงฮ่องกงก็ตอนเย็นๆ เกือบจะค่ำแล้ว อย่าถามเวลาว่ากี่โมงเพราะนี่จำไม่ได้จริงๆ สังเกตมั้ยว่าพื้นฐาน จขกท. เป็นคนขี้ลืมมาก 55+ นอกเรื่องอีกละ คืองี้ พอเครื่องไปถึงสนามบินปลายทางก็ดันปวดท้องตุ่ยๆ หลังเครื่องลงปุ๊ปเลยรีบนั่งรถไฟฟ้าไปหา ตม. ตามเสต็ป จขกท. ไม่เคยมาฮ่องกงมาก่อนก็ไปถามหาห้องน้ำกับประชาสัมพันธ์ เค้าก็บอกว่าโน่นน่ะ ยูเดินตรงไปทางนั้นเลยนะ ห้องน้ำอยู่ on the right corner เดินอีกนิดก็เจอแล้ว เราก็รีบพุ่งไปเลย เพราะความตุ่ยมันพีคขึ้นมาแล้ว ซึ่งบริเวณห้องน้ำเนี่ย จะอยู่หน้าด่าน ตม. ที่เค้าต่อคิวกันเยอะๆอ่ะ และประชาสัมพันธ์ก็อยู่แถวนั้น ไม่ได้ไกลกันเลย
เรื่องมันเกิดเอาตอนนี้ ตอนนั่งทำพิธีในห้องน้ำอ่ะ ด้วยความที่ว่ากระเป๋าตังค์มันหนามาก เวลาถอดกางเกงแล้วมันก็เกะกะรำคาญสุดๆ จขกท.เลยตั้งวางไว้บนที่วางทิชชู่ ตามรูป (ถ่ายตอนขากลับ เอามาประกอบเรื่องราว)
ทำธุระเสร็จสบายใจ โล่งงง โล่งเรือหายเลยโว้ย! เลยเดินชิลๆ ออกมาจากห้องน้ำ เกี่ยวก้อยแฟนไปหา ตม. กัน หารู้ไม่ว่าหายนะบังเกิดขึ้นแล้ว หลังผ่าน ตม. มาได้เค้าจะให้ใบเล็กๆ มาใช่มะ มันจะบอกว่าเราเข้ามาวันไหน เค้าอนุญาตให้เราอยู่ถึงวันไหน นั่นแหละ คือจะเอาใบนั้นเก็บใส่ในกระเป๋าสตางค์ กะว่าไปถึงโรงแรมแล้วค่อยเอามาเย็บใส่ passport อีกที พอคลำๆดูกางเกงด้านหลัง เอ๊า ไม่มีนี่หว่า ไหนลองดูในเป้ซิ เอ๊า ก็ไม่มีเหมือนกัน (จะมีได้ไงลืมไว้ในห้องน้ำ) ความระลึกชาติได้เริ่มมาแล้ว เลยหันไปบอกแฟนหน้าซีดๆ ว่าเธอๆ เราลืมกระเป๋าตังค์ในห้องน้ำอ่ะ ซึ่งนางก็ไม่มีคำตอบให้เหมือนกันว่าจะทำยังไงดี เพราะนี่คือการเที่ยวเมืองนอกของเราทั้งคู่ด้วย (ข้ามชายแดนไปซื้อของนี่ไม่นับนะ) ตอนนั้นตระหนักได้เลยว่าความซวยบังเกิดแล้ว จขกท. เลยกลับหลังหันไปหา ตม. ที่นั่งอยู่เค้าเตอร์ริมสุด คนน้อยสุด อธิบายนางว่าชั้นลืมกระเป๋าตังค์นะ ทำไงดี นางก็ชี้ส่งๆ ไปที่ จนท. หญิงนางนึงที่ยืนอยู่แถวนั้น เลยรีบสับขาไปหานางแล้วเล่าใหม่อีกรอบ นางว่าชั้นเป็น จนท. ก็จริงแต่เป็นของอีกส่วนงานนึง ไม่ได้เกี่ยวกับการหาของหาย แต่เดี๋ยวชั้นพาไปหาคนที่จะช่วยพวกยูให้นะ นางก็เดินนำไปข้างในตรงโซนสายพาน มันจะมีเค้าเตอร์ประชาสัมพันธ์ของสายการบินอยู่ มาส่งแล้วนางก็กลับเลย จขกท. เลยพุ่งไปหาลุงคนนึงที่อยู่ในเค้าเตอร์นั้น เล่าให้ลุงฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ลุงก็ถามว่ามากับสายการบินอะไร เราก็ตอบไปว่า Emirates ลุงบอกยูไปเคาเตอร์ 4 นะ สายการบินอยู่ตรงนั้นแล้วบอกทาง แต่คือ ฟังไม่ออกเลย จขกท. คงทำหน้าเอ๋อแดรกขั้นสุด ลุงเลยสะบัดหัวแล้วเดินนำทางเองเลย ก็เลยอ๋อออ มันก็แค่อ้อมไปด้านหลังนี่เอง ลุงเดินจากไป จขกท. ก็เข้าไปถามพนักงานชายที่ดูลุงๆ และหญิงอวบๆ 2 คนที่เค้าเตอร์นั้น
จขกท. : รบกวนขอความช่วยเหลือหน่อยครับ พอดีว่า ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ที่ห้องน้ำก่อนเข้า ตม. ไม่ทราบว่าพอจะช่วยอะไรได้บ้างครับ
พนักงาน : (หันมามองหน้ากันเอง อิลุงส่ายหัวเบาๆ จากนั้นหญิงอวบเลยตอบกลับมาว่า) ขอโทษนะคะ ช่วยไม่ได้จริงๆค่ะ
แล้วนางก็เงียบ ปิดการสนทนา จบ!? แล้วไปคุยกับนักท่องเที่ยวคนอื่นต่อ จขกท. ถึงกับงง- คือพวก mung จะเอายังงี้จริงๆหรอเนี่ย ไม่ช่วยแถมเมินใส่อีก จขกท. เลย excuse me ไป 2-3 รอบก็ไม่หัน เลยตัดสินใจพุ่งเข้าชาร์จโดยการเดินไปจับต้นแขนนางหญิงอวบแล้วเขย่า แบบเบาๆเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่นางก็ไม่สนใจจ้าาา นางคุยต่อกับ นทท. คนอื่นอย่างเฉยเมย จังหวะนั้นหน้ามืดมาก อารมณ์แบบกูจะทำยังไงดีวะ nobody can’t help me จริงๆ บังเอิญ เค้าเตอร์ถัดมาจากลุงและหญิงอวบ 2-3 เค้าเตอร์ มีตี๋น้อยหน้าตาดียืนอยู่ เลยตัดสินใจเข้าไปขอความช่วยเหลืออีกรอบ เป็นไงเป็นกัน
จขกท : excuse me แล้วเล่ารีรันอีกรอบ
ตี๋ : อ๋อ คุณต้องติดต่อเค้าเตอร์ 4 ที่อยู่ข้างๆเนี่ยนะครับ เพราะเค้าน่าจะช่วยเหลือคุณได้
จขกท : ไปมาแล้วจ้ะ อิ 2 คนนั้นบอกว่าช่วยอะไรไม่ได้
ตี๋ : ห้ะ จริงหรอ (ตี๋พูดแล้วเลิกคิ้วสูง ชะเง้อมองไปทางเค้าเตอร์ 4 แล้วนางก็จดๆอะไรไม่รู้ใส่กระดาษมา) เอานี่ไป เป็น เบอร์ lost & found ของสนามบินนะ คุณเดินไปทางนั้น ตรงกำแพงจะมีโทรศัพท์สีขาวให้โทรฟรี โทรไปตามเบอร์นี้ แล้วบอกเค้าว่าของหาย เค้าน่าจะช่วยคุณได้
จขกท. ขอบคุณเค้าแล้วหันไปบอกแฟนให้ไปเอากระเป๋าที่สายพานก่อน ตี๋คงเห็นว่าเราเป็นคนไทยก็เลยพูดไทยออกมาเลย จังหวะนั้น จขกท. ไม่มีอารมณ์ surprise เรื่องที่เค้าพูดไทยได้ ก็คุยกับตี๋นิดหน่อยเรื่องโทรศัพท์ แล้วก็พุ่งไปเลย เบอร์ที่ตี๋ให้มาคือเบอร์นี้ฮะ
21822018
เดินมาถึงโทรศัพท์ ก็กดเบอร์ตามนี้ไปเลย ปลายสายรับปุ๊ปเราก็คุยเลย รีรันใหม่อีกรอบ เค้าก็บอกรอแปปนะ เดี๋ยวส่ง จนท. ไปหา เราก็รอสาย ซักพักนึงเค้าก็ตอบกลับมาว่า จนท. เราไปหาแล้วแต่ไม่เจออะไรเลยนะ เราก็ไม่ยอม ไหนคุณลองไปหาอีกทีซิ ห้องน้ำก่อนเข้า ตม. เยื้องเค้าเตอร์ประชาสัมพันธ์ มันจะไม่มีเป๋าตังค์จริงๆหรอ เค้าบอกไม่มีจริงๆ เลยบอกทำไง เค้าก็บอกงั้นคุณเอางี้ คุณลองมายื่นเรื่องที่ Lost & Found ก่อนนะ แล้วก็รอ เผื่อหาเจอ ทางมาก็ Terminal 2 หลังจากโซน Baggage Reclaim แล้วก็เดินตามป้ายมาเลย เราก็โอเค ก่อนวางสายเลยถามเค้าว่าคุณชื่ออะไร เค้าบอกว่าชื่อ Kanet เราก็งั้นได้ เดี๋ยวเราเจอกันนะ Kanet บาย วางสายปึ้ง
กลับหลังหันสับขาไปหาแฟน บอกเราไปกันเถอะ ชั้นรู้ว่าเราต้องไปที่ไหนต่อ ก็ลากกระเป๋าสวยๆออกมา ก่อนออกจากโซน Baggage Reclaim ก็เห็นดง รปภ. ยืนอยู่ เราก็ไม่ยอมแพ้พุ่งไปถามเค้าอีกรอบว่าชั้นเจอเรื่องแบบนี้มานะทำไงดี เค้าก็บอกช่วยอะไรพวกยูไม่ได้จริงๆ ไป Lost & Found เหอะ งั้นโอเค ยอม เดินสับขาฉับๆ ไป Lost & Found โลด
ทางมา Lost & Found ก็ไม่ได้ยากอะไรฮะ ออกจากโซนรับกระเป๋าก็เดินตามป้ายมาเลย ป้ายตัวเบอเร่อมาก ไม่หลงแน่นอน ถึง terminal 2 ก็ขึ้นบันไดเลื่อนไปอีกชั้น เดินตรงไปเรื่อยๆ เลี้ยวซ้ายปุ๊บก็จะเจอ Lost & Found
ไปถึง จขกท. เริ่มมีอาการหอบ คือสับขามาอย่างเร็วและเหนื่อยมาก เลยไปถามหน้าเค้าเตอร์ Who’s Kanet? เสียงและหน้าเหวี่ยงแลเหมือนเมียมาตามผัวกลับบ้านมาก ตี๋ใส่แว่นด้านหน้าก็แสดงตัวว่านี่ฉันเอง Kanet ไง คุณเอาเอกสารด้านหน้าไปกรอกเพื่อยื่นเรื่องก่อนนะ จขกท. เลยกรอกตามนั้น ส่งเสร็จแล้วนางก็หายไปด้านหลัง เหลือผู้ชายอีกคนอยู่หน้าเค้าเตอร์แทน
15 นาที ผ่านไป คุณผู้ชายเลยเรียกเรามาคุย เราเหลือบมองป้ายพนักงาน เค้าชื่อ Jackkie เค้าบอกว่า
Jackkie : เราเจอกระเป๋าเงินคุณแล้วนะครับ
จขกท : จริงหรอ (ทำหน้าดีใจสุดๆ) เจอที่ไหนอ่ะ
Jackkie : ห้องน้ำตามที่คุณเล่ามานั่นแหละครับ แต่ก่อนอื่น เราต้องขอตรวจสอบกระเป๋าคุณก่อน เพราะในนั้นมีทั้งเงินฮ่องกงและเงินไทย ต้องให้ทาง customs เราตรวจก่อนนะครับ กว่าจะได้ก็คงราวๆ 4 ทุ่มครึ่ง
จขกท : ทำไมนานขนาดนั้นล่ะครับ
Jackkie : ก็อย่างที่บอก ต้องให้ customs เราดูก่อน คุณมีเงินไทยเยอะ แต่เงินฮ่องกงมีแค่ราวๆ 1,000 HKD เอง
จขกท : เอาใหม่ซิ มีเท่าไหร่นะ
Jackkie : บลาๆๆๆๆ (จังหวะนี้ จขกท. หูอื้อ คือตกใจมาก ถ้าเค้าพูดแบบนี้จริงๆ คือเงินเราหายนะโว้ย)
แล้วนางก็เขียนใส่กระดาษมา ยืนยันอีกที อย่างที่เห็น
จขกท : เห้ย ไม่ใช่นะ เงินฮ่องกงชั้นต้องมี 2000 เหรียญ คือแบงค์ 500 มี 4 ใบ แล้วตอนนี้มันเหลืออยู่ 2 ใบได้ยังไง นี่ๆๆ (ลากแฟนมา เอากระเป๋าตังค์แฟนให้ดู) ชั้นไปแลกเงิน HKD พร้อมกันกับเพื่อนที่ไทย จำนวนเท่าๆ กัน เป็นไปไม่ได้ที่จะมีแค่แบงค์ 500 สองใบนะ
Jackkie : เสียใจจริงๆ เราเจอแค่นี้ครับ แล้วคุณต้องรอถึง 4 ทุ่มครึ่งถึงจะมารับคืนได้ ผมแนะนำให้คุณค่อยกลับมาใหม่ครับ
จขกท : แล้วที่นี่ปิดถึงกี่โมงครับ
Jackkie : midnight ครับ
จขกท : โอเค ขอบคุณมากๆ
จบ จขกท. เดินมาโซฟาที่อยู่ด้านหน้า นั่งลง แล้วปล่อยโฮเลยฮะ คือนับตั้งแต่เครื่องลง ยันตอนนั้นจะ 2 ทุ่มแล้ว ยังไม่ได้ออกจากสนามบินเลย แพลนที่จะเที่ยวช่วงกลางคืนพังหมด เงินหายอีก อารมณ์ตอนนั้นมันเหมือนขึ้นมาถึงคอหอย แล้วต้องพุ่งออกมา กลั้นไม่อยู่จริงๆ กว่า 2 ชั่วโมงที่ต้องวิ่งวุ่นทั้งสนามบิน ทั้งรายละเอียดยิบย่อยที่ไม่ได้พูดถึง บวกความเหนื่อยความท้อที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นตัวอักษร ก็คงทำให้ผู้อ่านไม่สามารถอินได้ แต่ จขกท. บอกได้เลยว่าตอนนั้นเฟลสุดๆ เหมือนพาแฟนมาลำบากด้วย ตอนนั้นแฟนก็ช่วยเราปลอบใจ บอกไม่เป็นไร เงินแค่นั้นหาใหม่ก็ได้ ไม่หายไปทั้งกระเป๋าก็ดีเท่าไหร่แล้ว เรื่องเงินถ้าไม่มีเค้าก็ให้เราได้ ทำให้ จขกท. โอเคขึ้นมาบ้าง บอกแฟนว่านี่ต้องรอ 4 ทุ่มครึ่งนะ ทำไงดี หิวก็หิว สัมภาระเยอะแยะอีกแบบนี้ เลยตัดสินใจไปเช็คอินโรงแรมก่อน ที่ Tsim Sha Tsui แล้วค่อยกลับมาเอากระเป๋าตังค์ทีหลัง
หน้าตาป้ายหน้า Office Lost & Found มีเบอร์โทร เวลาเปิด-ปิด พร้อม
ปลอบประโลมกันซักพัก รวบรวมความ strong กลับมา เดินสับขาเหมือนเดิมกลับไปตรง Airport Express ซื้อตั๋วแบบไป-กลับ หน้าตาแบบในรูป เพื่อที่จะกลับมาที่นี่ตอน 4 ทุ่มครึ่ง
ตั๋ว AE ราคา 100 HKD ไม่รู้ถูกหรือแพง ซื้อๆไปก่อน อยากไปพักโรงแรม เหยียดขา แล้วลุยใหม่
จขกท. ขอจบเรื่องเลยละกัน สรุปว่าเราได้กระเป๋าตังค์คืนมาแหละฮะ เงินหายไป 1000 HKD จริงๆ แต่เงินไทยอยู่ครบเป๊ะ ก็ได้ทำการขอบคุณ Jackkie กับ Kanet ไปเป็นที่เรียบร้อย ในสนามบินจะมีให้บริการแลกเงินด้วย ก็เอาเงินไทยที่มีอยู่ไปแลกเพิ่ม ไม่ต้องสงสัยนะฮะว่าทำไมแลกน้อยจัง คือทริปนี้เน้นเดินกับปีนเขาล้วนๆ เรื่องช็อปปิ้งกับเที่ยวดิสนี่ย์ตัดออกไปเลย ทางเค้าก็คงสงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงแลกเงินมาน้อย
เรื่องนี้เลยอยากแชร์ให้ เพื่อเตือนสติทุกๆคน เรื่องหลงๆ ลืมๆ อะไรที่ไม่ใช่ในบ้านเมืองเราเนี่ย ไม่สนุกเลย และวิธีการติดตามหาของหายที่สนามบินฮ่องกง หลังจากลองทุกวิธี เชื่อเถอะว่าแค่โทร 21822018 เนี่ยเวิร์คสุด ฮ่าๆ
ก็หวังว่าจะเป็นประโยชน์ให้กับเพื่อนๆนักเดินทาง ไม่มากก็น้อย ขอบคุณและสวัสดีครับ
บอกเล่าประสบการณ์ ตามล่าหากระเป๋าตังค์ที่หายไป ณ สนามบินฮ่องกง จนได้คืน (หายก่อนเข้า ตม. ด้วย)
จขกท. ไปฮ่องกง ด้วยสายการบิน Emirates flight EK384 วันที่ 11 ก.พ. ที่ผ่านมา ไปถึงฮ่องกงก็ตอนเย็นๆ เกือบจะค่ำแล้ว อย่าถามเวลาว่ากี่โมงเพราะนี่จำไม่ได้จริงๆ สังเกตมั้ยว่าพื้นฐาน จขกท. เป็นคนขี้ลืมมาก 55+ นอกเรื่องอีกละ คืองี้ พอเครื่องไปถึงสนามบินปลายทางก็ดันปวดท้องตุ่ยๆ หลังเครื่องลงปุ๊ปเลยรีบนั่งรถไฟฟ้าไปหา ตม. ตามเสต็ป จขกท. ไม่เคยมาฮ่องกงมาก่อนก็ไปถามหาห้องน้ำกับประชาสัมพันธ์ เค้าก็บอกว่าโน่นน่ะ ยูเดินตรงไปทางนั้นเลยนะ ห้องน้ำอยู่ on the right corner เดินอีกนิดก็เจอแล้ว เราก็รีบพุ่งไปเลย เพราะความตุ่ยมันพีคขึ้นมาแล้ว ซึ่งบริเวณห้องน้ำเนี่ย จะอยู่หน้าด่าน ตม. ที่เค้าต่อคิวกันเยอะๆอ่ะ และประชาสัมพันธ์ก็อยู่แถวนั้น ไม่ได้ไกลกันเลย
เรื่องมันเกิดเอาตอนนี้ ตอนนั่งทำพิธีในห้องน้ำอ่ะ ด้วยความที่ว่ากระเป๋าตังค์มันหนามาก เวลาถอดกางเกงแล้วมันก็เกะกะรำคาญสุดๆ จขกท.เลยตั้งวางไว้บนที่วางทิชชู่ ตามรูป (ถ่ายตอนขากลับ เอามาประกอบเรื่องราว)
ทำธุระเสร็จสบายใจ โล่งงง โล่งเรือหายเลยโว้ย! เลยเดินชิลๆ ออกมาจากห้องน้ำ เกี่ยวก้อยแฟนไปหา ตม. กัน หารู้ไม่ว่าหายนะบังเกิดขึ้นแล้ว หลังผ่าน ตม. มาได้เค้าจะให้ใบเล็กๆ มาใช่มะ มันจะบอกว่าเราเข้ามาวันไหน เค้าอนุญาตให้เราอยู่ถึงวันไหน นั่นแหละ คือจะเอาใบนั้นเก็บใส่ในกระเป๋าสตางค์ กะว่าไปถึงโรงแรมแล้วค่อยเอามาเย็บใส่ passport อีกที พอคลำๆดูกางเกงด้านหลัง เอ๊า ไม่มีนี่หว่า ไหนลองดูในเป้ซิ เอ๊า ก็ไม่มีเหมือนกัน (จะมีได้ไงลืมไว้ในห้องน้ำ) ความระลึกชาติได้เริ่มมาแล้ว เลยหันไปบอกแฟนหน้าซีดๆ ว่าเธอๆ เราลืมกระเป๋าตังค์ในห้องน้ำอ่ะ ซึ่งนางก็ไม่มีคำตอบให้เหมือนกันว่าจะทำยังไงดี เพราะนี่คือการเที่ยวเมืองนอกของเราทั้งคู่ด้วย (ข้ามชายแดนไปซื้อของนี่ไม่นับนะ) ตอนนั้นตระหนักได้เลยว่าความซวยบังเกิดแล้ว จขกท. เลยกลับหลังหันไปหา ตม. ที่นั่งอยู่เค้าเตอร์ริมสุด คนน้อยสุด อธิบายนางว่าชั้นลืมกระเป๋าตังค์นะ ทำไงดี นางก็ชี้ส่งๆ ไปที่ จนท. หญิงนางนึงที่ยืนอยู่แถวนั้น เลยรีบสับขาไปหานางแล้วเล่าใหม่อีกรอบ นางว่าชั้นเป็น จนท. ก็จริงแต่เป็นของอีกส่วนงานนึง ไม่ได้เกี่ยวกับการหาของหาย แต่เดี๋ยวชั้นพาไปหาคนที่จะช่วยพวกยูให้นะ นางก็เดินนำไปข้างในตรงโซนสายพาน มันจะมีเค้าเตอร์ประชาสัมพันธ์ของสายการบินอยู่ มาส่งแล้วนางก็กลับเลย จขกท. เลยพุ่งไปหาลุงคนนึงที่อยู่ในเค้าเตอร์นั้น เล่าให้ลุงฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ลุงก็ถามว่ามากับสายการบินอะไร เราก็ตอบไปว่า Emirates ลุงบอกยูไปเคาเตอร์ 4 นะ สายการบินอยู่ตรงนั้นแล้วบอกทาง แต่คือ ฟังไม่ออกเลย จขกท. คงทำหน้าเอ๋อแดรกขั้นสุด ลุงเลยสะบัดหัวแล้วเดินนำทางเองเลย ก็เลยอ๋อออ มันก็แค่อ้อมไปด้านหลังนี่เอง ลุงเดินจากไป จขกท. ก็เข้าไปถามพนักงานชายที่ดูลุงๆ และหญิงอวบๆ 2 คนที่เค้าเตอร์นั้น
จขกท. : รบกวนขอความช่วยเหลือหน่อยครับ พอดีว่า ลืมกระเป๋าตังค์ไว้ที่ห้องน้ำก่อนเข้า ตม. ไม่ทราบว่าพอจะช่วยอะไรได้บ้างครับ
พนักงาน : (หันมามองหน้ากันเอง อิลุงส่ายหัวเบาๆ จากนั้นหญิงอวบเลยตอบกลับมาว่า) ขอโทษนะคะ ช่วยไม่ได้จริงๆค่ะ
แล้วนางก็เงียบ ปิดการสนทนา จบ!? แล้วไปคุยกับนักท่องเที่ยวคนอื่นต่อ จขกท. ถึงกับงง- คือพวก mung จะเอายังงี้จริงๆหรอเนี่ย ไม่ช่วยแถมเมินใส่อีก จขกท. เลย excuse me ไป 2-3 รอบก็ไม่หัน เลยตัดสินใจพุ่งเข้าชาร์จโดยการเดินไปจับต้นแขนนางหญิงอวบแล้วเขย่า แบบเบาๆเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่นางก็ไม่สนใจจ้าาา นางคุยต่อกับ นทท. คนอื่นอย่างเฉยเมย จังหวะนั้นหน้ามืดมาก อารมณ์แบบกูจะทำยังไงดีวะ nobody can’t help me จริงๆ บังเอิญ เค้าเตอร์ถัดมาจากลุงและหญิงอวบ 2-3 เค้าเตอร์ มีตี๋น้อยหน้าตาดียืนอยู่ เลยตัดสินใจเข้าไปขอความช่วยเหลืออีกรอบ เป็นไงเป็นกัน
จขกท : excuse me แล้วเล่ารีรันอีกรอบ
ตี๋ : อ๋อ คุณต้องติดต่อเค้าเตอร์ 4 ที่อยู่ข้างๆเนี่ยนะครับ เพราะเค้าน่าจะช่วยเหลือคุณได้
จขกท : ไปมาแล้วจ้ะ อิ 2 คนนั้นบอกว่าช่วยอะไรไม่ได้
ตี๋ : ห้ะ จริงหรอ (ตี๋พูดแล้วเลิกคิ้วสูง ชะเง้อมองไปทางเค้าเตอร์ 4 แล้วนางก็จดๆอะไรไม่รู้ใส่กระดาษมา) เอานี่ไป เป็น เบอร์ lost & found ของสนามบินนะ คุณเดินไปทางนั้น ตรงกำแพงจะมีโทรศัพท์สีขาวให้โทรฟรี โทรไปตามเบอร์นี้ แล้วบอกเค้าว่าของหาย เค้าน่าจะช่วยคุณได้
จขกท. ขอบคุณเค้าแล้วหันไปบอกแฟนให้ไปเอากระเป๋าที่สายพานก่อน ตี๋คงเห็นว่าเราเป็นคนไทยก็เลยพูดไทยออกมาเลย จังหวะนั้น จขกท. ไม่มีอารมณ์ surprise เรื่องที่เค้าพูดไทยได้ ก็คุยกับตี๋นิดหน่อยเรื่องโทรศัพท์ แล้วก็พุ่งไปเลย เบอร์ที่ตี๋ให้มาคือเบอร์นี้ฮะ
21822018
เดินมาถึงโทรศัพท์ ก็กดเบอร์ตามนี้ไปเลย ปลายสายรับปุ๊ปเราก็คุยเลย รีรันใหม่อีกรอบ เค้าก็บอกรอแปปนะ เดี๋ยวส่ง จนท. ไปหา เราก็รอสาย ซักพักนึงเค้าก็ตอบกลับมาว่า จนท. เราไปหาแล้วแต่ไม่เจออะไรเลยนะ เราก็ไม่ยอม ไหนคุณลองไปหาอีกทีซิ ห้องน้ำก่อนเข้า ตม. เยื้องเค้าเตอร์ประชาสัมพันธ์ มันจะไม่มีเป๋าตังค์จริงๆหรอ เค้าบอกไม่มีจริงๆ เลยบอกทำไง เค้าก็บอกงั้นคุณเอางี้ คุณลองมายื่นเรื่องที่ Lost & Found ก่อนนะ แล้วก็รอ เผื่อหาเจอ ทางมาก็ Terminal 2 หลังจากโซน Baggage Reclaim แล้วก็เดินตามป้ายมาเลย เราก็โอเค ก่อนวางสายเลยถามเค้าว่าคุณชื่ออะไร เค้าบอกว่าชื่อ Kanet เราก็งั้นได้ เดี๋ยวเราเจอกันนะ Kanet บาย วางสายปึ้ง
กลับหลังหันสับขาไปหาแฟน บอกเราไปกันเถอะ ชั้นรู้ว่าเราต้องไปที่ไหนต่อ ก็ลากกระเป๋าสวยๆออกมา ก่อนออกจากโซน Baggage Reclaim ก็เห็นดง รปภ. ยืนอยู่ เราก็ไม่ยอมแพ้พุ่งไปถามเค้าอีกรอบว่าชั้นเจอเรื่องแบบนี้มานะทำไงดี เค้าก็บอกช่วยอะไรพวกยูไม่ได้จริงๆ ไป Lost & Found เหอะ งั้นโอเค ยอม เดินสับขาฉับๆ ไป Lost & Found โลด
ทางมา Lost & Found ก็ไม่ได้ยากอะไรฮะ ออกจากโซนรับกระเป๋าก็เดินตามป้ายมาเลย ป้ายตัวเบอเร่อมาก ไม่หลงแน่นอน ถึง terminal 2 ก็ขึ้นบันไดเลื่อนไปอีกชั้น เดินตรงไปเรื่อยๆ เลี้ยวซ้ายปุ๊บก็จะเจอ Lost & Found
ไปถึง จขกท. เริ่มมีอาการหอบ คือสับขามาอย่างเร็วและเหนื่อยมาก เลยไปถามหน้าเค้าเตอร์ Who’s Kanet? เสียงและหน้าเหวี่ยงแลเหมือนเมียมาตามผัวกลับบ้านมาก ตี๋ใส่แว่นด้านหน้าก็แสดงตัวว่านี่ฉันเอง Kanet ไง คุณเอาเอกสารด้านหน้าไปกรอกเพื่อยื่นเรื่องก่อนนะ จขกท. เลยกรอกตามนั้น ส่งเสร็จแล้วนางก็หายไปด้านหลัง เหลือผู้ชายอีกคนอยู่หน้าเค้าเตอร์แทน
15 นาที ผ่านไป คุณผู้ชายเลยเรียกเรามาคุย เราเหลือบมองป้ายพนักงาน เค้าชื่อ Jackkie เค้าบอกว่า
Jackkie : เราเจอกระเป๋าเงินคุณแล้วนะครับ
จขกท : จริงหรอ (ทำหน้าดีใจสุดๆ) เจอที่ไหนอ่ะ
Jackkie : ห้องน้ำตามที่คุณเล่ามานั่นแหละครับ แต่ก่อนอื่น เราต้องขอตรวจสอบกระเป๋าคุณก่อน เพราะในนั้นมีทั้งเงินฮ่องกงและเงินไทย ต้องให้ทาง customs เราตรวจก่อนนะครับ กว่าจะได้ก็คงราวๆ 4 ทุ่มครึ่ง
จขกท : ทำไมนานขนาดนั้นล่ะครับ
Jackkie : ก็อย่างที่บอก ต้องให้ customs เราดูก่อน คุณมีเงินไทยเยอะ แต่เงินฮ่องกงมีแค่ราวๆ 1,000 HKD เอง
จขกท : เอาใหม่ซิ มีเท่าไหร่นะ
Jackkie : บลาๆๆๆๆ (จังหวะนี้ จขกท. หูอื้อ คือตกใจมาก ถ้าเค้าพูดแบบนี้จริงๆ คือเงินเราหายนะโว้ย)
แล้วนางก็เขียนใส่กระดาษมา ยืนยันอีกที อย่างที่เห็น
จขกท : เห้ย ไม่ใช่นะ เงินฮ่องกงชั้นต้องมี 2000 เหรียญ คือแบงค์ 500 มี 4 ใบ แล้วตอนนี้มันเหลืออยู่ 2 ใบได้ยังไง นี่ๆๆ (ลากแฟนมา เอากระเป๋าตังค์แฟนให้ดู) ชั้นไปแลกเงิน HKD พร้อมกันกับเพื่อนที่ไทย จำนวนเท่าๆ กัน เป็นไปไม่ได้ที่จะมีแค่แบงค์ 500 สองใบนะ
Jackkie : เสียใจจริงๆ เราเจอแค่นี้ครับ แล้วคุณต้องรอถึง 4 ทุ่มครึ่งถึงจะมารับคืนได้ ผมแนะนำให้คุณค่อยกลับมาใหม่ครับ
จขกท : แล้วที่นี่ปิดถึงกี่โมงครับ
Jackkie : midnight ครับ
จขกท : โอเค ขอบคุณมากๆ
จบ จขกท. เดินมาโซฟาที่อยู่ด้านหน้า นั่งลง แล้วปล่อยโฮเลยฮะ คือนับตั้งแต่เครื่องลง ยันตอนนั้นจะ 2 ทุ่มแล้ว ยังไม่ได้ออกจากสนามบินเลย แพลนที่จะเที่ยวช่วงกลางคืนพังหมด เงินหายอีก อารมณ์ตอนนั้นมันเหมือนขึ้นมาถึงคอหอย แล้วต้องพุ่งออกมา กลั้นไม่อยู่จริงๆ กว่า 2 ชั่วโมงที่ต้องวิ่งวุ่นทั้งสนามบิน ทั้งรายละเอียดยิบย่อยที่ไม่ได้พูดถึง บวกความเหนื่อยความท้อที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นตัวอักษร ก็คงทำให้ผู้อ่านไม่สามารถอินได้ แต่ จขกท. บอกได้เลยว่าตอนนั้นเฟลสุดๆ เหมือนพาแฟนมาลำบากด้วย ตอนนั้นแฟนก็ช่วยเราปลอบใจ บอกไม่เป็นไร เงินแค่นั้นหาใหม่ก็ได้ ไม่หายไปทั้งกระเป๋าก็ดีเท่าไหร่แล้ว เรื่องเงินถ้าไม่มีเค้าก็ให้เราได้ ทำให้ จขกท. โอเคขึ้นมาบ้าง บอกแฟนว่านี่ต้องรอ 4 ทุ่มครึ่งนะ ทำไงดี หิวก็หิว สัมภาระเยอะแยะอีกแบบนี้ เลยตัดสินใจไปเช็คอินโรงแรมก่อน ที่ Tsim Sha Tsui แล้วค่อยกลับมาเอากระเป๋าตังค์ทีหลัง
หน้าตาป้ายหน้า Office Lost & Found มีเบอร์โทร เวลาเปิด-ปิด พร้อม
ปลอบประโลมกันซักพัก รวบรวมความ strong กลับมา เดินสับขาเหมือนเดิมกลับไปตรง Airport Express ซื้อตั๋วแบบไป-กลับ หน้าตาแบบในรูป เพื่อที่จะกลับมาที่นี่ตอน 4 ทุ่มครึ่ง
ตั๋ว AE ราคา 100 HKD ไม่รู้ถูกหรือแพง ซื้อๆไปก่อน อยากไปพักโรงแรม เหยียดขา แล้วลุยใหม่
จขกท. ขอจบเรื่องเลยละกัน สรุปว่าเราได้กระเป๋าตังค์คืนมาแหละฮะ เงินหายไป 1000 HKD จริงๆ แต่เงินไทยอยู่ครบเป๊ะ ก็ได้ทำการขอบคุณ Jackkie กับ Kanet ไปเป็นที่เรียบร้อย ในสนามบินจะมีให้บริการแลกเงินด้วย ก็เอาเงินไทยที่มีอยู่ไปแลกเพิ่ม ไม่ต้องสงสัยนะฮะว่าทำไมแลกน้อยจัง คือทริปนี้เน้นเดินกับปีนเขาล้วนๆ เรื่องช็อปปิ้งกับเที่ยวดิสนี่ย์ตัดออกไปเลย ทางเค้าก็คงสงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงแลกเงินมาน้อย
เรื่องนี้เลยอยากแชร์ให้ เพื่อเตือนสติทุกๆคน เรื่องหลงๆ ลืมๆ อะไรที่ไม่ใช่ในบ้านเมืองเราเนี่ย ไม่สนุกเลย และวิธีการติดตามหาของหายที่สนามบินฮ่องกง หลังจากลองทุกวิธี เชื่อเถอะว่าแค่โทร 21822018 เนี่ยเวิร์คสุด ฮ่าๆ
ก็หวังว่าจะเป็นประโยชน์ให้กับเพื่อนๆนักเดินทาง ไม่มากก็น้อย ขอบคุณและสวัสดีครับ