ขอบคุณการบินไทย และ จนท. ศุลกากรสนามบินคันไซ กระเป๋าตังค์ตกหายได้คืน ทั้งๆที่รู้ตัวตอนถึงไทยแล้ว

ยืมล็อกอินไปโพสต์อีกครั้งนะคะ เพื่อนบอกว่าเอาล็อกอินนี้ไปเลยมั๊ย ยืมหลายรอบแล้ว 555
 
ก่อนหน้านี้เคยตั้งกระทู้บ่นการบินไทยเรื่องเลื่อนไฟล์ท จนเราต้องมาจองไฟล์ทใหม่ในระยะเวลากระชั้นชิด วันนี้ขอตั้งกระทู้ชื่นชมการบินไทยที่ช่วยเหลือ ประสานงานจนได้กระเป๋าตังค์คืนนะคะ
 
เราไปเที่ยวโอซาก้า เกียวโต เป็นทริปที่สนุกสนานประทับใจมากๆ ขากลับเรากลับกับการบินไทยจากสนามบินคันไซมาลงสุวรรณภูมิ บอร์ดดิ้งเวลา 10.20 ด้วยความที่คิดว่าคนเยอะแน่ๆ เลยพยายามไปสนามบินแต่เช้า ถึงสนามบินประมาณ 7 โมงกว่าๆ แล้วก็คนเยอะจริงๆ ต่อแถวยาวเหยียด น่าจะเห็นภาพกันแล้วในโซเชียล


 กว่าจะผ่าน ตม. คือ 10.10 รีบตรงไปที่ Royce เพราะมีทั้งคนฝากซื้อ และ คนที่เราตั้งใจซื้อไปฝาก พอซื้อเสร็จก็รีบเข้าเกท
และที่ร้าน Royce นี่แหละ ที่เป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้จับกระเป๋าตังค์ใบนี้
 
ในกระเป๋าตังค์ใบนี้ใส่แต่เงินเยนที่แลกมา กะว่าเอาไว้ใช้จ่ายตอนมาเที่ยว ไม่มีเอกสารสำคัญใดๆ แต่เงินที่เหลือในกระเป๋าค่อนข้างเยอะค่ะ คิดเป็นเงินราวๆ 2 หมื่นบาทไทย (ใครอาจจะว่าน้อย แต่สำหรับเรามันเยอะนะ)
 
พอถึงสุวรรณภูมิ เปิดดูเป้ ปรากฏว่าไม่เห็นกระเป๋าตังค์ใบนี้ ตอนนั้นลนลานไปหมด ไม่รู้ต้องไงดี พอตั้งสติได้ ก็เข้าเว็บสนามบินคันไซ เขาจะมีส่วนของ Lost and Found ให้กรอกรายละเอียด เราก็เข้าไปกรอกรายละเอียดว่าทำหายตรงไหน ลักษณะกระเป๋าเป็นแบบไหน มีอะไรอยู่ในกระเป๋า
 
ผ่านไปไม่เกินครึ่ง ชม. มีเมล์แจ้งกลับมาจาก Lost and Found ว่า ไม่มีกระเป๋าที่มีลักษณะแบบที่เราแจ้ง ตอนนั้นก็ใจแป้วไป แต่ในเมล์ เขาบอกว่า ในกรณีที่ของเราหายหลังจากผ่านจุดตรวจความปลอดภัยมาแล้ว ให้ติดต่อกับเจ้าหน้าศุลกากรที่สนามบิน ตามเบอร์โทรที่แจ้งไว้ในเมล์
 


ซึ่งเราเข้าใจว่ากระเป๋าเราหาย หลังจากจุดตรวจนั่นแหละ เพราะผ่าน ตม มาปุ๊ปเรายังใช้ซื้อช็อกแลตอยู่ แต่เราอยู่ไทยโทรไปที่โน่นค่าโทรจะเท่าไหร่ไม่รู้ นึกขึ้นได้ว่ามีเพื่อนทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น พูดญี่ปุ่นได้ (แต่ไม่ได้อยู่โอซาก้า) เราก็ไลน์ขอให้เพื่อนโทรไปถามที่ศุลกากรให้หน่อย
 
ด้วยความที่เพื่อนไปๆมาๆ ทำงานญี่ปุ่นไทยบ่อยๆ เขาเคยทำของหายเหมือนกัน เขาบอกว่า ถ้าคนญี่ปุ่นเก็บได้ ได้คืน 100% ยังไม่ต้องคิดมาก แต่เราต้องบอกลักษณะกระเป๋าแบบละเอียดยิบๆ ขนาดโดยประมาณ สี วัสดุ และ ของที่อยู่ด้านใน
โชคดีว่าเราจำได้ว่า ในกระเป๋ามีนามบัตรร้านแลกเงิน กับใบเสร็จ โดยที่เราจดจำนวนเงินที่ไปแลกด้วยลายมือไว้บนใบเสร็จ ก็ถือว่าบอกได้ละเอียดประมาณนึง
 
ค่ำๆวันนั้นเพื่อนก็ไลน์มาแจ้งข่าวดีว่ากระเป๋าเราอยู่ที่ศุลกากรแล้ว แต่ข่าวร้ายคือต้องไปรับด้วยตัวเองเท่านั้น โดยที่เราต้องส่งเอกสาร ใบมอบอำนาจ และ สแกนหน้าพาสปอร์ต ให้คนที่ไปรับแทน ทางเขาไม่มีนโยบายส่งกระเป๋าให้ ไม่ว่าในประเทศ หรือ นอกประเทศ และถ้าผ่านไป 7 วันยังไม่มีใครไปรับ เขาจะส่งกระเป๋าเราไปที่สถานีตำรวจ
 
เอาล่ะสิ เพื่อนก็อยู่ไกลโอซาก้าพอสมควร นึกไม่ออกว่าควรทำไง ไลน์ไปปรึกษาเพื่อนที่ทำงานการบินไทยดีกว่า เพื่อนบอกว่า จริงๆแล้วความรับผิดชอบของสายการบินคือของหายบนเครื่อง แต่ลองโทรไปปรึกษา call center ดูก็ไม่เสียหายนะ
 
พอโทรไป call center ของการบินไทย ปรากฏว่า แผนก Lost and Found ของการบินไทย ยินดีที่จะช่วยประสานงานให้ โดยจะให้เจ้าหน้าที่กราวน์ที่สนามบินคันไซไปรับให้ แล้วส่งกลับมาที่ไทย แต่เบื้องต้นเราต้องแจ้งรายละเอียดของกระเป๋าให้ทาง จนท. ของการบินไทยด้วย
 
ผ่านไป 1 วัน เราโทรถามการบินไทย ได้ความว่า เขาไปติดต่อกับศุลกากรสนามบินคันไซแล้ว แต่ จนท. ศุลกากรบอกว่า เพื่อนที่เราให้โทรไปถาม จะเป็นคนมารับไม่ใช่เหรอ เลยไม่ปล่อยกระเป๋าตังค์เราให้
 
เราก็อ่าว ไลน์ไปถามเพื่อน เพื่อนบอก เฮ้ย ไม่ได้พูดแบบนี้นี่นา เราเลยพยายามเมล์ไปที่ Lost and Found ของสนามบินคันไซเพื่อแจ้งว่าเราที่เป็นเจ้าของกระเป๋าจะให้ จนท. การบินไทยไปรับแทน ต้องทำไงบ้าง
 
เมล์ตอบกลับมาว่า ของไม่ได้อยู่ที่เขา เราต้องติดต่อ จนท.ศุลกากรโดยตรงเองนะ
 
เราเมล์ไปขออีเมล์ของทาง ศุลกากรสนามบิน ทางนั้นแจ้งกลับมาว่า ศุลกากรไม่มีอีเมล์นะ ต้องโทรไปตามเบอร์ที่เขาแจ้งมาเท่านั้น


 
โอเค ส่วนตัวเราทำงาน บ. ต่างชาติมาตลอด มั่นใจว่าพูดอังกฤษได้ดีประมาณนึงแหละ แต่เพื่อนที่ทำงานที่ญี่ปุ่นบอกว่า พูดช้าๆ แล้วก็ใจเย็นๆนะ แล้วมันก็หัวเราะ เราก็งงๆ
 
ก่อนโทรเราเช็คกับทางค่ายมือถือก่อนว่าค่าโทรมันกี่บาท สรุปว่านาทีละ 6 หรือ 9 บาทแนวๆนี้ กะว่าโทรอย่างมาก 10 นาทีไม่เกิน กดโทรไปเลย
 
ตู๊ดๆ เจ้าหน้าที่รับสายเป็นภาษาญี่ปุ่น เราบอกเขาไปว่า พูดอังกฤษได้มั๊ย เราจะมาติดต่อเรื่องรับกระเป๋าคืน เราโทรจากประเทศไทย

จนท. ก็เอ้อ รอแป้ปนะ เดี๋ยวไปตามคนที่พูดอังกฤษได้มาแป้ป เราก็คุยกับ จนท. ที่ว่าพูดอังกฤษได้ เราก็พูดไป 1 ประโยค จนท. (ผญ) ก็แบบ อาโน่ ขอโทษนะ ช่วยพูดช้าๆหน่อยได้มั๊ย ด้วยน้ำเสียงแบบรู้สึกผิดที่ฟังเราไม่รู้เรื่อง
 
เราก็แบบ ไม่เป็นไรๆ พยายามพูดช้าๆ เป็นคำๆ ทีละคำ จบประโยคแล้วถามว่าเข้าใจเนาะ ทางนั้น (ตอบมาพร้อมกัน 2-3 คน) ว่าเข้าใจ ถึงตอนนี้เรานึกภาพออกละว่าที่โน่นเปิดสปีคเกอร์ช่วยกันฟังแน่ๆ โอ้ย นึกภาพแล้วแบบ เขาซัพพอร์ทดีเนาะ โอเคมากๆเลย
 
เราก็พูดต่อ (เป็นคำๆ เลือกใช้ศัพท์ง่ายๆ) อธิบายว่า เพื่อนเราที่โทรไป (เพื่อนบอกชื่อและเบอร์โทรไว้) เขาไปรับของแทนเราไม่ได้นะ เราจะให้ จนท. สายการบินไทยไปรับ ไม่รู้ว่าต้องเตรียมเอกสารอะไรหรือเปล่า

ทางนั้นบอก มารับได้เลยนะ เราก็บอกว่า วันนี้ไปรับแล้ว แต่ทางคุณไม่ปล่อยกระเป๋าให้เพราะเข้าใจว่าเพื่อนเราจะไปรับ

ทางนั้นก็ โอเค ขอโทษด้วย เดี๋ยวเขาจะโน้ตให้เจ้าที่กะเช้า พรุ่งนี้ให้ทาง จนท. การบินไทยมารับอีกทีนะ
 
คุยแค่นี้ แต่ด้วยความที่การสื่อสารเป็นไปอย่างยากลำบาก ใช้เวลาไปทั้งหมด 30 นาทีค่ะ 5555 แต่ไม่เป็นไร ค่าโทรน้อยมากเทียบกับตังค์ในกระเป๋า
 
วันถัดมาทางการบินไทยติดต่อมาแจ้งว่า กระเป๋ากำลังเดินทางมาจากญี่ปุ่นแล้วนะ จะมารับที่สุวรรณภูมิกี่โมง
เราก็แบบ เฮ้ย เราอยู่เชียงใหม่ จนท.บินไทยก็ดีใจหาย บอกว่าเดี๋ยวจะฝากไปกับไฟล์ทที่ไปเชียงใหม่นะ เย็นๆเอาพาสปอร์ตมารับได้เลย
 
สรุปก็ได้คืนเย็นนั้นเลย ใช้เวลาตั้งแต่กลับมาถึงไทย 2-3 วัน
สุดท้ายนี้ขอบคุณ เจ้าหน้าที่การบินไทย กับ เจ้าหน้าที่ศุลกากรสนามบินคันไซมากๆ กลายเป็นทริปที่ประทับใจทั้งสถานที่ที่ไปเที่ยวและ ความพยายามในการช่วยเหลือตอนเรามีปัญหาของทั้ง จนท ฝั่งการบินไทย และ สนามบินคันไซ ไว้เราจะเก็บเงินกลับไปเที่ยวอีกให้ได้นะ จะซื้อยาดมหงส์ไทยไปฝาก จนท ศุลกากรด้วย 5555 ไว้เจอกันนะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่