ไม่รู้ว่า จขกท เป็นอะไรค่ะ มันเบื่อโลก เบื่อไปหมด เรื่องนู้นเรื่องนี้ก็เอามาปะปนกัน เช่น เรื่องเรียนแบบจขกท อยู่ปีสามแล้วค่ะ แต่อยู่ๆก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ซะอย่างนั้น ตอนเลือกเข้าคณะนี้ก็แบบอยากเรียนๆ พอยิ่งเรียนลึกขึ้นก็รู้สึกว่านี่มันไม่ใช่แล้ว ไม่รู้ว่า จขกท ใจไม่สู้เองรึเปล่า ที่เรียนอยู่มันหนัก มันยาก เลยไม่อยากเรียนมันซะอย่างนั้นหรือว่ามันไม่ใช่สำหรับเราจริงๆ บอกตรงๆค่ะ ไม่รู้ว่าต้องการเป็นอะไรด้วยซ้ำ ถ้าให้ออกไปเลือกเรียนใหม่ ก็ยังตอบตัวเองไม่ได้อยู่ดีว่าจริงๆแล้วเราอยากเป็นอะไร ปัญหานี้เราว่ามันเป็นอะไรที่เรื้อรังมากค่ะ หรือแม้แต่เรื่องความรักเองก็ห่วยแตก ชอบใครก็นก คนที่ชอบก็มีแฟนกันหมด หรือใครมาชอบก็ไม่ได้ชอบเขา อารมณ์เหมือนเพลง ให้ตายสิพับผ่า ของพี่แสตมป์ ชัดๆ ไม่มีใครมาเป็นปีๆแล้ว แต่ก็ยังหาใครไม่ได้สักที เหงาอ่ะค่ะบอกเลย เคยเป็นไหมคะ ที่แบบพอจะเริ่มใหม่ได้ หรือเริ่มจะคุยกับใครภาพแฟนเก่าก็ชอบแว๊ปเข้ามา มันเหมือนกับเรายังรักใครใหม่ไม่ได้ ยังไม่เปิดใจง่ายๆ คงเป็นเพราะความรักที่ผ่านมามันเจ็บมากๆ เราเลยสร้างกำแพงให้ตัวเองอย่างหนา แบบนี้มันไม่ดีต่อใจเลยอ่ะค่ะ ใครเคยเป็นมาบอกเราหน่อยค่ะ ว่าคุณๆเริ่มต้นใหม่กันได้ยังไงคะ กับเรื่องความรักครั้งใหม่ๆ และปัญหาชีวิตที่ทำให้คิดมาก บั่นทอนจิตใจอยู่นี้  ทำให้เราเบื่อไปหมดทุกอย่าง แต่ก็ไม่ถึงขั้นจะฆ่าตัวตาย ชีวิตไร้ความหวังอะไรขนาดนั้นนะคะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว อย่าพึ่งเข้าใจผิด5555 แค่อารมณ์แบบอยากหลบไปอยู่ในที่ของตัวเองที่ๆอยู่แล้วสบายใจ หาอะไรทำจะได้ไม่ว้าวุ่นอยู่แบบนี้ ถอนหายใจ พันครั้ง เห้ออออออออ