Moonlight
สีที่มองไม่เห็น
หนังแบ่งการเล่าเรื่องเป็นสามส่วน ส่วนแรกคือวัยเด็ก ส่วนที่สองคือวัยรุ่น และส่วนสุดท้ายคือเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ความเป็นไปในชีวิตของชายคนหนึ่งตั้งแต่เล็กจนโตเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป นั่นคือ รสนิยมทางเพศ มันคือสิ่งที่คนในสังคมใช้จำแนกความแตกต่างทางเพศ รสนิยมที่ผิดแปลกจากธรรมชาติถือเป็นเรื่องที่คนในสังคมยังไม่อาจยอมรับได้ และนำมาซึ่งความไม่เข้าใจซึ่งกันและกันจนบานปลายเป็นความรังเกียจได้ในที่สุด
เด็กคนหนึ่งมีบุคลิกที่แตกต่างจากคนอื่น คนรอบข้างไม่เข้าใจเขา และเขาเองก็ไม่เข้าใจคนอื่นเช่นกัน แต่ก็ยังโชคดีที่เขามีใครบางคนให้พึ่งพิงในยามสับสนหรือเดือดร้อน หากแต่ว่าใครคนนั้นไม่ใช่แม่ของเขาเอง
เด็กหนุ่มคนหนึ่งถูกเพื่อนในชั้นเรียนดูถูกเหยียดหยามอย่างหนักเพียงเพราะเขามีความแตกต่างบางอย่าง ความแตกต่างที่เขาไม่อาจจะเลือกได้ แต่อย่างน้อยเขาก็มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่เข้าใจเขาเสมอ
ชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติสุขดี แต่ในความปกติสุขนั้นจู่ๆก็มีบางอย่างที่ทำให้เขาได้ระลึกถึงเรื่องราวในอดีต ทั้งที่อยากลืมแต่ก็ลืมไม่ลง
หนังเล่าเรื่องของชายคนหนึ่งที่ต้องผ่านเรื่องราวมากมายในชีวิตซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วล้วนเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับคนๆหนึ่ง ทั้งการถูกเหยียดหยามเรื่องที่เป็นรักร่วมเพศ ยาเสพติด ความสัมพันธ์กับแม่ และระดับคุณภาพชีวิตที่จัดว่าย่ำแย่ เหล่านี้ล้วนเป็นความหนักหน่วงแสนสาหัสที่คนๆหนึ่งยากจะสามารถก้าวผ่านไปได้ หรือถ้าหากผ่านไปได้ก็คงจะบอบช้ำไม่ใช่น้อย
หนังเต็มไปด้วยเรื่องราวที่หนังหน่วงทางอารมณ์ จิตใจ และความรุนแรง ซึ่งสามารถสะท้อนปัญหาสังคมหลายอย่างออกมาได้เป็นอย่างดี จนถึงขั้นสมจริงและถึงอารมณ์มาก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีลูกเล่นบางอย่างเข้ามาช่วย ไม่ว่าจะเป็นการใช้โทนสีสื่ออารมณ์ การเน้นหน้าชัดหลังเบลอซึ่งสร้างความแปลกใจอยู่บ้างแต่ก็รู้สึกว่าน่าสนใจดี ที่สำคัญคือสร้างอารมณ์ให้กับตัวหนังได้ดีอย่างเหลือเชื่อ มีทั้งความเคร่งเครียด ความกดดัน ความอบอุ่น และความรักที่รวมอยู่ด้วยกันได้อย่างกลมกล่อม โดยเฉพาะในช่วงท้ายของหนังที่พลิกเรื่องราวและอารมณ์ให้เป็นไปในคนละทางกับเรื่องราวเกือบทั้งหมดของหนัง มันค่อยๆมาทีละน้อยแต่กลับให้ผลลัพธ์ที่มากและซึมลึกจนยากจะถอนตัวจากภวังค์ที่ถูกครอบงำในช่วงนั้น เราว่านี่คือช่วงที่เราพูดได้เต็มปากว่า จิ้นและฟิน ของจริง
มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในชีวิตของคนเรา แต่มีแค่ไม่กี่เรื่องที่เราสามารถจดจำได้เป็นอย่างดีแม้ว่าแท้จริงแล้วเราจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
ขบเคี้ยวหนัง
[CR] Moonlight สีที่มองไม่เห็น
Moonlight
สีที่มองไม่เห็น
หนังแบ่งการเล่าเรื่องเป็นสามส่วน ส่วนแรกคือวัยเด็ก ส่วนที่สองคือวัยรุ่น และส่วนสุดท้ายคือเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ความเป็นไปในชีวิตของชายคนหนึ่งตั้งแต่เล็กจนโตเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป นั่นคือ รสนิยมทางเพศ มันคือสิ่งที่คนในสังคมใช้จำแนกความแตกต่างทางเพศ รสนิยมที่ผิดแปลกจากธรรมชาติถือเป็นเรื่องที่คนในสังคมยังไม่อาจยอมรับได้ และนำมาซึ่งความไม่เข้าใจซึ่งกันและกันจนบานปลายเป็นความรังเกียจได้ในที่สุด
เด็กคนหนึ่งมีบุคลิกที่แตกต่างจากคนอื่น คนรอบข้างไม่เข้าใจเขา และเขาเองก็ไม่เข้าใจคนอื่นเช่นกัน แต่ก็ยังโชคดีที่เขามีใครบางคนให้พึ่งพิงในยามสับสนหรือเดือดร้อน หากแต่ว่าใครคนนั้นไม่ใช่แม่ของเขาเอง
เด็กหนุ่มคนหนึ่งถูกเพื่อนในชั้นเรียนดูถูกเหยียดหยามอย่างหนักเพียงเพราะเขามีความแตกต่างบางอย่าง ความแตกต่างที่เขาไม่อาจจะเลือกได้ แต่อย่างน้อยเขาก็มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่เข้าใจเขาเสมอ
ชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติสุขดี แต่ในความปกติสุขนั้นจู่ๆก็มีบางอย่างที่ทำให้เขาได้ระลึกถึงเรื่องราวในอดีต ทั้งที่อยากลืมแต่ก็ลืมไม่ลง
หนังเล่าเรื่องของชายคนหนึ่งที่ต้องผ่านเรื่องราวมากมายในชีวิตซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วล้วนเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับคนๆหนึ่ง ทั้งการถูกเหยียดหยามเรื่องที่เป็นรักร่วมเพศ ยาเสพติด ความสัมพันธ์กับแม่ และระดับคุณภาพชีวิตที่จัดว่าย่ำแย่ เหล่านี้ล้วนเป็นความหนักหน่วงแสนสาหัสที่คนๆหนึ่งยากจะสามารถก้าวผ่านไปได้ หรือถ้าหากผ่านไปได้ก็คงจะบอบช้ำไม่ใช่น้อย
หนังเต็มไปด้วยเรื่องราวที่หนังหน่วงทางอารมณ์ จิตใจ และความรุนแรง ซึ่งสามารถสะท้อนปัญหาสังคมหลายอย่างออกมาได้เป็นอย่างดี จนถึงขั้นสมจริงและถึงอารมณ์มาก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีลูกเล่นบางอย่างเข้ามาช่วย ไม่ว่าจะเป็นการใช้โทนสีสื่ออารมณ์ การเน้นหน้าชัดหลังเบลอซึ่งสร้างความแปลกใจอยู่บ้างแต่ก็รู้สึกว่าน่าสนใจดี ที่สำคัญคือสร้างอารมณ์ให้กับตัวหนังได้ดีอย่างเหลือเชื่อ มีทั้งความเคร่งเครียด ความกดดัน ความอบอุ่น และความรักที่รวมอยู่ด้วยกันได้อย่างกลมกล่อม โดยเฉพาะในช่วงท้ายของหนังที่พลิกเรื่องราวและอารมณ์ให้เป็นไปในคนละทางกับเรื่องราวเกือบทั้งหมดของหนัง มันค่อยๆมาทีละน้อยแต่กลับให้ผลลัพธ์ที่มากและซึมลึกจนยากจะถอนตัวจากภวังค์ที่ถูกครอบงำในช่วงนั้น เราว่านี่คือช่วงที่เราพูดได้เต็มปากว่า จิ้นและฟิน ของจริง
มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในชีวิตของคนเรา แต่มีแค่ไม่กี่เรื่องที่เราสามารถจดจำได้เป็นอย่างดีแม้ว่าแท้จริงแล้วเราจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
ขบเคี้ยวหนัง