เหมือนนายพราน ถือปืน เดินเข้าป่า
จะไปล่า เสือสมิง ยิงสนั่น
ปืนดันแป๊ก ยิงไม่ออก กระบอกตัน
ที่สำคัญ โดนตะปบ ขบยับเยิน

เดินกระเผลก ออกจากป่า เหมือนหมาเศร้า
กลับบ้านเก่า นอนเลียแผล แก้เก้อเขิน
ล่าสัตว์ใหญ่ สู้ไม่ไหว มันใหญ่เกิน
พลาดเบิ้ลเบิ้ล มาหลายปี ไม่มีจำ

นายพรานเฒ่า ผู้โอหัง ยังเย่อหยิ่ง
กระสุนจริง ไม่ซื้อหา มันน่าขำ
กระสุนปลอม ยิงยังไง ก็ขัดลำ
จะไปคลำ เป้าเจอ ได้อย่างไร

ปืนอย่างนี้ อย่าว่า แต่ล่าเสือ
ยังโดนเหยื่อ สมันน้อย ตาใสใส
ไล่ขวิด-กัด มาแล้ว ออกบ่อยไป
จะไปเชื่อ อะไร กับพรานชรา

เฮ้อ..จบกัน ปืนกรู ดูไม่จืด
โดนขึงพืด ล่อเป้า เศร้าหนักหนา
โดนบาร์เยิน สอนบอล นอนซมมา
หมดราคา แชมป์กลุ่ม แกงค์ยังกันส์