ซินจ่าวฮ่อ.......

กลับมาคุยกันใหม่กับชายชราที่ชื่อน้าหยอยนะครับ.......หลังจากที่ผมไปผ่าตัดหลังมาได้เกือบปี ตอนนี้สภาพร่างกายเริ่มฟื้นตัวขึ้นที่ละเล็กละน้อย ตามประสาคนสูงอายุนั่นแหละ จะให้มันดีวันดีคืนแบบหนุ่มๆสาวๆคงไม่ได้ ทั้งองคาพยพทั่วทั้งตัวก็เหลือแต่กากๆแล้ว จะยังมีเหลืออยู่แค่ 2 อย่างที่พอจะพึ่งพิงได้คือหัวใจที่ยังเต้นได้ บวกกำลังใจที่ไม่เคยย่อท้อลง....แล้วก็สมองที่ครูน้าหยอยไม่ยอมให้มันหยุดนิ่ง....มีอะไรคิดได้และทำได้ ผมก็จะลองทำดูให้เป็นตัวอย่าง (ประมาณว่าทดลองและทดสอบจนได้ที่แล้วจึงจะเอาข้อมูลนั้นๆมาฝากหลานๆ)

ส่วนเรื่องขี่รถเที่ยวนั่นก็เหมือนกัน ผมจะยังไม่เลิกขับรถเที่ยวจนกว่าร่างกายจะหมดสภาพไปจริงๆ ชนิดที่ต้องให้ลูกหลานหามมาวางบนอานมอเตอร์ไซค์นั่นแหละ ผมถึงจะหยุดหรืออาจจะหันมาขับรถยนต์แทน.......เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานั่นก็เหมือนกัน ผมไปช่วยเขาขี่รถคุมขบวนคาราวานไปเที่ยวจังหวัดกาญจน์บุรี แล้วหลังจากนั้นก็ขับรถเลยไปเที่ยวสังขละกับพวกน้องๆหลานๆในกลุ่มแอดมินของ Just ride it ...

.แล้วครูน้าหยอยจะเอาเรื่องราวที่ขี่รถไปเที่ยว จังหวัดแม่ฮ่องสอนทั้งไปกับทีมที่กล่าวและไปแบบบินเดี่ยวมาเล่าให้ฟัง รวมไปถึงบรรยากาศของชายแดนสังขละมาเล่าให้ฟังนะครับ (รวม3 ทริฟตั้งแต่เดือนมกราคมเป็นต้นมา...........และอาจติดปลายนวมอีกครั้งหนึ่งที่เมืองลาวในอาทิตย์หน้านะครับ(ผมกะว่าจะไปย้อนรอยทุ่งไหหินและเมืองหลักซาวที่เคยขี่ไปเที่ยวเมื่อ20กว่าปีมาแล้ว พร้อมรูปเปรียบเทียบระหว่างบรรยากาศทั้งเก่าและใหม่ให้ผสานกันในช่วงที่กลับมาจากลาวนะครับ)

วันนี้มาลองเปลี่ยนยางกับผมเสียหน่อย แล้วจะแนะนำวิธีการอ่านลายของยางด้วยว่า ลายจะต้องหมุนไปแนวไหน เมื่อบริษัทผู้ผลิตไม่ได้พิมพ์ลายลูกศรมาชี้นำให้.........แล้วแถมด้วยการอ่านเบอร์ยางแบบมาตรเมตริกและยางแบบซีรียส์ หรือบางคนก็เรียกว่ายางโลว์โปรไฟล์