เราเป็นบุคลากรทางการแพทย์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับคนไข้มะเร็งเป็นหลัก ซึ่งได้พบกับคนไข้ที่ใช้สิทธิ์การรักษาหลายรูปแบบ หนึ่งในนั้นคือจากบริษัทประกันต่างๆ

ปัญหาที่พบบ่อยมากคือ การเบิกจ่ายส่วนใหญ่ต้องทำในระหว่างการนอนโรงพยาบาล อันนี้เราไม่แน่ใจเรื่องว่ามันมีหลายรูปแบบมั้ย ขึ้นอยู่กับการจ่ายเงินค่าประกันของคนไข้หรือเปล่า แต่เจอบ่อยมากๆคือต้องนอนรพ.ถึงจะเบิกได้ ซึ่งหลายๆอย่างในการรักษามะเร็งคือไม่ต้องนอนรพ. เช่น

การทำเอกซเรย์ CT , MRI, PET/CT
การฉายรังสี ซึ่งจะฉายกันเป็นเดือน
การให้ยาเคมีบำบัด ซึ่งเราว่าส่วนใหญ่ก็สามารถให้ยาแบบไปเช้าเย็นกลับได้ (Day care)

สิ่งเหล่านี้ มันทำให้เราอึดอัดใจมากๆเพราะคนไข้ก็ต้องการนอนรพ.เพื่อเบิกเพราะค่าใช้จ่ายสูงจริงๆ แต่เตียงโดยเฉพาะรพ.รัฐที่มีจำกัดมากๆ มีไว้ให้เฉพาะคนไข้ที่มีความจำเป็นจริงๆ  

คิดดูว่าถ้าเราต้องเสียเตียงไปกับเพื่อการเบิกจ่ายประกัน แต่คนไข้อีกประเภทหนึ่งที่ต้องการเตียงจริงๆ มีความสำคัญกับชีวิต แต่ไม่ได้เตียงรักษา มันไม่แฟร์กับคนไข้เหล่านี้เลย ซึ่งคนไข้ที่การเบิกบางครั้งไม่เข้าใจ ยังไงก็จะต้องนอนรพ.ให้ได้ ไม่ให้ก็โกรธ ทั้งๆที่ก็แจ้งไปแล้วด้วยว่าการนอนรพ.มันมีความเสี่ยงเรื่องการติดเชื้อเพิ่มขึ้นได้นะ

เราจึงคิดว่าระบบประกันต่างๆเช่นในคนไข้มะเร็ง น่าจะมีการเหมาจ่ายมากกว่า เช่นเป็นมะเร็งแล้ว คุณให้ค่าผ่าตัดเท่าไหร่ ค่ายาเคมีบำบัดเท่าไหร่ ค่าการฉายรังสีเท่าไหร่ โดยไม่จำเป็นต้องขึ้นกับการนอนรพ.หรือไม่นอน เพราะถ้านอนรพ.ด้วย บริษัทก็ต้องจ่ายค่านอนรพ.เพิ่มขึ้นอีก

ที่เมืองนอก ถ้าไม่มีเหตุสมควรจริงๆของการนอนรพ. ในที่สุด ก็จะถูกปฏิเสธจากการจ่ายเงินจากบริษัทประกัน แต่ไม่ทราบว่าที่ประเทศไทยเป็นเช่นนั้นหรือยัง