นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่รู้สึกแบบนี้ รู้สึกว่าตัวเองไร้คุณค่า รู้สึกว่าตัวเองไม่น่าเกิดมา รู้สึกว่าเราไม่ควรมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว
ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ มันทรมานจิตใจนะ ที่ต้องตื่นมาใช้ชีวิตแบบไม่มีความสุขจริงๆ ไม่รู้จะพูดกับใคร ไม่รู้จะระบายกับใคร
ครอบครัวที่ไม่อบอุ่น ไม่สมบูรณ์ ไม่เคยมีเราอยู่ในสายตา ไม่เคยยินดีอะไรกับเราแม้สักครั้ง มีเพียงแม่คนเดียวที่เห็นเรา แต่มันก็ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ
เราไม่รู้ว่าเราจะอยู่ไปเพื่อใครแล้ว มันไม่มีความสุขเลยจริงๆนะ เวลาอยากจะนอนก็นอนไม่หลับ อยากจะหลับตลอดเวลา
ไม่อยากที่จะตื่นมาเพื่อที่จะใช้ชีวิตแบบเดิมๆ แบบที่ไม่มีความสุขเลย เราควรทำยังไงกับความคิดความรู้สึกแบบนี้ดี
มันแย่มากตอนนี้