ขออนุญาตแจ้งเท่าที่ทราบมานะคะ

เราจะได้คาเวียร์จากปลาตัวโตพวกนี้ ก็ต่อเมื่อเราเลี้ยงไว้จนสมบูรณ์ระดับนึง ถึงอายุขัยที่ผ่าท้องเค้าออกมาได้ ซึ่งนานนนนนนนน
แล้วการเลี้ยงก็ต้องเลี้ยงให้ได้อุณหภูมิ มีความยุ่งยากมากมายหลายสิ่ง อาหารเอย น้ำเอย (ถ้าเป็นแบบเลี้ยงเอง)  

ซึ่งการผ่าครั้งหนึ่ง ก็เท่ากับว่าเราต้องฆ่าปลาตัวนั้นไปเลย เสียแล้วเสียเลย ไม่ว่าจะได้อะไรออกมา ไม่มีการยัดคืนเข้าไปใหม่
ผ่าเสร็จแล้วทำการบรรจุ เผื่อรักษาความสด เพราะมันจะได้ประโยชน์มากที่สุดคือการกินแบบดิบ ไม่ใช่เอามาทำให้สุก

แม้กระทั่งถ้าเราเปิดบรรจุภัณฑ์แล้ว กินไม่หมด ไม่มีการเอาไปแช่แล้วมากินต่อนะ
เปิดแล้วเท่ากับเสีย ต้องกินให้หมด ไม่งั้นก็เหมือนกินเม็ดอะไรเข้าไปที่ไม่มีประโยชน์น่ะล่ะ เสียของ ปลาตายเปล่า ไข่เสียเปล่า
การตักมากิน ก็ไม่ให้ใช้โลหะ มาทำให้เสียของอีกตั้งหาก

แล้วจะมีหลายเกรด ทั้งแบบธรรมดา ไปจนถึงพรีเมี่ยม ซึ่งไม่ใช่ทุกตัวที่จะมี
จะต้องมีเครื่องมือที่มาไล่แสกนอีกทีเพื่อเช็คว่าตัวไหนที่จะมีไข่ที่เป็นแบบพรีเมียม เลิศสุด ดีสุดอีกครั้ง

ด้วยประการฉะนี้ ด้วยคุณสมบัติที่วิจัยมา ความยากลำบากในการได้ น่าจะเป็นสิ่งทำให้เค้าแพงนั่นเอง...