สวัสดีครับ ตามหัวข้อเลยน่ะครับ

จะท้าวความนิดนึง คือผมกับภรรยา คบกันมาปีนี้น่าจะเป็นปีที่13 แต่แต่งงานอยู่ด้วยกันได้6ปีคับ
ผมเป็นลูกคนเดียวที่อยู่กับแม่มาตั้งแต่เด็กๆ ครอบครัวญาติมิตร ก็น้อย ส่วนแฟนผม ก็เป็นลูกคนเดียวเหมือนกัน แต่ผิดกับผมที่เค้ามีญาติพี่น้องเยอะ ที่คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ผิดกับผมี่ต้องดิ้นรนหาทุกอย่างด้วยตัวเอง เราเจอกันตอนช่วงอายุ 17-18 ความรักตอนนั้น ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปข้ามไปละกัน ผมคบกันมาได้เรื่อยๆสัก7ปี เราก็วางแผนแต่งงานกัน ครอบครัวเค้าญาติพี่น้องเค้า ดีกับผมมากๆจนผมรู้สึกเกรงใจเค้าในทุกๆอย่าง ก่อนหน้าจะแต่งงาน ผมก็ทำงานของผมปกติเป็นแมสเซนเจอร์ เงินเดือนหมื่นนิดๆ ส่วนแฟนเรียนจบแค่ ปวส ก็ไม่เรียนต่อ งานก็ไม่ทำ ทางบ้านเค้าก็ไม่ว่าอะไรไม่บังคับหรืออะไร ช่วงนั้นผมก็เฉยๆเพราะว่าเป็นแค่แฟนกัน แต่ผมก็ยังมานั่ง งง กับชีวิตตอนปัจจุบันนี้อว่าผมแต่งไปทำไม ในเมื่อเค้ายังไม่มีงานมีการทำ หรือเป็นเพราะทางบ้านเค้าเชียร์ ผมแต่งงานปุ๊บก็เลยบอกว่าให้เค้าไปทำงาน เค้าก็โอเครับปากว่าจะไปหางานทำเพราะเป็นครอบครัวแล้ว ลำพังเงินเดือนหมื่นนิดๆคงไม่พอแน่นอนแต่แฟนผมเกิดท้องลูกคนนี้ ผมก็เลยบอกว่างั้นยังไม่ต้องทำก็ได้ ให้คลอดเสดค่อยหางานทำ ระหว่างนั้น9เดือนผมไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยเลย ว่าผมทำงานคนเดียวเหนื่อยไรงี้ จนคลอดลูก แฟนก็มาบอกว่า อยากเลี้ยงเองไม่อยากจ้างใครเลี้ยง ผมก็มานั่งคิดดูอก็เห็นในคลิปในข่าวก็เยอะ ว่าจ้างคนเลี้ยงลพชอบทำร้ายเด็กอผมก็โอเค เลี้ยงลูกจนเข้า โรงเรียน ละไปหางานทำน่ะ ก็รับปาก เวลาผ่ายไป4ปี ลูกเข้า อนุบาล1 ผมก็เลยบอกให้ไปหางานทำได้แล้ว ชั้นเหนื่อย หาเงินไม่พอใช้ ทำงานปกติเสดก็อยากนั่งพักนอนพัก ต้องมาขับวินเสริมอีก่วยกันทำงานสองคน เงินจะได้พอใช้ ทุกวันนี้ก็ยังไม่ทำ อ้างไปเรื่อย เหมือนเคยตัวแล้ว อยู่แต่บ้าน พอพูดหนักๆเข้าก็โกดก็ทะเลาะกัน บอหงานยังไม่มี หายังไม่ได้ 2ปีแล้วน่ะ ที่ลูกเข้าโรงเรียน ยังหางานไม่ได้ ผมก็ช่วยหาน่ะ แต่ก็ไม่เอา จนทุกวันนี้ผมเบื่อ ผมอยากจะทิ้งเค้า แต่ผมก็สงสารลูก ท่าทิ้งไปผมคงเห็นแก่ตังมาก ผมแค่ต้องการมีชีวิตครอบครัวที่ดี มีบ้าน มีรถ แบบคนอื่น มีเวลาพักผ่อน บางคนหาว่าผมคิดมากเรื่องปค่นี้จะต้องเลิกกัน แต่มันเกินไปจิงๆ เงินเดือนผม มันก็เอาไปควบคุมหมด มันผิดที่ผมตั้งแต่แรกที่ผมยอมเค้า ผมควรทำยังไงดี รายละเอียดเด๋วมาเหลาต่อ