โรคซึมเศร้า เป็นโรคทางจิตเวชชนิดนึง ที่หลายคนเป็นโดยไม่รู้ตัว
มันเกิดจากความเคลียด ความกดดัน สะสมนานๆเข้าก็เริ่มเก็บตัว ไม่คุยกับใคร
พ่อแม่เราเป็นทั้งคู่เลย คือบ้านพ่อจะถูกเลี้ยงมาแบบผเด็จการ ต้องทำตามคำสั่ง
โดนกดดันสารพัด คนในบ้านคือพูดความจริงกันไม่เป็น โกหกจนไม่รู้อันไหนจริงกันแน่
พูดกลับไปกลับมาจนคนพูดก็งงว่าพูดอะไรไว้ และที่สำคัญคือเห็นแก่ตัวกันที่สุดถึงที่สุด
ตอนปู่ย่าเสีย พี่น้องแบ่งเป็น2ฝ่าย ฝ่ายรักษา กับฝ่ายผลาญ
ไอ้ฝ่ายผลาญนี่คือคิดอยู่อย่างเดียว พ่อแม่กรูตายกรูจะได้อะไรมั่ง
ที่ดินเยอะแยะ เอาไปเข้าธนาคารเอาเงินไปใช้หมด ไม่คืนด้วย
พ่อเราคืออยากจะผลาญกะเขาด้วยแหละแต่โดนดึงสติไว้ เฮ้อ
แม่เราเเต่งเข้ามาอยู่บ้านนี้ไม่ต้องสงสัยทำไมเป็นด้วย

แม่เราพอเริ่มรู้ตัวก็ไปหาหมอจิตแพทย์ ซึ่งหมอก็ให้ยามากินเยอะมากๆๆ
ซักพักเริ่มรู้สึกดีขึ้น ชวนพ่อไปด้วย พ่อก็ไป ได้ยามาเหมือนกัน แต่ไม่ยอมกิน
คือ แกะจากแผงทำท่ากินแต่แอบเอาทิ้ง เหมือนในละครเลย
เราเห็นก็ถาม แกก็บอกจะกินทำไมไม่ได้บ้า !!! โรคซึมเศร้ากะบ้านี่คนละอย่างเลยนะ
หลังๆมาอาการก็หนักขึ้นๆๆๆ ด้วยความเก็บกดที่ไม่ได้ผลาญสมบัติปู่ย่าด้วยมั้ง
ทำให้เริ่มจะมาผลาญสมบัติของครอบครัวตัวเองละทีนี้
เริ่มจากที่ดินที่พ่อยกให้เรา3แปลง แกมาขอให้ขายเพื่อเอาเงินมาไว้ใช้แกว่าจะไดเไม่รบกวนลูกหลาน
แลกกับการยกกิจการที่ร้านให้เราทำต่อ คือจริงๆแกก็ทำไม่ไหวแล้วนั่นแหละ
เราเห็นเป็นพ่อเลยขาย พอขายเสร็จก็ยกกิจการให้ทำต่อ
แต่เงินทุนทำกิจการเป็นเงินกู้ซึ่งเป็นบัญชีของแก เราแตะต้องไม่ได้555 ทำกิจการโดยไม่มีเงินทุนหมุนเวียน
โดยแกยังขอเงินเดือนอีกเดือนละหมื่นสอง นี่คือไม่รบกวนลูกใช่มั้ยเนี่ยยยยย แต่เศรษฐกิจไม่ดี หมุนเงินไม่ทัน ก็เลยย่งไม่ได้ให้
แกก็บ่นๆๆๆ แถมจะขายที่ที่เหลืออีก เราไม่ยอม อยากเก็บไว้ให้หลาน
คือตอนนี้ลำบากสุดๆ  ทั้งกายใจ

ปรึกษาหมอ คุณหมอบอก ทำใจนะคะ อย่าไปตามแกมากเดี๋ยวจะเป็นไปอีกคน!!!!