สวัสดีค้าา วันนี้เราจะมาเล่าย้ำน้ะค้ะว่าเล่า เรื่องราวชีวิตที่แสนจะมีความสุขแต่ไม่ลงเอยด้วยความแฮปปี้ รักกันแค่ไหนแต่กลับเลิกลากันไปด้วยเหตุผลต่างๆนานาแต่เรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นเรื่องราวของผู้หญิงคนนึงที่หวั่นไหวกับผู้ชายคนนึงที่แค่เข้ามาคุยจนทำไห้ผู้หญิงคนนี้รู้สึกรักแล้วสุดท้ายและในที่สุดเขาก็ตกหลุมรักเขาไปในที่สุดแต่เรื่องราวของเขามันเศร้ามากนักที่ต้องเจออะไรหลายๆอย่างจะเป็นยังไงลองไปอ่านกัน มาแนะนำตัวกันก่อนดีกว่า เราชื่อปอนด์(นามสมมติ) ส่วนตัวเอกของเรื่องนี้ก็ชื่อ แบงค์(นามสมมติ) ส่วนคนที่เป็นแฟนเราตั้งแต่ที่เรายังไม่คบกับแบงค์นี้ชื่อบาส (นามสมมติ) เพื่อนสนิทของเราตั้งแต่เด็กนี้ชื่อ ฟ้า(นามสมมติ) และเพื่อนสนิทที่เราปรึกษาได้ทุกเรื่องนี้ชื่อปาล์มและบีกับเปรี้ยวนี้ก็เพื่อนร่วมห้องของเราเหมือนกันมาเริ่มเรื่องกันเลย ปล.ช่วงแรกๆอาจจะน่าเบื่อนิดนึงน้าคือมันจะเป็นแบบเล่าอ้ะเราจำบทสนทนาไม่ค่อยได้
ณ โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่มีนักเรียนน่ารักๆๆ555 ในวันนี้เป็นวันเรียนวันสุดท้ายของสัปดาห์เย้พรุ่งนี้วันเสาร์ 5555 อ่าวันนี้เป็นวันศุกร์ที่ห้องเราได้เรียนศิลปะที่ห้องครูวี วันนี้ครูให้ทำกรุงโรมแบ่งเป็นกลุ่มๆ ซึ่งครูก็ไห้มานั่งทำที่หน้าห้อง อาคารนี้เป็นอาคารชั้นเดียว และหน้าห้องของอาคารนี้เป็นสนามหญ้าบางๆ เราก็พากันนั่งผสมปูน เพื่อนก็ใช้เราไปตักน้ำที่หน้าห้องน้ำ ที่อยู่หน้าห้องเรียนนี่แหละเราก็เดินไปกะเฟื่อง เราเดินไปเราก็เจอแบงค์นั่งอยู่กับใครไม่รู้ ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกันหลอกเพราะอยู่คนละห้องแต่สายชั้นเดียวกัน เราก็ไม่ได้สนใจก็เดินไปแบงค์ก็แซวว่าเราว่าน่ารักอะไรทำนองนี้แหละแต่เราก็เดินไปและไม่หันมามองเลย พอตกเย็นมาแบงค์ก็มาแอดเฟสเรา เราก็รับ พอรับเสร็จแบงค์ก็ทัก คุยกันไปๆมาๆแบงค์ขอเบอร์เราก็ไห้ไปเพราะไม่ได้คิดไร แต่ตอนนี้เราก็มีแฟนอยู่แล้วตอนนั้นก็ไม่อยากนอกใจแฟนด้วยบลาๆๆ วันนี้เราลาไปงานแต่งน้า ไม่ได้มา ซึ่ง2-3วันนี้ทางโรงงเรียนติวไห้ เราก็ได้ติวห้องเดียวกันวันต่อมาเราก็มาติวปกติ แบงค์ก็ถามเราว่าเราไปไหนทำไมเมื่อวานไม่มาติวเราก็บอกว่าไปงานแต่ง พอพักเที่ยงแบงค์ก็โทรมาเราก็ไม่รับเพราะไม่กล้าคุยเขินมั้งไม่ใช่ว้ะ555555 ประมาณ3สายเราเลยรับคุยได้แค่ถามว่ากินข้าวยังอะไรประมาณนี้เราก็วางสายไปแล้วหลังจากนั้นก็มาเข้าห้องติวตามปกติเพื่อนๆก็มีแซวบ้างแต่เราก็ไม่สน ตอนนี้แฟนก็ด่าว่ารู้นะว่าไห้เบอร์ใครอ้ะเราก็บอกไปแค่ว่าเพื่อน(เพื่อนที่กูหลงรัก)เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นมาวันสงกรานต์วันนี้วันที่12เราไปจัดรถขบวนที่โรงเรียนก็แวะไปหมู่บ้านของแบงค์ที่อยู่จากโรงเรียนไม่มากนักเราก็ไปแต่ก็โดนปะแป้งสิ(คือจะเริ่มเล่นก่อนวันจริง1วัน)เย็นมาเราก็คุยกับแบงค์ว่าทำไมทาแป้งอะไรเยอะจังแบงค์ก็บอกว่าพรุ่งนี้มาเล่นอีกนะเราก็บอกแบงค์ว่าไม่ไปหลอก(แกล้ง) พอมาวันที่13 เราก็ไปเล่นของโรงเรียนไปกับเพื่อน (บิว นามสมมติ)และพอเสร็จเพื่อนเราก็พาไปส่งเพื่อนที่หมู่บ้านของแบงค์ก็เจอพวกแบงค์อีกคือแบงค์ทาแป้งไห้หน้าเราเละมากๆคือตอนนั้นก็มีความสุขมากนะ55555+ และพอส่งเสร็จเราก็บอกกับบิวว่า กลับอีกทางเหอะทางเดิมไม่ไหว พอขับรถออกมาทางเดิมคือไม่เจอพวกแบงค์แล้ว ก็ดีใจ(มั้ง)ก็ขับออกมาอีกทางปรากฏว่าแบงค์อยู่ตรงนี้อีกจุด เอาแล้วจ่ะ โบกปึ้บเราจอดปั๊บ! คือเราก็ปิดหน้าทันทีแต่ก็ยังโดนแบบสุดยอด55555+ ต่อจากนั้นมาเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ต่อแต่นี้มาเราก็ทะเลาะกันแฟนก็บอกว่าไห้เลิกคุยเราก็เลิกคุยแต่เราก็ยังแอบคุยกัน(นานๆที) เราอยากคุยกับเขานะแต่กลัวแฟนว่าเราก็เอาแชทเก็บถาวรแต่เราเลยไปกดผิดไปปิดการแจ้งเตือนเลยทำไห้ไม่เห็นแชทที่แบงค์ทักมา ผ่านไปประมาณ2-3วันแบงค์ก็โพสต์ว่าหลายวันแล้วที่เขาไมตอบแชทผมเลย โทรไปก็ไม่รับพอผ่านมาอีกเราเลยลังเลใจว่าเอ้ะทำไมแบงค์ไม่ทักแชทมาเลยเราก็รอ เราเลยตัดสินใจกดที่ตรงค้นหาแล้วพิมพ์ชื่อเฟสแบงค์ลงไปก็กดเปิดแชทดูเลยตกใจทำไมแบงค์ทักเราเยอะจังแบงค์ส่งจุดๆๆมาประมาณ50กว่าข้อความและก็หายไปไหนน้อรู้มั้ยเป็นห่วงเราก็ตอบไปว่าเขาไม่เห็นจริงๆเล่นไลน์ไหมเราก็ไห้ไอดีไปสักพักก็แอดมาก็คุยกันได้นิดเดียวก็กลับไปคุยเฟสคืน และแล้วแฟนเราก็จับได้ก็บอกว่าไห้เลิกคุยเราเลยตัดสินใจบอกแบงค์ไปว่าจะเลิกคุยเราคงคิดว่าเราจะเลิกคุยแบบง่ายๆ แต่ตอนนี้ใครจะเชื่อล้ะว่า!!!!!! เราก็รักแบงค์ไปแล้ว จะไห้เลิกคุยก็ยากมาก คิดถึงเขามากแต่เราก็ทำตามที่แฟนบอกนะ เราก็บอกกับแบงค์ไปว่าแบงค์เราเลิกคุยกันนะเขาคิดกับแบงค์แค่เพื่อนจริงๆ ไม่ได้คิดไรไปมากกว่านั้น(แต่จริงๆก็รักแหละ) เราเป็นแค่เพื่อนกันนะตอนนั้นแบงค์เสียใจมากแบงค์ก็โพสต์ว่าทำไงถึงจะลืมเธอได้แฮชแท้ก ปปปปปปปปปปปปปปปป. เราเห็นตอนนั้นก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ต้องทำไห้คนคนหนึ่งมาเสียน้ำตาไห้กับเรา แบงค์ก็กินเบียร์หรือเหล้าอ้ะไม่แน่ใจ กินจนเมาเราก็สงสาร จากนนั้นเราก็เลิกคุยกันแบบจริงจัง พอผ่านไปประมานเดือนกว่าแบงค์ก็คบกับน้องมิวน้องเรา1ปี เห้ยคือตอนนั้นเสียใจมากถึงขั้นต้องร้องไห้เลยน้ะ แต่เราก็ยินดีด้วย เราก็ได้แต่แอบส่องเฟสเขาอยู่เรื่อย แล้วเราก็ไปเห็นที่เขาโพสต์หาน้องนั้นก็แอบเสียใจนิดๆนะ (ไม่นิดละมั้ง) แต่เราก็เรียกร้องอะไรไม่ได้ ปล่อยไปได้ซักพักก็มารู้ว่าแบงค์เลิกกะน้องเขาแล้ว(คือคบกันได้3-4เดือน) แบงค์ทักแชทมาคุยเล่นกะเราอีกเฟส เราก็ถามถึงเรื่องแฟน(น้องมิวอ้ะ)แบงค์ก็บอกว่าอย่าพูดถึงเลยเราก็หยุดพูดถึง(แต่เราก็อยากรู้) ต่อแต่นั้นมาเราก็คุยกันเริ่มบอกรักกันเริ่มไห้ความหวังกันและกัน วันนี้เรามานอนบ้านบีมีเปรี้ยวด้วยเราก็นอนคุยกันในเฟสไปมาเราก็สมัครโทรฟรีโทรหาคุยกันไปๆมาๆทะเลาะกัน(เป็นเพื่อนกันทะเลาะกันอย่างกับแฟน) วันนี้แบงค์กินเหล้าเมาหนักมากคุยกันแบบจะไม่รู้เรื่องชอบพูดไปมั่วและวันนี้เป็นวันที่เราร้องไห้หนักมากที่สุดเลยเพราะ คำว่าเราจะเลิกคุยกันคุยไปก็ร้องไห้ไปเพราะแบงค์ พูดคำว่า
แบงค์ : เขามันไม่มีอะไรดีหลอก เขามันคนธรรมดาคนหนึ่งไม่ใช่คนรวยอะไรเหมือนเขาคนนั้นหลอก แบงค์มันหมาวัดแบงค์มันคนบนดินเขาคนนั้นอ้ะมีพร้อมไห้ปอนด์ได้ทุกอย่างปอนด์เลือกเขาคนนั้นอ้ะดีแล้วไม่ต้องมาสนใจแบงค์หลอก ฯลฯ”
เพียงคำไม่กี่คำมันทำไห้เราร้องไห้หนักมากตอนนั้น ร้องจนสะอื้นแต่ก็มีบีกับเปรี้ยวคอยปลอบและคุยกับแบงค์ไห้ และเราก็บอกกับแบงค์ไปว่า
ปอนด์: มันไม่ใช่แบบนั้นนะแบงค์
แบงค์: ปอนด์ไม่ต้องมาพูดหลอก แบงค์อ้ะเข้าใจดี แบงค์มันไม่ได้ดี
คือตอนนี้เราร้องไห้หนักมากเราเลยพูดกับแบงค์ไปว่า
ปอนด์ :เราจะไม่คุยกันจริงๆแล้วใช่ไหมแบงค์!! แล้วเวลาเจอกันนี่จะทำเป็นไม่รู้จักกันมั้ย
แบงค์ : ไม่รู้จักกันจะดีกว่า
ปอนด์ :โอเคร ถ้าแบงค์ต้องการแบบนั้นปอนด์ก็จะทำไห้
แบงค์ : อื้ม โชคดีกับเขาคนนั้นนะปอนด์
เมื่อเราได้ยินคำนี้เรายิ่งแต่ร้องไห้หนักกว่าเดิม และพีคสุดนั้นคือแบงค์มันเมาด้วยเราถือสายด้วยกันถึงตี2จากนั้นสายก็หลุดไปจากนั้นมาก็มีคุยกันบ้างเรื่อยๆแต่ครู้สึกไม่รู้ว่ามันจะเหมือนเดิมมั้ยนะวา มาวันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดแบงค์ เรานอนโรงเรียนนะเพราะเราแต่งตัวเดินขบวน พอเรามาถึงโรงเรียนก็คุยกันไปมา เวลาประมาณ3ทุ่มแบงค์ก็โทรมาหาเราก็คุยกัน(แอบคุยน้ะเพราะครูไม่ไห้นอนดึก ครูแกโหดอ้ะ)คุยกันจนถึงเที่ยงคืนเราก็บอกสุขสันต์วันเกิดแบงค์คนแรกเลย ทั้งพิมพ์โพสต์หน้าวอลและได้บอกกับปากเราเองดีใจมากที่ได้บอกคนแรก
ปอนด์ : แบงค์วันนี้วันคล้านวันเกิดแบงค์ ยังไงก็มีความสุขมากๆนะ ขอไห้แบงค์สมหวังทุกประการ หวังสิ่งใดก็ขอไห้ได้สิ่งนั้นน้ะแบงค์ และอีกอย่างขอไห้แบงค์ตั้งใจเรียนไห้จบ และเป็นเด็กดีของพ่อกับแม่แบงค์ด้วยนะ ปอนด์รักแบงค์นะ
แบงค์ : ขอบคุณนะปอนด์
และหลังจากนั้นเราก็นอนหลับไปตื่นมาอีกทีตี3-4มาแต่งหน้าแต่งตัวตอนนี้สายก็ยังอยู่นะพอเสร็จประมาณ7โมงสายก็หลุดไป เสร็จแล้วก็ไปเดินขบวนเดินเสร็จก็เกือบเที่ยงอ้ะ เราก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าวันนี้แทบจะไม่เจอกันเลย พอผ่านวันนี้ไปเราก็บอกว่าเดี่ยวเราเอาของมาไห้หลังนะ วันที่1สิงหาคม วันนี้เป็นวันที่เราบอกกับแบงค์ว่าจะเอาเค้กมาไห้วันนี้เรามาถ่ายทำวิดีโอไห้ห้องฟ้าอะ (เพื่อนรักเค้าไง) เราสั่งเค้กไว้เราก็บอกเดี่ยวมาเอาเราสั่งเป็นเค้กก้อนเล็กๆน่ารัก และมีโน๊ตเล็กๆอยู่ใต้เค้กเราเขียนแล้วบอกไห้ร้านใส่ไว้ข้างใต้เค้กไห้ พอเสร็จตกเย็นมาเราก็มาเอา แล้วเราก็ไปบ้านแบงค์(ตื่นเต้นมาก)
ปอนด์ : โหลแบงค์
แบงค์ : ว่า?
ปอนด์ : อยู่บ้านมั้ย
แบงค์ : อยู่ๆทำไมอ่ะ
ปอนด์ : นี่เรามีของจะไห้อ่ะ
แบงค์ :มีไรหรอ
ปอนด์: เดี่ยวเราไป แบงค์อยู่กับใครอ่ะ
แบงค์ :อยู่กับเพื่อน
ปอนด์ : อื้ม เคๆเดี่ยวเราไป อย่าไปไหนนะ
แบงค์ : เคๆ
พอไปถึงเราไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปอายกลัวเขิน ณ ตอนนั้นหลายอารมณ์มารวมกันมาก และเราก็เดินเข้าไปบอกว่า
ปอนด์ : แฮปปี้เบิร์ดเดย์น้ายังไงก็มีความสุขมากๆนะ ตั้งใจเรียนเป็นเด็กดีของพ่อแม่เรียนไห้จบด้วยนะแบงค์
แบงค์: ค้าบ
ตอนนั้นก็อยากอวยพรไห้เยอะกว่านี้นะแต่เขินวะพูดไม่ออก ตอนนั้นแม่แบงค์อยู่บ้านด้วย เราก็พูดไปว่าแม่ค้ะสวัสดีค้ะ วันนี้ไหว้แม่วันแรกแลยน้ะ และเราก็กินเค้กคำเดียวเราก็กลับ คุยกันมาเรื่อยๆ วันนี้เราติวอะไรไม่รู้(น่าจะเรียนเสริมอ้ะ) ตอนแรกจะได้ติวกะห้องแบงค์ด้วยแต่กลับเปลี่ยนแปลงทางรร.จัดไห้ใหม่ทำไห้ไม่ได้ติวด้วยกัน คือไรอ้ะโถ่ววว!!! แต่ไม่เป็นไรแบงค์ถามเราว่ากลับบ้านยังไงเราก็บอกว่า
แบงค์: กลับบ้านยังไง
ปอนด์ : กลับรถดิ ถามทำไมจะไปส่งหรอ
แบงค์ :ทางนั้นแหละกล้าไห้ไปส่งหรอ
ปอนด์: ทำไมจะไม่กล้าล้ะ
แบงค์ : เค เดี่ยวพรุ่งนี้แบงค์ไปรับไปส่งบ้านนะ
ปอนด์ : จริงหรอ
แบงค์ :ค้าบ แล้วพรุ่งนี้เลิกเรียนกี่โมง
ปอนด์ : ประมาณ4 โมงเย็นอ่ะ
แบงค์ : ค้าบ
หลังจากนั้น พอติวเสร็จแบงค์ก็มารับที่บ้านบี แต่ก็รออยู่แป้บนึงมั้งเพราะเรายังเขียนฉากจีนอยู่ จากนั้นเราก็กลับบ้านกับแบงค์นี่เป็นครั้งแรกเลยที่แบงค์ไปบ้านเราตอนที่ขี่รถกลับด้วยกันเขิลมากทำไรไม่ถูกเราไม่ค่อยได้คุยอะไรกันนะพอมาถึงบ้านเราก็บอกกลับบ้านดีๆนะ แบงค์ก็ตอบกลับมาว่าค้าบ เดี่ยวมาต่อน้าาาา พอกลับถึงบ้านล้ะเราก็พูดกับแบงค์นิดหน่อย
ปอนด์ : ขอบคุณนะ ยังไงก็กลับบ้านดีๆนะแบงค์
แบงค์ :ค้าบบ
ผ่านไปประมาณ20นาทีเราทักไปหาแบงค์
ปอนด์ : แบงค์ถึงบ้านยัง
แบงค์ :ถึงแล้ว
ปอนด์ เคจ้า
ต่อจากนั้นมาก็ไม่มีอะไรมากมายหลอกจะเล่าข้ามๆเลยละกัน
วันนี้เรามานอนบ้านเฟื่องเพราะเนื่องจากว่าเราต้องแสดงละครในวันพรุ่งนี้วันนี้เราก็มาทำฉากที่บ้านเฟื่องต่อ สักพักแบงค์ก็ทักมา
แบงค์ : ปอนด์อยู่ไหน
ปอนด์ : เราอย่บ้านเฟื่อง
แบงค์ : ไปทำไรอ่ะ
ปอนด์ : เรามาทำฉากแสดงละครพรุ่งนี้ไง เรายังทำไมเสร็จ
แบงค์ :แล้วปอนด์จะนอนตอนไหนอ้ะ
ปอนด์ : เราไม่รู้อ้ะ
แบงค์ :เราไปหาปอนด์ได้ป่ะ
ปอนด์ : อื้มได้ดิ
สักพักแบงค์ก็มาเล่นด้วย นั่งเล่นด้วยกันถึงประมาณ4-5ทุ่มมั้ง เราก็ไปอาบน้ำพอออกมาเราก็น้อยใจแบงค์เพราะแอบเช็คโทรศัพท์ว่าเคยโทรหาคนนู้นคนนี้เราก็ไม่พอใจเราก็เข้าบ้านไป ดึกๆมาแบงค์ ก็ทักแชทมาถามว่าเป็นไรเราก็บอกว่าไม่ได้เป็นไรแบงค์ ก็ทักมาถามเพื่อน(ปาล์ม) ปาล์มก็บอกไป สักพักเราโทรไปหาแบงค์
แบงค์ : โหลปอนด์
ปอนด์ : อื้มว่าไง
แบงค์ : ปอนด์เป็นไรอ่ะ
ปอนด์ เราไม่ได้เป็นไร
แบงค์ : ไม่ได้เป็นไรแน่นะ
ปอนด์: อื้มเราไม่ได้เป็นไร ว่าแต่แบงค์จะนอนตอนไหนหรอ
แบงค์ : ไม่รู้อ่ะ ปอนด์พรุ่งนี้แบงค์ไม่ได้ไปโรงเรียนนะแบงค์ไม่สบาย
ปอนด์ : โอเคร ไม่สบายเป็นไรมากมั้ย
แบงค์ : ไม่เป็นไรมากหรอก
ปอนด์ : อ่อยังไงก็หายไวๆนะแบงค์
และแล้ววันนี้วันที่เราแสดงละครก็มาถึง วันนี้แบงค์ไม่ได้มาเสียดายเน้อะไม่เห็นเราพูดภาษาจีนเลย5555 วันแสดงละครก็ผ่านไป มาถึงวันที่27กันยายน วันที่ห้องของฟ้าแสดงละคร การแสดงวันนี้เรามาพากท์ไห้ด้วยแบงค์ก็นั่งออยู่ก็นั่งจ้องเราเลย55555เขินมาก ตกเย็นมาแบงค์ก็ทักแชทเราบอกอย่างนู้นอย่างนี้ ก่อนถึงวันคล้ายวันเกิดเรา1วัน เราก็คุยกับปาล์มว่า
ปาล์ม: ยังไงพรุ่งนี้อยากได้อะไรเป็นพิเศษป่ะ
ปอนด์: อยากได้คนนั้นอ่ะ
ปาล์ม : โอ้ยย ตูจะแบกมายังไง
ปอนด์: ใส่ลังตู้เย็นมานะ
ปาล์ม: เออได้ๆ5555
ปอนด์: โอ้ยย เราพูดเล่นนะ
จากเพื่อนเป็นแฟน จากแฟนเป็นเพื่อน....
ณ โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่มีนักเรียนน่ารักๆๆ555 ในวันนี้เป็นวันเรียนวันสุดท้ายของสัปดาห์เย้พรุ่งนี้วันเสาร์ 5555 อ่าวันนี้เป็นวันศุกร์ที่ห้องเราได้เรียนศิลปะที่ห้องครูวี วันนี้ครูให้ทำกรุงโรมแบ่งเป็นกลุ่มๆ ซึ่งครูก็ไห้มานั่งทำที่หน้าห้อง อาคารนี้เป็นอาคารชั้นเดียว และหน้าห้องของอาคารนี้เป็นสนามหญ้าบางๆ เราก็พากันนั่งผสมปูน เพื่อนก็ใช้เราไปตักน้ำที่หน้าห้องน้ำ ที่อยู่หน้าห้องเรียนนี่แหละเราก็เดินไปกะเฟื่อง เราเดินไปเราก็เจอแบงค์นั่งอยู่กับใครไม่รู้ ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกันหลอกเพราะอยู่คนละห้องแต่สายชั้นเดียวกัน เราก็ไม่ได้สนใจก็เดินไปแบงค์ก็แซวว่าเราว่าน่ารักอะไรทำนองนี้แหละแต่เราก็เดินไปและไม่หันมามองเลย พอตกเย็นมาแบงค์ก็มาแอดเฟสเรา เราก็รับ พอรับเสร็จแบงค์ก็ทัก คุยกันไปๆมาๆแบงค์ขอเบอร์เราก็ไห้ไปเพราะไม่ได้คิดไร แต่ตอนนี้เราก็มีแฟนอยู่แล้วตอนนั้นก็ไม่อยากนอกใจแฟนด้วยบลาๆๆ วันนี้เราลาไปงานแต่งน้า ไม่ได้มา ซึ่ง2-3วันนี้ทางโรงงเรียนติวไห้ เราก็ได้ติวห้องเดียวกันวันต่อมาเราก็มาติวปกติ แบงค์ก็ถามเราว่าเราไปไหนทำไมเมื่อวานไม่มาติวเราก็บอกว่าไปงานแต่ง พอพักเที่ยงแบงค์ก็โทรมาเราก็ไม่รับเพราะไม่กล้าคุยเขินมั้งไม่ใช่ว้ะ555555 ประมาณ3สายเราเลยรับคุยได้แค่ถามว่ากินข้าวยังอะไรประมาณนี้เราก็วางสายไปแล้วหลังจากนั้นก็มาเข้าห้องติวตามปกติเพื่อนๆก็มีแซวบ้างแต่เราก็ไม่สน ตอนนี้แฟนก็ด่าว่ารู้นะว่าไห้เบอร์ใครอ้ะเราก็บอกไปแค่ว่าเพื่อน(เพื่อนที่กูหลงรัก)เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นมาวันสงกรานต์วันนี้วันที่12เราไปจัดรถขบวนที่โรงเรียนก็แวะไปหมู่บ้านของแบงค์ที่อยู่จากโรงเรียนไม่มากนักเราก็ไปแต่ก็โดนปะแป้งสิ(คือจะเริ่มเล่นก่อนวันจริง1วัน)เย็นมาเราก็คุยกับแบงค์ว่าทำไมทาแป้งอะไรเยอะจังแบงค์ก็บอกว่าพรุ่งนี้มาเล่นอีกนะเราก็บอกแบงค์ว่าไม่ไปหลอก(แกล้ง) พอมาวันที่13 เราก็ไปเล่นของโรงเรียนไปกับเพื่อน (บิว นามสมมติ)และพอเสร็จเพื่อนเราก็พาไปส่งเพื่อนที่หมู่บ้านของแบงค์ก็เจอพวกแบงค์อีกคือแบงค์ทาแป้งไห้หน้าเราเละมากๆคือตอนนั้นก็มีความสุขมากนะ55555+ และพอส่งเสร็จเราก็บอกกับบิวว่า กลับอีกทางเหอะทางเดิมไม่ไหว พอขับรถออกมาทางเดิมคือไม่เจอพวกแบงค์แล้ว ก็ดีใจ(มั้ง)ก็ขับออกมาอีกทางปรากฏว่าแบงค์อยู่ตรงนี้อีกจุด เอาแล้วจ่ะ โบกปึ้บเราจอดปั๊บ! คือเราก็ปิดหน้าทันทีแต่ก็ยังโดนแบบสุดยอด55555+ ต่อจากนั้นมาเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ต่อแต่นี้มาเราก็ทะเลาะกันแฟนก็บอกว่าไห้เลิกคุยเราก็เลิกคุยแต่เราก็ยังแอบคุยกัน(นานๆที) เราอยากคุยกับเขานะแต่กลัวแฟนว่าเราก็เอาแชทเก็บถาวรแต่เราเลยไปกดผิดไปปิดการแจ้งเตือนเลยทำไห้ไม่เห็นแชทที่แบงค์ทักมา ผ่านไปประมาณ2-3วันแบงค์ก็โพสต์ว่าหลายวันแล้วที่เขาไมตอบแชทผมเลย โทรไปก็ไม่รับพอผ่านมาอีกเราเลยลังเลใจว่าเอ้ะทำไมแบงค์ไม่ทักแชทมาเลยเราก็รอ เราเลยตัดสินใจกดที่ตรงค้นหาแล้วพิมพ์ชื่อเฟสแบงค์ลงไปก็กดเปิดแชทดูเลยตกใจทำไมแบงค์ทักเราเยอะจังแบงค์ส่งจุดๆๆมาประมาณ50กว่าข้อความและก็หายไปไหนน้อรู้มั้ยเป็นห่วงเราก็ตอบไปว่าเขาไม่เห็นจริงๆเล่นไลน์ไหมเราก็ไห้ไอดีไปสักพักก็แอดมาก็คุยกันได้นิดเดียวก็กลับไปคุยเฟสคืน และแล้วแฟนเราก็จับได้ก็บอกว่าไห้เลิกคุยเราเลยตัดสินใจบอกแบงค์ไปว่าจะเลิกคุยเราคงคิดว่าเราจะเลิกคุยแบบง่ายๆ แต่ตอนนี้ใครจะเชื่อล้ะว่า!!!!!! เราก็รักแบงค์ไปแล้ว จะไห้เลิกคุยก็ยากมาก คิดถึงเขามากแต่เราก็ทำตามที่แฟนบอกนะ เราก็บอกกับแบงค์ไปว่าแบงค์เราเลิกคุยกันนะเขาคิดกับแบงค์แค่เพื่อนจริงๆ ไม่ได้คิดไรไปมากกว่านั้น(แต่จริงๆก็รักแหละ) เราเป็นแค่เพื่อนกันนะตอนนั้นแบงค์เสียใจมากแบงค์ก็โพสต์ว่าทำไงถึงจะลืมเธอได้แฮชแท้ก ปปปปปปปปปปปปปปปป. เราเห็นตอนนั้นก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ต้องทำไห้คนคนหนึ่งมาเสียน้ำตาไห้กับเรา แบงค์ก็กินเบียร์หรือเหล้าอ้ะไม่แน่ใจ กินจนเมาเราก็สงสาร จากนนั้นเราก็เลิกคุยกันแบบจริงจัง พอผ่านไปประมานเดือนกว่าแบงค์ก็คบกับน้องมิวน้องเรา1ปี เห้ยคือตอนนั้นเสียใจมากถึงขั้นต้องร้องไห้เลยน้ะ แต่เราก็ยินดีด้วย เราก็ได้แต่แอบส่องเฟสเขาอยู่เรื่อย แล้วเราก็ไปเห็นที่เขาโพสต์หาน้องนั้นก็แอบเสียใจนิดๆนะ (ไม่นิดละมั้ง) แต่เราก็เรียกร้องอะไรไม่ได้ ปล่อยไปได้ซักพักก็มารู้ว่าแบงค์เลิกกะน้องเขาแล้ว(คือคบกันได้3-4เดือน) แบงค์ทักแชทมาคุยเล่นกะเราอีกเฟส เราก็ถามถึงเรื่องแฟน(น้องมิวอ้ะ)แบงค์ก็บอกว่าอย่าพูดถึงเลยเราก็หยุดพูดถึง(แต่เราก็อยากรู้) ต่อแต่นั้นมาเราก็คุยกันเริ่มบอกรักกันเริ่มไห้ความหวังกันและกัน วันนี้เรามานอนบ้านบีมีเปรี้ยวด้วยเราก็นอนคุยกันในเฟสไปมาเราก็สมัครโทรฟรีโทรหาคุยกันไปๆมาๆทะเลาะกัน(เป็นเพื่อนกันทะเลาะกันอย่างกับแฟน) วันนี้แบงค์กินเหล้าเมาหนักมากคุยกันแบบจะไม่รู้เรื่องชอบพูดไปมั่วและวันนี้เป็นวันที่เราร้องไห้หนักมากที่สุดเลยเพราะ คำว่าเราจะเลิกคุยกันคุยไปก็ร้องไห้ไปเพราะแบงค์ พูดคำว่า
แบงค์ : เขามันไม่มีอะไรดีหลอก เขามันคนธรรมดาคนหนึ่งไม่ใช่คนรวยอะไรเหมือนเขาคนนั้นหลอก แบงค์มันหมาวัดแบงค์มันคนบนดินเขาคนนั้นอ้ะมีพร้อมไห้ปอนด์ได้ทุกอย่างปอนด์เลือกเขาคนนั้นอ้ะดีแล้วไม่ต้องมาสนใจแบงค์หลอก ฯลฯ”
เพียงคำไม่กี่คำมันทำไห้เราร้องไห้หนักมากตอนนั้น ร้องจนสะอื้นแต่ก็มีบีกับเปรี้ยวคอยปลอบและคุยกับแบงค์ไห้ และเราก็บอกกับแบงค์ไปว่า
ปอนด์: มันไม่ใช่แบบนั้นนะแบงค์
แบงค์: ปอนด์ไม่ต้องมาพูดหลอก แบงค์อ้ะเข้าใจดี แบงค์มันไม่ได้ดี
คือตอนนี้เราร้องไห้หนักมากเราเลยพูดกับแบงค์ไปว่า
ปอนด์ :เราจะไม่คุยกันจริงๆแล้วใช่ไหมแบงค์!! แล้วเวลาเจอกันนี่จะทำเป็นไม่รู้จักกันมั้ย
แบงค์ : ไม่รู้จักกันจะดีกว่า
ปอนด์ :โอเคร ถ้าแบงค์ต้องการแบบนั้นปอนด์ก็จะทำไห้
แบงค์ : อื้ม โชคดีกับเขาคนนั้นนะปอนด์
เมื่อเราได้ยินคำนี้เรายิ่งแต่ร้องไห้หนักกว่าเดิม และพีคสุดนั้นคือแบงค์มันเมาด้วยเราถือสายด้วยกันถึงตี2จากนั้นสายก็หลุดไปจากนั้นมาก็มีคุยกันบ้างเรื่อยๆแต่ครู้สึกไม่รู้ว่ามันจะเหมือนเดิมมั้ยนะวา มาวันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดแบงค์ เรานอนโรงเรียนนะเพราะเราแต่งตัวเดินขบวน พอเรามาถึงโรงเรียนก็คุยกันไปมา เวลาประมาณ3ทุ่มแบงค์ก็โทรมาหาเราก็คุยกัน(แอบคุยน้ะเพราะครูไม่ไห้นอนดึก ครูแกโหดอ้ะ)คุยกันจนถึงเที่ยงคืนเราก็บอกสุขสันต์วันเกิดแบงค์คนแรกเลย ทั้งพิมพ์โพสต์หน้าวอลและได้บอกกับปากเราเองดีใจมากที่ได้บอกคนแรก
ปอนด์ : แบงค์วันนี้วันคล้านวันเกิดแบงค์ ยังไงก็มีความสุขมากๆนะ ขอไห้แบงค์สมหวังทุกประการ หวังสิ่งใดก็ขอไห้ได้สิ่งนั้นน้ะแบงค์ และอีกอย่างขอไห้แบงค์ตั้งใจเรียนไห้จบ และเป็นเด็กดีของพ่อกับแม่แบงค์ด้วยนะ ปอนด์รักแบงค์นะ
แบงค์ : ขอบคุณนะปอนด์
และหลังจากนั้นเราก็นอนหลับไปตื่นมาอีกทีตี3-4มาแต่งหน้าแต่งตัวตอนนี้สายก็ยังอยู่นะพอเสร็จประมาณ7โมงสายก็หลุดไป เสร็จแล้วก็ไปเดินขบวนเดินเสร็จก็เกือบเที่ยงอ้ะ เราก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าวันนี้แทบจะไม่เจอกันเลย พอผ่านวันนี้ไปเราก็บอกว่าเดี่ยวเราเอาของมาไห้หลังนะ วันที่1สิงหาคม วันนี้เป็นวันที่เราบอกกับแบงค์ว่าจะเอาเค้กมาไห้วันนี้เรามาถ่ายทำวิดีโอไห้ห้องฟ้าอะ (เพื่อนรักเค้าไง) เราสั่งเค้กไว้เราก็บอกเดี่ยวมาเอาเราสั่งเป็นเค้กก้อนเล็กๆน่ารัก และมีโน๊ตเล็กๆอยู่ใต้เค้กเราเขียนแล้วบอกไห้ร้านใส่ไว้ข้างใต้เค้กไห้ พอเสร็จตกเย็นมาเราก็มาเอา แล้วเราก็ไปบ้านแบงค์(ตื่นเต้นมาก)
ปอนด์ : โหลแบงค์
แบงค์ : ว่า?
ปอนด์ : อยู่บ้านมั้ย
แบงค์ : อยู่ๆทำไมอ่ะ
ปอนด์ : นี่เรามีของจะไห้อ่ะ
แบงค์ :มีไรหรอ
ปอนด์: เดี่ยวเราไป แบงค์อยู่กับใครอ่ะ
แบงค์ :อยู่กับเพื่อน
ปอนด์ : อื้ม เคๆเดี่ยวเราไป อย่าไปไหนนะ
แบงค์ : เคๆ
พอไปถึงเราไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปอายกลัวเขิน ณ ตอนนั้นหลายอารมณ์มารวมกันมาก และเราก็เดินเข้าไปบอกว่า
ปอนด์ : แฮปปี้เบิร์ดเดย์น้ายังไงก็มีความสุขมากๆนะ ตั้งใจเรียนเป็นเด็กดีของพ่อแม่เรียนไห้จบด้วยนะแบงค์
แบงค์: ค้าบ
ตอนนั้นก็อยากอวยพรไห้เยอะกว่านี้นะแต่เขินวะพูดไม่ออก ตอนนั้นแม่แบงค์อยู่บ้านด้วย เราก็พูดไปว่าแม่ค้ะสวัสดีค้ะ วันนี้ไหว้แม่วันแรกแลยน้ะ และเราก็กินเค้กคำเดียวเราก็กลับ คุยกันมาเรื่อยๆ วันนี้เราติวอะไรไม่รู้(น่าจะเรียนเสริมอ้ะ) ตอนแรกจะได้ติวกะห้องแบงค์ด้วยแต่กลับเปลี่ยนแปลงทางรร.จัดไห้ใหม่ทำไห้ไม่ได้ติวด้วยกัน คือไรอ้ะโถ่ววว!!! แต่ไม่เป็นไรแบงค์ถามเราว่ากลับบ้านยังไงเราก็บอกว่า
แบงค์: กลับบ้านยังไง
ปอนด์ : กลับรถดิ ถามทำไมจะไปส่งหรอ
แบงค์ :ทางนั้นแหละกล้าไห้ไปส่งหรอ
ปอนด์: ทำไมจะไม่กล้าล้ะ
แบงค์ : เค เดี่ยวพรุ่งนี้แบงค์ไปรับไปส่งบ้านนะ
ปอนด์ : จริงหรอ
แบงค์ :ค้าบ แล้วพรุ่งนี้เลิกเรียนกี่โมง
ปอนด์ : ประมาณ4 โมงเย็นอ่ะ
แบงค์ : ค้าบ
หลังจากนั้น พอติวเสร็จแบงค์ก็มารับที่บ้านบี แต่ก็รออยู่แป้บนึงมั้งเพราะเรายังเขียนฉากจีนอยู่ จากนั้นเราก็กลับบ้านกับแบงค์นี่เป็นครั้งแรกเลยที่แบงค์ไปบ้านเราตอนที่ขี่รถกลับด้วยกันเขิลมากทำไรไม่ถูกเราไม่ค่อยได้คุยอะไรกันนะพอมาถึงบ้านเราก็บอกกลับบ้านดีๆนะ แบงค์ก็ตอบกลับมาว่าค้าบ เดี่ยวมาต่อน้าาาา พอกลับถึงบ้านล้ะเราก็พูดกับแบงค์นิดหน่อย
ปอนด์ : ขอบคุณนะ ยังไงก็กลับบ้านดีๆนะแบงค์
แบงค์ :ค้าบบ
ผ่านไปประมาณ20นาทีเราทักไปหาแบงค์
ปอนด์ : แบงค์ถึงบ้านยัง
แบงค์ :ถึงแล้ว
ปอนด์ เคจ้า
ต่อจากนั้นมาก็ไม่มีอะไรมากมายหลอกจะเล่าข้ามๆเลยละกัน
วันนี้เรามานอนบ้านเฟื่องเพราะเนื่องจากว่าเราต้องแสดงละครในวันพรุ่งนี้วันนี้เราก็มาทำฉากที่บ้านเฟื่องต่อ สักพักแบงค์ก็ทักมา
แบงค์ : ปอนด์อยู่ไหน
ปอนด์ : เราอย่บ้านเฟื่อง
แบงค์ : ไปทำไรอ่ะ
ปอนด์ : เรามาทำฉากแสดงละครพรุ่งนี้ไง เรายังทำไมเสร็จ
แบงค์ :แล้วปอนด์จะนอนตอนไหนอ้ะ
ปอนด์ : เราไม่รู้อ้ะ
แบงค์ :เราไปหาปอนด์ได้ป่ะ
ปอนด์ : อื้มได้ดิ
สักพักแบงค์ก็มาเล่นด้วย นั่งเล่นด้วยกันถึงประมาณ4-5ทุ่มมั้ง เราก็ไปอาบน้ำพอออกมาเราก็น้อยใจแบงค์เพราะแอบเช็คโทรศัพท์ว่าเคยโทรหาคนนู้นคนนี้เราก็ไม่พอใจเราก็เข้าบ้านไป ดึกๆมาแบงค์ ก็ทักแชทมาถามว่าเป็นไรเราก็บอกว่าไม่ได้เป็นไรแบงค์ ก็ทักมาถามเพื่อน(ปาล์ม) ปาล์มก็บอกไป สักพักเราโทรไปหาแบงค์
แบงค์ : โหลปอนด์
ปอนด์ : อื้มว่าไง
แบงค์ : ปอนด์เป็นไรอ่ะ
ปอนด์ เราไม่ได้เป็นไร
แบงค์ : ไม่ได้เป็นไรแน่นะ
ปอนด์: อื้มเราไม่ได้เป็นไร ว่าแต่แบงค์จะนอนตอนไหนหรอ
แบงค์ : ไม่รู้อ่ะ ปอนด์พรุ่งนี้แบงค์ไม่ได้ไปโรงเรียนนะแบงค์ไม่สบาย
ปอนด์ : โอเคร ไม่สบายเป็นไรมากมั้ย
แบงค์ : ไม่เป็นไรมากหรอก
ปอนด์ : อ่อยังไงก็หายไวๆนะแบงค์
และแล้ววันนี้วันที่เราแสดงละครก็มาถึง วันนี้แบงค์ไม่ได้มาเสียดายเน้อะไม่เห็นเราพูดภาษาจีนเลย5555 วันแสดงละครก็ผ่านไป มาถึงวันที่27กันยายน วันที่ห้องของฟ้าแสดงละคร การแสดงวันนี้เรามาพากท์ไห้ด้วยแบงค์ก็นั่งออยู่ก็นั่งจ้องเราเลย55555เขินมาก ตกเย็นมาแบงค์ก็ทักแชทเราบอกอย่างนู้นอย่างนี้ ก่อนถึงวันคล้ายวันเกิดเรา1วัน เราก็คุยกับปาล์มว่า
ปาล์ม: ยังไงพรุ่งนี้อยากได้อะไรเป็นพิเศษป่ะ
ปอนด์: อยากได้คนนั้นอ่ะ
ปาล์ม : โอ้ยย ตูจะแบกมายังไง
ปอนด์: ใส่ลังตู้เย็นมานะ
ปาล์ม: เออได้ๆ5555
ปอนด์: โอ้ยย เราพูดเล่นนะ